Audycja 23.03.08

Obrazek "Magazyn Bluesowy" - audycja Marka Kaczanowskiego w każdą niedzielę o 22:00. Katolickie Radio Fiat Częstochowa http://www.radiofiat.com.pl

Moderator: mods

Audycja 23.03.08

Postautor: Marek Kaczanowski » marca 21, 2008, 9:24 pm

Zapraszam na kolejny Magazyn Bluesowy.

1. Leonard Cohen
2. Uriah Heep
3. Ken Hensley
4. Guess Who
5. Test
6. Omega
7. Locomotiv GT.
8. Jethro Tull
9. Trapeze
Magazyn Bluesowy - niedziela godz 22:00
słuchaj przez internet *
Awatar użytkownika
Marek Kaczanowski
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 26331
Rejestracja: listopada 23, 2006, 7:34 pm
Lokalizacja: Częstochowa

Postautor: Marek Kaczanowski » marca 21, 2008, 9:25 pm

Obrazek
Magazyn Bluesowy - niedziela godz 22:00
słuchaj przez internet *
Awatar użytkownika
Marek Kaczanowski
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 26331
Rejestracja: listopada 23, 2006, 7:34 pm
Lokalizacja: Częstochowa

Postautor: Tasurinczi » marca 21, 2008, 11:08 pm

Omega i Locomotive GT...czyli wycieczka na wschód/południe :) Fajnie. Myślę że nic nie stanie mi na przeszkodzie żeby w niedzielę posłuchać audycji :)
Rock n' roll, babe :)
Awatar użytkownika
Tasurinczi
blueslover
blueslover
 
Posty: 718
Rejestracja: stycznia 16, 2006, 12:25 am
Lokalizacja: Bytom

Postautor: Tami » marca 22, 2008, 3:29 pm

Wesołych Świąt dla Ciebie Marku
i wszystkich Bywalców tej zakładki
Tami
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 10905
Rejestracja: października 23, 2006, 10:35 am

Postautor: Rider » marca 23, 2008, 8:45 am

Obrazek

Wesołego ALLELUJA przyjaciele!! :wink: :wink:
„Największym człowiekiem jest ten, który jest panem samego siebie"
>>www.lazowianie.pl informacje z gminy i okręgu na bieżąco<<
Obrazek
Awatar użytkownika
Rider
bluesman
bluesman
 
Posty: 339
Rejestracja: kwietnia 20, 2007, 8:03 pm
Lokalizacja: Łazy

Postautor: Marek Kaczanowski » marca 23, 2008, 10:49 am

Tami, Rider dziękuję za życzenia.
Magazyn Bluesowy - niedziela godz 22:00
słuchaj przez internet *
Awatar użytkownika
Marek Kaczanowski
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 26331
Rejestracja: listopada 23, 2006, 7:34 pm
Lokalizacja: Częstochowa

