Jimi Hendrix

[Zdzisław Pająk]

No to jeszcze jeden, króciutki fragment o Jimim z książki "Jimi Hendrix - szaman Rocka" (premiera 14 października br na Festiwalu Jimiway).

Obok Cafe Wha? jest jeszcze jedno miejsce, które okaże się ważne dla Hendrixa. To bar Cock'n'Bull. Tu grają wykonawcy elektrycznego folk-rocka: "The Lovin' Spoonful", "The Ravens" "Lothar and The Hand People" oraz okazjonalnie, wspomniany wcześniej "The Holy Modal Rounders", więc przychodzi tu przede wszystkim młodzież, a lokal działa do późnej nocy. Toby Goldstein opowiadał – Jimi spędzał tu sporo czasu. Ze znajdującej się tam szafy grającej często wybierał płytę Tima Rose’a „Hey Joe” i puszczał na cały głos…
Wielu ludzi znało już tę piosenkę z nagrań grup „The Leaves” z Kalifornii (w czerwcu 1966 - 31 miejsce na liście tygodnika Billboard), zespołu "Love", kierowanego przez znajomego Jimiego z Los Angeles, Arthura Lee oraz „The Byrds”. Wykonywało ją także sporo innych zespołów garażowych ("The Standells" i "The Surfaris"). Wszystkie wersje były podobne, ostre, grane w szybkim tempie, z wykrzyczanym tekstem. Jimiemu jednak najbardziej podobała się wersja balladzisty Tima Rose’a, którą usłyszał po raz pierwszy - skąd? Wymieniony wyżej Goldstein twierdził, że z szafy grającej, przypadkiem, z kolei Keith Richards w swojej autobiografii zanotował, że miał w hotelowym pokoju wersję demo, którą znalazła u niego Linda Keith – Z mojego pokoju zabrała do Roberty Goldstein, gdzie akurat był Jimi i mu ją puściła. To jest historia rock'n'rolla. Najwyraźniej więc dostał tę piosenkę ode mnie… Myślę jednak, że Keith Richards, źle to chyba zapamiętał, gdyż w czasie, w którym znalazł się on w Nowym Jorku, na amerykańskim rynku obecny był już wydany oficjalnie singiel Rose'a “Hey Joe (You Shot Your Woman Down)” (Columbia 4-43648). Zaś zdaniem Curtisa Knighta, Jimi najpierw zapoznał się z nią w wykonaniu kalifornijskiego zespołu "The Leaves". Byłem z Jimim, kiedy kupił tę płytę w sklepie muzycznym w Nowym Jorku - opowiadał - Zawsze miał wobec niej jakieś plany… Czyżby Hendrix miał jakieś plany po wysłuchaniu fragmentu tekstu? ...Dokąd się wybierasz ze spluwą w garści. Idę sprzątnąć swoją starą, wiesz złapałem ją, jak się puszczała z jakimś facetem... A może te słowa mu coś przypominały, coś z dzieciństwa?

[Zdzisław Pająk]

Witam serdecznie - 14 października na festiwalu Jimiway w Ostrowie wlkp. będzie premiera mojej książki "Jimi Hendrix. Szaman rocka". Ciekaw jestem ile egzemplarzy zabrać na festiwal, ilu z Was będzie zainteresowanych.
Proszę o odpowiedź, ewentualnie na priva.

[kora]

____________

Potwierdzam swoją rezerwację

[Zdzisław Pająk]

[Dziadek Władek]

[Zdzisław Pająk]

[kora]

[Zdzisław Pająk]

[kora]

[Zdzisław Pająk]

[Zdzisław Pająk]

Książka "Jimi Hendrix - Szaman Rocka" jest już graficznie opracowywana. Jej pierwszy tom ukaże się 14 października na festiwalu "Jimway" w Ostrowie Wielkopolskim. Okładkę można zobaczyć na stronie festiwalu. Promocji towarzyszyć będzie trio "Hendrix Resurrection" z repertuarem oczywiście Jimiego. Składam zamówienie co do nakładu - jeśli jest ktoś z Was zainteresowany, proszę o informację na priva.
Książka będzie dostępna jedynie na kilku festiwalach w tym i przyszłym roku - będę ją zapowiadał - oraz prze internet.
Pozdrawiam serdecznie
Zdzisław Pająk

[Dziadek Władek]

[Zdzisław Pająk]

[agrypa]

Przeniesione z innego tematu.

http://www.blues.com.pl/viewtopic.php?f=27&t=25199

[agrypa]

[Zdzisław Pająk]

Dla zachęty następny "kawałek" z ksiązki, której premiera 14 października w Ostrowie Wielkopolskim na festiwalu "Jimiway", czyli z książki "Jimi Hendrix - Szaman Rocka". Miłej lektury

