MODA NA BLUES I JAZZ

[ArtS]

[Przemo Czaja]

[ArtS]

Myślę, że to rozważania na poziomie akademickim. Co innego grano kiedyś a co innego gra się obecnie. Tego typu porównywanie nie ma najmniejszego sensu. Może nie mam racji, ale takie mam na ten temat zdanie.

[Przemo Czaja]

Pewnie masz rację aczkolwiek pozwolę sobie na małe porównanie. To tylko teoria więc proszę nie krzyczeć jeśli nie mam racji. Był sobie Chopin, nie bardzo wiem czy był wspaniałym technikiem, ale spodziewam się, że obecnie wielu pianistów potrafi grać o wiele lepiej niż sam Chopin a przecież wbrew temu co napisałeś kiedyś i dziś gra się to samo. Myślę, że z bluesem jest dokładnie tak samo - wielu potrafi grać lepiej niż np. T-Bone Walker, ale podobnie jak z Chopinem, T-Bone Walker jest tylko jeden

Pozdrówki

[RafałS]

[kora]

[Robert007Lenert]

[kora]

A ja mam niezły pomysł
Tylko potrzebuję kogoś do spółki
/ Uwaga! *, to jest karalne, ale czego się nie robi dla dobra muzyki /
Mój plan polega na tym aby porwać jakiegoś nieskażonego muzyką,młodego osobnika.
Najlepiej porwać kilku na raz, zrobić selekcję i ocenić,który ma najlepszy słuch.
Resztę przeprosić i wypuścić, a "wybrańca" zamknąć na 5 lat w odizolowanym miejscu ( zero internetu,tv,radia) Oczywiście zapewnić mu godne warunki ,co by na sadystę nie wyjść

Dać mu do dyspozycji kilka instrumentów i czekać, co on z nimi zrobi
Z nudów będzie musiał zacząć na nich grać .
Ciekawe jak będzie grał,stworzy coś nowego ?

Edit: jakieś książki też trzeba mu dać,co by intelektualnie się nie cofnął.
Byleby nie fantasy , a może właśnie ? ( Gong mógłby wpaść w kompleksy )

[RafałS]

Myślę, Kora, że ta operacja wymaga porwania więcej niż kilku osobników. Weź pod uwagę, że część schwytanych pod wpływem depresji wieszałaby się na strunach od dostarczonych instrumentów. Oczywiście z pozytywnymi skutkami artystycznymi - pozostali mogliby tworzyć bluesy o wisielcach. Ale zaraz, czy nie prościej po prostu pójść z bluesem do domów poprawczych? Przy okazji zniknąłby poruszany przez niektórych problem, że blues jest zbyt grzeczny, czy źle umotywowany. Mielibyśmy prawdziwą erupcję polskiego bluesa penitencjarnego.

[Paweł Stomma]

Niestety pomysł chyba nie jest oryginalny. To zdaje sie zespół Chcago menager zamknął na jakiś czas? Rok? MIeli tylko grać.

[Andrzej Serafin]

Kora i Rafał, takie "eksperymenty" miały już miejsce - choćby w postaci Beethovena, albo pianisty (świetnego), z którym współpracowałem w Niemczech.
Na zdrowie to to nie wpływa dodatnio. Zapewne nie mieliście do czynienia ze schizofrenią......

Nawet sobie nie żartujcie w ten sposób. To są ludzkie istnienia.
I bardzo smutne życiorysy.
Dajcie spokój.

Żarty żartami, ale może bez przesady.

[kora]

Miałam na myśli kogoś, kto nigdy nie miał kontaktu z instrumentem
( Wy piszecie o muzykach )

Oczywiście z mojej strony, był to niezbyt wyszukany,wręcz perwersyjny żart
Miał jednak na celu,teoretyczne zastanowienia się nad efektami takiego eksperymentu .

No chyba nie sądzicie ,że ja to tak na poważnie ?
No co Wy... ja nawet muchy bym nie skrzywdziła

[Paweł Stomma]

[lauderdale]

[lauderdale]

Ciekawe zjawisko .
Wystarczy posluchac ponizszych nagran lub niezbyt wielu zreszta innych cudem zachowanych zeby przekonac sie ze czarni przeszli cos w rodzaju wtornego analfabetyzmu muzycznego.
Mozna tez dojsc do wniosku, ze zpewne byli czarni atrysci wirtuozi w okresie miedzywojennym lub nawet wczesnij tylko , ze nic z ich tworczosci nie zachowalo sie do naszych czasow.