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 11:19 am

Leonard Cohen
Obrazek


Urodził się w 1934 roku w Montrealu, jako Leonard Norman Cohen syn Mashy i Nathana Cohen, w średniozamożnej żydowskiej rodzinie wywodzącej się z Polski. 15 sierpnia 1937 roku zmarł dziadek Leonarda ze strony ojca Lyon Cohen, człowiek niezwykle aktywny w społeczności kanadyjskich Żydów.
Dzięki swojej rodzinie, otrzymał solidną edukację na poziomie średnim i zaczął studia na anglojęzycznym McGill University w rodzinnym mieście. Choć był przeciętnym studentem, jeszcze w czasie studiów zdobył prestiżową nagrodę McNaughton Prize za osiągnięcia literackie. Rok po skończeniu studiów w 1957 wydał swój pierwszy tom poezji Let Us Compare Mythologies. W przeciągu następnych lat pisał i publikował poezję oraz wydał dwie powieści The Favorite Game 1963 oraz Beautiful Losers w 1966.
Leonard Cohen w wywiadach często powtarza, że wziął się za śpiewanie, gdyż trudno było wyżyć z pisania. Biografowie nieco inaczej przedstawiają jego życie w tamtym okresie. Honoraria literackie, rządowe granty oraz dochody z rodzinnego przedsiębiorstwa wystarczały na wygodne życie. Leonard Cohen w tym czasie dużo podróżuje, prowadzi intensywne życie towarzyskie i erotyczne. Lubi otaczać się pięknymi kobietami i dopóki jest to legalne, eksperymentuje z LSD.
Choć nauczył się grać na gitarze w wieku trzynastu lat a wcześniej zaczął pisać piosenki, traktował muzykę w sposób czysto rekreacyjny i początkowo nie zamierzał zostać piosenkarzem. Zresztą nigdy nie był wybitnym instrumentalistą. Przypadkową sławę przyniosła mu piosenka Suzanne, której profesjonalną wersję nagrała folkowa piosenkarka Judy Collins. Stała się ona radiowym przebojem roku 1965. To właśnie Collins wprowadziła Cohena w środowisko muzyki folk. Namówiła Cohena, by wystąpił z nią na Newport Folk Festival w 1967. Od tego zaczyna się jego kariera wykonawcy. Wydany rok później album The Songs of Leonard Cohen zawierał takie nieśmiertelne przeboje artysty jak: Suzanne, Sisters of Mercy, So Long, Marianne, Hey, That's No Way to Say Goodbye. Album odniósł wielki sukces.
Cohen śpiewający przy akompaniamencie gitary akustycznej i niewielkiego, łagodnie grającego zespołu, śpiewając nieco monotonnym, lecz bardzo ciepłym basem piękne poetyckie teksty, przesycone religijnymi i interkulturowymi aluzjami oraz zakrapiane humorem (najczęściej czarnym), utrafił w gusta intelektualnie zaawansowanych, lewicujących, zapatrzonych w kultury wschodu środowisk akademickich i literackich ówczesnej Ameryki. Kolejne płyty utwierdzały pozycję artysty. Przełomowym albumem Cohena był Death of a Ladies' Man wydany w 1977 i wyprodukowany przez legendarnego Phila Spectora. W wyniku zastosowania Spectorowskiej ściany dźwięku muzyka z tego albumu staje się pełniejsza instrumentalnie lub - jak nieraz twierdzą krytycy, przesadnie barokowa. Obok ostrzej grającej sekcji rytmicznej, elektrycznych gitar, instrumentów klawiszowych, aranżacje obejmowały także sekcję instrumentów smyczkowych. Choć album ten jest bardzo kontrowersyjny, na zawsze podniósł on rolę innych niż gitara prowadząca instrumentów w twórczości Cohena. Płyta Recent Songs oznacza powrót do poprzedniej stylistyki, jednak bogactwo instrumentarium zostało zachowane. Na kolejnej płycie, Various Positions, pojawiły się syntezatory, aby na kolejnej - I'm Your Man - całkowicie zdominować instrumentarium. Aż trzy utwory z następnego albumu The Future zostały wykorzystane w kontrowersyjnym, słynnym filmie Urodzeni mordercy. Z tego okresu (1979-1994) pochodzą takie wielkie przeboje artysty jak The Guests, The Traitor, Hallelujah, Dance Me to the End of Love, I'm Your Man, Everybody Knows, Closing Time, The Future, czy Democracy.
Fenomenem jest ogromna popularność Leonarda Cohena w Polsce. W latach osiemdziesiątych był on tu lepiej znany, niż w swej rodzinnej Kanadzie. Było to zasługą popularyzatorskiej działalności Macieja Zembatego, jego (głównie wspólnych z Maciejem Karpińskim) znakomitych tłumaczeń tekstów piosenek i atrakcyjnych wykonań polskich coverów. Gdy w 1985 Leonard Cohen przyjechał na trasę koncertową do Polski, był w stanie wypełnić olbrzymie hale koncertowe, mieszczące wielotysięczne widownie. Ciekawostką jest, że podczas pobytu w Polsce spotkał się z Lechem Wałęsą oraz wygłosił szereg prosolidarnościowych oświadczeń. W wyniku tego jego piosenki zniknęły z Polskiego Radia na wiele miesięcy.
W 1997 cover piosenki I'm Your Man wykonał Bogusław Linda w filmie Sara.
W latach 1994–1999 przebywał w Centrum Zen na Mount Baldy w okolicach Los Angeles[1]. Wstawał o 2.30, Przygotowywał posiłki dla swojego mistrza, potem medytował. W ciągu pięciu lat sam ocenił, że stał się innym człowiekiem. [2]
Wówczas, po nieomal dziesięciu latach braku aktywności artystycznej, Cohen wydał album Ten New Songs. Najbardziej znane utwory z tego wydawinctwa to In My Secret Life, Alexandra Leaving oraz Boogie Street.
24 października 2003 otrzymał z rąk gubernatora generalnego Kanady Adrianne Clarckson Order of Canada, najwyższe odznaczenie kanadyjskie, przyznane mu za wybitny wkład w rozwój kanadyjskiej kultury.
W 2004 została wydana płyta Dear Heather.
W 2005 okazało się, że artysta został pozbawiony środków na funduszu emerytalnym. Jego była przyjaciółka, jednocześnie menedżer Kelley Lynch sprzeniewierzyła ponad 5 milionów dolarów zostawiając jedynie 150 tysięcy. To stanowczo zbyt mało, biorąc pod uwagę fakt, że suma ta nie wystarczy na opłacenie należnych podatków artysty. W marcu 2006 Cohen wygrał sprawę sądową z byłą menedżer, jednakże jest mało prawdopodobne, że zostaną mu zwrócone pieniądze. Ignorował on, bowiem wezwania do zapłaty wystosowywane przez Lynch.[3]
W 2006 Cohen został uhonorowany członkostwem w Canadian Songwriters Hall of Fame. 10 marca 2008 przyjęto go do Rock And Roll Hall of Fame.
24 listopada 2006 do polskich kin wszedł film "Leonard Cohen: I'm Your Man". To film dokumentalny, o jego wpływie na swoją twórczość mówią takie gwiazdy jak Bono i muzycy zespołu U2, czy Nick Cave. Sam Leonard Cohen opowiada o swoim życiu i marzeniach.
31 marca 2007 Leonard Cohen wystąpił w Sali im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie (Polskie Radio Program, 3) jako gość specjalny koncertu promującego płytę Anjani Thomas "Blue Alert". Cohen jest producentem "Blue Alert" oraz autorem tekstów. Zaśpiewał wraz z Anjani dwie piosenki.
Obrazek