Za kolebkę gwiazd sceny i estrady w Harlemie uchodził Lafayette Theater na rogu 132nd Street i 7th Avenue, zwanej Bulwarem Marzeń. Był zresztą pierwszym w Nowym Jorku teatrem, w którym zniesiono segregację rasową. Z Lafayette wiąże się interesująca historia, pokazująca jak przesądni potrafią być artyści. Otóż przed wejściem do niego wznosił się rozłożysty wiąz – artyści zatrzymywali się pod nim na chwilę, wierząc, że ta chwila zatrzymania przyniesie im szczęście. Kiedy jednak Bulwar Marzeń poszerzono, drzewo poszło pod topór. Czyżby nastąpił wtedy koniec marzeń o sukcesach? Nie, bo konferansjer teatru, Ralph Cooper ocalił fragment pnia i pozostawił go przed wejściem. Później zaś, gdy sam przeniósł się do teatru Apollo (253 West Street 125th), zabrał go ze sobą. I w tym nowym miejscu, stary pniak znowu mógł przynosić szczęście. ...Wchodzący na scenę, kandydaci na gwiazdy pocierają na szczęście umieszczony tam pniak - Drzewo Nadziei...
Czym zaś dla czarnej społeczności Harlemu stało się to nowe miejsce, wyjaśniał Carlos Alomar gitarzysta zespołu Cuby Goodinga "The Main Ingredient" - Apollo było sceną R&B. Dostawałeś tam wiele za dolara, czy to film B-klasy, czy występy komików Pigmeat Markhama, Momsa Marbley'a lub Richarda Pryora... Znany saksofonista jazzowy Jimmy Heath uzupełniał - To był świetny klub nie tylko dla młodych. Był popularny, ponieważ dostarczał zróżnicowaną rozrywkę na wysokim poziomie Miał szeroki repertuar: tancerze, kabarety, śpiewacy i zespoły muzyczne. Potem zaczęto między występami emitować filmy. To miejsce nadawało się znakomicie na randkę z dziewczyną, ale również na wypad z całą rodziną... Na przełomie stycznia i lutego 1964 roku Jimi Hendrix idzie do tego sławnego, zarazem niebezpiecznego dla debiutantów teatru Apollo. Najpierw obserwuje występy czarnych wykonawców: grupy „Martha & The Vandellas”, Maxine Brown, Kinga Curtisa, a także komika Flipa Wilsona, który wówczas prowadzi konkursy dla amatorów. W następną środę godzinę przed północą, Jimi sam decyduje się na start. Billy Mitchell, który był później dyrektorem w teatrze Apollo opowiadał - Przyszedł i z naszym zespołem Reubena Philipsa, zagrał jeden z utworów R&B. Publiczności spodobał się, a on świetnie to zrobił... Zdobył pierwsze miejsce, wrócił tu ponownie za tydzień i znowu zagrał (prawdopodobnie dwa utwory). Nie zapamiętał co w Apollo zagrał, ale zapamiętał nagrodę – 25 dolarów i tak to wspominał – Byłem przerażony, ale spodobałem się. Dali mi 25 bucksów. to była fortuna... ...To były jedyne pieniądze, jakie zarobił w tamtym tygodniu - dodał Jerry Hopkins.

[agrypa]

Jimi i Eric Burdon.

[agrypa]

Eric Clapton & Carlos Santana - Little Wing

https://www.youtube.com/watch?v=PJ-2XFQLZE8

[agrypa]

Jimi Hendrix live at the Royal Albert Hall Full concert 1969

https://www.youtube.com/watch?v=Nr0d79HiSGY

[agrypa]

2DVD.
LIVE AT WOODSTOCK 1. Introduction 2. Message To Love 3. Hear My Train A Comin' 4. Spanish Castle Magic 5. Red House 6. Lover Man 7. Foxey Lady 8. Jam Back At The House 9. Izabella 10. Fire 11. Voodoo Child - (Slight Return) 12. Star Spangled Banner 13. Purple Haze 14. Woodstock Improvisation 15. Villanova Junction 16. Hey Joe LIVE AT ROYAL ALBERT HALL 24 FEB 1969: 1. Lover Man 2. Hear My Train A-Comin' 3. I Don't Live Today 4. Bleeding Heart 5. Fire 6. Backstage Acoustic Jam 7. Little Wing 8. Voodoo Child 9. Room Full Of Mirrors 10. Wild Thing 11. Smashing Of The Amps BONUS SONGS CONCERT: -Stone Free -Red House -Sunshine Of Your Love SOUNDCHECK: -Hey Joe -Hound Dog -Voodoo Child -Hear My Train A-Comin'

[agrypa]

https://www.youtube.com/watch?v=UsD5n-IDSIQ

[agrypa]

[agrypa]

Gdyby ktos mial ochote spedzic pol dnia z Jimim...

https://www.youtube.com/watch?v=78DcyBb8lwQ

[agrypa]

Ksiazke Zdzislawa Pajaka "Jimi Hendrix- Szaman Rocka" mozna zamowic pod adresem: pajak.book@gmail.com

Oczywiscie zalogowani uczestnicy naszego forum moga zlozyc zamowienie na "priwa"

[agrypa]

W UK plyta miala premiere 30 wrzesnia 2016.





https://www.youtube.com/watch?v=W-M16K6UlQg

https://www.youtube.com/watch?v=n9g6ngaWNAE

[agrypa]

Wlasnie listonosz dostarczyl "Szamana Rocka" z piekna dedykacja od Zdzicha. Natychmiast wyruszam w 500-stronicowa podróż z Jimim

[Dziadek Władek]

[Zdzisław Pająk]

[agrypa]

Jestem w polowie "Szamana Rocka" Mnie czyta sie znakomicie. Nie jest to "czytadelko" Lektura wymaga skupienia i nakladu pracy, by przyswoic wielka ilosc informacji. Podziwiam bardzo rozlegla wiedze, jak i pracowitosc i solidnosc dziennikarska Zdzicha. Wszystkim zainteresowanym zyciem Hendrixa goraco polecam ta publikacje. Ja bede z wielka niecierpliwoscia oczekiwal na tom drugi. Zdzichu, dziekuje


Zdzislaw Pajak.

[Zdzisław Pająk]