Tutaj gitara ktora brzmi jak fortepian ... ragtimowo
http://www.youtube.com/watch?v=r8aR4wwJs-0
A tu ... sami posluchajcie.
http://www.patmissin.com/78rpm/WilliesBoogie.mp3

[kora]

[ArtS]

[Andrzej Serafin]

[Przemo Czaja]

Przyznasz jednakże, że i "metalowcy" coś tam wnieśli , ogólnie również nie mój gatunek choć lubię mocne brzmienia, jednak kilka kawałków, w tym ballad, by nie wspomnieć 51 TSA zapisuje się w dość chwalebnie w mej pamięci. By nie odbiegać od tematu - to była moda - moda na HM, która przeniosła się również np. na wygląd młodych osobników dumnie kręcących kucykami, potem chodziły całe stada ubranych na czarno wielbicieli The Cure, następnie jakaś New Romantic itd, itd. Wobec tych zjawisk ja nie dostrzegam ŻADNEJ mody na bluesa, ani teraz, ani przedtem. Blues ma swoich wiernych słuchaczy i myślę, że ich ilość utrzymuje się na stałym mniej więcej poziomie. Nie znam niestety z autopsji początków bluesa w Polsce, ale może ktoś się wypowie z bardziej doświadczonych kolegów, czy zjawisko to było traktowane jak moda.

[RafałS]

Ze swojej strony mogę powiedzieć, że jak chodziłem do liceum (pierwsza połowa lat 90-tych) to była trochę moda na Dżem. Ale stopień bluesowości Dżemu to temat na odrębną dyskusję. I wydaje mi się, że wśród fanów Dżemu było więcej neo-hippisów niż miłośników bluesa.

Nigdy nie dotarly do mnie (np. z pokolenia moich rodziców) informacje o jakiejkolwiek modzie na bluesa w przeszłości. W Trójmieście prawie na pewno takiej mody nie było. Może na Śląsku, czy w Białymstoku (i trochę później), ale chyba nawet tam była to raczej garść pasjonatów, co po prostu chcieli grać bluesa, raczej wbrew innym modom niż zgodnie z jakimś pularnym trendem.

[ArtS]

Trudno mówić o modzie, ale na pewno trzeba powiedzieć o całym trendzie muzycznym związanym z bluesem w Anglii. To na bazie bluesa wyrośli tacy wykonawcy jak The Yardbirds, The Rolling Stones, Eric Clapton, John Mayall, Fleetwood Mac, Led Zeppelin. A wszystko się zaczęło od Lonnie Donegana i jego grupy skifflowej, która zaczęła grać kompozycje Leadbelly'ego a podchwycił temat Chris Barber, który równolegle grał Dixieland jazz i skiffle. W jego skifflowej kapeli rozpoczynał swoją przygodę z bluesem Cyril Davies i Alexis Korner. W rozwoju brytyjskiego bluesa było kilka przełomowych momentów, ale chyba najważniejszymi był koncert Big Bill Broonzy, który zawitał do Anglii w połowie lat 50-tych oraz wizyta Muddy Watersa w 1958, który wręcz zszokował ówczesną publiczność i muzyków, dając pokaz elektrycznego bluesa. I cóż się wtedy stało? Wspomniani przeze mnie Cyril Davies i Alexis Korner uznali, że właśnie to chcą grać i zakłądają Blues Incorporated. Od tego zespołu zaczęła się era bluesa w Anglii i całej Europie. Przez krótki żywot kapeli grali w niej Mick Jagger, Charlie Watts, Brian Jones, Jack Bruce, Ginger Baker, Graham Bond i Long John Baldry. Wystarczy wklepać te nazwiska w Google żeby zobaczyć, jakie kapele powstały później przy udziale wspomnianych panów. Zespół Blues Incorporated był rezydentem klubu Marquee w Londynie i zwabiony tym, co sie w tym klubie dzieje, przybywa do Londynu John Mayall, by założyć swój słynny zespół Bluesbreakers. Reszte chyba wszyscy znają, bo od nagrań Mayalla zaczynało swoją przygodę z bluesem wielu Polaków.

[kora]

[ArtS]

Jeszcze nie.

[kora]

Lubię

[ArtS]

Lubię ludzi, którzy mnie lubią a najbardziej lubię śliczne kobiety, które mnie lubią.

[Marek Wojtowicz]

[ArtS]

[Marek Wojtowicz]

[Rock-A-Billy]

[ArtS]

Dla mnie to był kawałek blues-rockowy, który wielu ludziom przybliżył bluesa. Bez urazy, ale jeśli uważacie obydwaj, że jakieś skamieliny bluesowe mogą zainteresować przeciętnego odbiorcę, to obawiam się, że nie doczekacie takiej chwili.
Przynajmniej w Europie, jedynie połączenie bluesa z rockiem może chwycić. Reszta jest dla baaardzo wąskiego grona odbiorców. Stąd np w Polsce popularność zespołu Dżem, który dla niektórych z Was zapewne w ogóle nie ma nic wspólnego z bluesem. Na szczęście dla muzyki, artyści niewiele sobie robią z tego, co o nich myśli wąska grupka ortodoksów muzycznych, ponieważ gdyby podjęli temat czystości gatunkowej, nadal byśmy słuchali walenia kijami w kawałem pnia.

Jeszcze jedno słowo dodam, na temat Still Got the Blues. Jak się można domyśleć, Albert Collins i Albert King w studio dorabiali, robiąc muzykom herbatkę, no bo przecież rasowi przedstawiciele elektrycznego bluesa nie zhańbili by się grą na gitarach na takiej kiepskiej płycie z plastikowym bluesem i jakimś tam irlandzkim dupkiem.