Nie marnowałem czasu w klasztorach Europy
Nie marnowałem czasu w klasztorach Europy
i odkryłem wśród wysokich traw grobowce rycerzy,
, •którzy padli tak pięknie jak opowiadają ich ballady
nie rozgarnąłem trawy na grobach
celowo pozwoliłem im zarastać.
Nie pozwoliłem mej myśli czekać i przemierzać
tych wielkich odległości
między ośnieżonymi górami i rybakami
jak księżyc
albo muszla w falującej wodzie.

Nie wstrzymałem oddechu
by móc usłyszeć oddech Boga
nie zwalniałem sztucznie bicia serca
ani nie pragnąłem wizji.
Chociaż obserwowałem ją często
nie zmieniłem się w świetlistego pstrąga
i nie zostawiłem swego ciała w powietrzu.

Nie czciłem ran i relikwii
ani żelaznych grzebieni
ani ciał spowitych w całuny i spalonych.

Od dziesięciu tysięcy lat nie byłem nieszczęśliwy.
W dzień śmieję się a w nocy śpię.
Moi ulubieni kucharze przygotowują mi posiłki
moje ciało samo się oczyszcza i naprawia
i robota idzie mi dobrze.
Tłumaczenie Maciej Karpiński i Maciej Zembaty
Obrazek
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Marek Kaczanowski » marca 23, 2008, 11:26 am

Bambosz, Wypracowanie na szóstkę :D
Magazyn Bluesowy - niedziela godz 22:00
słuchaj przez internet *
Awatar użytkownika
Marek Kaczanowski
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 26331
Rejestracja: listopada 23, 2006, 7:34 pm
Lokalizacja: Częstochowa

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 11:29 am

Uriah Heep
Obrazek

Uriah Heep - brytyjska grupa rockowa utworzona w 1969 roku. Stylistycznie osadzona w hard rocku, rocku psychodelicznym i rocku progresywnym. Nazywana często żartobliwie mianem "Beach Boysów heavy metalu". Zwłaszcza w początkowym okresie działalności charakteryzowała się melodyjnymi utworami z bogatymi partiami wokalnymi i wyrazistym brzmieniem gitar oraz instrumentów klawiszowych. Nazwa zespołu to imię i nazwisko jednego z bohaterów powieści Karola Dickensa zatytułowanej David Copperfield
Historia
Początki grupy sięgają 1967 roku, kiedy to Mick Box założył w Walthamstow zespół The Stalkers. Gdy w pewnym momencie nastąpiła potrzeba zmiany wokalisty, perkusista, Roger Penlington, zasugerował na to miejsce swojego kuzyna, Davida Garricka (później zmienił on nazwisko na Byron). Wtedy powstał zespół Spice, z którego w 1969 roku narodził się właściwy Uriah Heep.
Wydana w 1970 roku pierwsza płyta, Very 'Eavy... Very 'Umble, intrygowała charakterystycznym brzmieniem - z dominującymi instrumentami klawiszowymi i gitarami, a także specyficznym śpiewem Byrona. Następny album, Salisbury, był już bardziej osadzony w rocku progresywnym, z długim jak na ten gatunek przystało, 16-minutowym utworem tytułowym. Kolejne lata przyniosły liczne zmiany personalne w zespole, lecz specyfika jego stylu oscylowała wciąż wokół długich i złożonych kompozycji, z baśniowymi tekstami. Największy wkład w muzyczny wizerunek grupy miał w tym okresie (do 1980 roku) Ken Hensley.
Znaczącą dla grupy zmianą było odejście z zespołu wokalisty, Davida Byrona, i zastąpienie go przez Johna Lawtona. Wtedy to stylistycznie zespół zaczął podążać w stronę typowego hard rocka. Kolejnym wokalistą został w 1980 r. John Sloman - zmiana ta nie została dobrze przyjęta przez fanów. W tym samym roku zespół opuścił Hensley - doprowadziło to do kompletnego rozkładu grupy. Dzięki staraniom Micka Boxa, który przejął w tym momencie rolę lidera (a do kwietnia 2005 r. także menedżera), zespół kontynuował działalność, zaskarbiając sobie nawet nowych fanów wśród młodych zwolenników lżejszej odmiany heavy metalu.
Najbardziej znany i ceniony jest początkowy wkład zespołu w muzykę rockową. Choć wciąż wydawane są płyty z nowym materiałem (premiera kolejnej, zatytułowanej "Wake The Sleeper" zapowiedziana jest na rok 2008), przede wszystkim ukazują się antologie, składanki i kolekcjonerskie wydawnictwa z nagraniami studyjnymi, koncertowymi oraz nieoficjalnymi. Grupa cały czas prowadzi działalność koncertową (w Polsce gościła dotąd czterokrotnie - w latach 1989, 1992, 2006 i 2007, a w latach 2001-2005 (zawsze pod koniec roku), w Londynie, odbywały się specjalne koncerty pod hasłem "The Magician's Birthday Party". Spotykają się na niej fani, obecni i byli członkowie zespołu, często dający gościnne występy.
Z powodów zdrowotnych w styczniu 2007 grupę opuścił dotychczasowy perkusista - Lee Kerslake, jego miejsce zajął Russell Gilbrook.
Obrazek
Obrazek
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 11:37 am

Obrazek
Ken Hensley (ur. 24 sierpnia 1945 r.), brytyjski muzyk rockowy, grający na instrumentach klawiszowych i gitarze.

Znany przede wszystkim z występów w grupie Uriah Heep w jej oryginalnym składzie (od 1969 do 1980 roku) - główny kompozytor utworów zespołu w tym czasie. Przed Uriah Heep był członkiem zespołów The Gods, Toe Fat i Head Machine, zaś po roku 1980 - m.in. zespołów Blackfoot i W.A.S.P.
Obrazek

Ken Hensley
One tender moment

Well you can do what you wanna do
And you can say what you wanna say
And you can be what you wanna be
On any given day

You can see what you choose to see
And you can be who you wanna be
But I?m gonna be the first in line
When you give your heart away

Suddenly, that?s how you came to me
Out of the blue into my hurting heart

For one tender moment you came into my life
And showed me how good it feels
To be alive when love is in my heart

For one tender moment I knew that you loved me
But now I?m alone with just the emptiness
I feel when we?re apart
For one tender moment

I never spent any time alone
Though I had felt like I was on my own
I never wanted to let go, I had too much to loose
I never felt like my life was mine
I was so tired out of killing time
I felt so lost, so totally lost
So completely confused
Obrazek
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Marek Kaczanowski » marca 23, 2008, 11:42 am

W dzisiejszej, świątecznej audycji muzyka nieco zróżnicowana. Jednak w przeważającej części bluesowa.
Magazyn Bluesowy - niedziela godz 22:00
słuchaj przez internet *
Awatar użytkownika
Marek Kaczanowski
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 26331
Rejestracja: listopada 23, 2006, 7:34 pm
Lokalizacja: Częstochowa

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 11:49 am

Guess Who
Obrazek
kanadyjska grupa rockowa powstała w 1963 w Winnipeg (prowincja Manitoba). Grupa powstała jako The Expressions, lecz producent jej pierwszego albumu napisał na okładce Guess Who?, mając nadzieję, że wielu kupujących weźmie ją za album zespołu The Who. Nazwa przylgnęła do grupy i nigdy już nie powróciła ona do oryginalnej. Zespół zdołał wylansować tylko kilka przebojów w USA (największy to American Woman niedawno odświeżony coverem Lenny'ego Kravitza), w Europie pozostając zupełnie nieznanym. W Kanadzie zaś zyskał sobie pozycję grupy kultowej i jednego z najpopularniejszych rockowych zespołów tego kraju. Do największych przebojów Guess Who należą: American Woman, These Eyes, No Sugar Tonight/New Mother Nature, No Time, Runnin' Back to Saskatoon i Share the Land.

Muzyka grupy, ciepła i bogata, oparta na brzmieniu gitar elektrycznych, elektronicznych organów i łagodnego śpiewu, jest znakomitym przykładem amerykańskiej odmiany hard rocka. Słychać w niej także wpływy folk rocka i południowego rocka. Choć najlepsze lata zespołu minęły w połowie lat siedemdziesiątych, jego koncerty ciągle przyciągają rzesze fanów.

W grupie The Guess Who występowali:
Obrazek
Obrazek

* Randy Bachman gitara, śpiew
* Burton Cummings instrumenty klawiszowe, śpiew
* Domenic Troiano gitara
* Chad Allan gitara, śpiew
* David Inglis gitara basowa
* Jim Kale gitara basowa
* Greg Leskiw gitara
* Vance Masters perkusja
* Don McDougal gitara, śpiew
* Bill Wallace gitara basowa
* Kurt Winter gitara
* Terry Hatty gitara, śpiew
* Dale Russell gitara, śpiew
* Leonard Shaw instrumenty klawiszowe
* Garry Peterson perkusja
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 11:52 am

Test
Obrazek
Polska grupa muzyczna, prekursor polskiego hard rocka. Zespół powstał na wiosnę 1971 roku w Warszawie. Założycielami byli: Wojciech Gąssowski, Andrzej Mikołajczyk, Aleksander Michalewski, Tomasz Dziuban, Bogdan Gorbaczyński i Ryszard Gromek. Grupa zadebiutowała w czerwcu 1971 roku w klubie Stodoła, w tym samym roku odbyła tournee po ZSRR i dokonała nagrań radiowych.

Jesienią 1976 roku zagrali pożegnalny koncert w tym samym miejscu, czyli w klubie Stodoła. Test reaktywował się w lipcu 1991 roku, z okazji wspomnieniowego koncertu w Sopocie "Trzy Dekady Rocka w Polsce".
Obrazek

Dyskografia

1. Test
2. Przygoda bez miłości
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 12:11 pm

Omega
Obrazek
– węgierska grupa rockowa grająca hard rocka i rocka progresywnego. Za datę założenia zespołu przyjmuje się 23 września 1962, kiedy to w "University Club" Wyższej Szkoły Technicznej w Budapeszcie grupa dała pierwszy koncert. Pomysł powstania zespołu istniał jednak już w 1959 roku i jak mówi legenda, o przydziale instrumentów zadecydowało głosowanie.

Historia

Pierwszy skład zespołu to László Benkő – instrumenty klawiszowe, János Kóbor – śpiew, gitara, András Kovacsics – gitara, István Varsányi – bas, Péter Lang – saksofon, Tomas Kunsztler – perkusja. Jako solistkę Omega pozyskała Zsuzsę Koncz z dziewczęcej grupy "Gézengúz"

W 1963 r. Zsuzsa Koncz przeszła do grupy Illés, a István Varsányi został powołany do wojska. Również Peter Lang i Tomas Kunsztler opuścili zespół, zastąpili ich: József Laux – perkusja, László Harmath – bas, saksofon oraz Mari Wittek – śpiew. Aby dalej istnieć jako zespół, Omega potrzebowała zezwolenia wydziału kultury. Fakt, że ojciec saksofonisty był jego dyrektorem, ułatwił sprawę.

W 1964 r. Laszlo Harmath opuścił zespół, a doszło dwóch nowych muzyków: Tomas Mihaly – bas i Tomas Somló – saksofon, śpiew. Pierwszy występ miał miejsce w Eotvos Klub, w którym Omega od tej pory występowała regularnie.

W 1966 r. Mari Wittek opuścił Omegę. Kobor został głównym wokalistą zespołu. Został też wydany pierwszy SP (singel) "Paint It Black". W tym samym roku zostały wydane jeszcze trzy następne single. Wszystkie cztery zawierały własne wersje zachodnich przebojów (covery).

W 1967 r. Omega miała trzyminutowy występ w filmie "Ezek a fiatalok" (Ach, ta młodzież) jako zespół towarzyszący Zsuzsy Koncz w piosence "Ez az a ház". Laszlo Benko wzbogacił brzmienie zespołu o flet i trąbkę i razem z Tamasem Mihaly zaczął wspomagać partie wokalne. Do zespołu dołączył Gábor Presser (instrumenty klawiszowe, śpiew). Ukazało się kilka węgierskojęzycznych SP z własnymi kompozycjami. Większość to kompozycje Pressera z tekstami Istvana S. Nagy. Na festiwalu piosenek tanecznych Omega towarzyszyła Sarolcie Zalatnay w piosence "Nem várok holnapig".

W 1968 r. zespół opuścił Andras Kovacsics, a także Tomas Somló, który w kilka lat później dołączył do Locomotiv GT. Na jednym z koncertów grupy Decca, Omega odkryła dziewiętnastoletniego gitarzystę György Molnára, którego udało się pozyskać do zespołu. Jako autorka tekstów, Anna Adamis zajęła miejsce Istvana S. Nagy. Podczas wspólnego koncertu z zespołami Spencer Davis Group i Traffic w Budapeszcie, Omegę odkrył manager Spencer Davis Group, John Martin i zaprosił na tourne po Anglii. Podczas koncertów w Londynie, gratulowali im m.in. Eric Clapton i George Harrison. Wystąpili również w telewizji BBC. Martin zaaranżował produkcję płyty LP (longplay) dla wytwórni Decca Records, która to nadała zespołowi nazwę "Omega Red Star". Po trzech dniach pracy nad płytą, Mecky musiał wracać do Budapesztu. Prace nad albumem nie zostały nigdy ukończone, mimo to Decca wydała go jednak pod tytułem "Omega Red Star from Hungary". W późniejszym czasie, na Węgrzech podjęto prace nad tym albumem, ale tylko niektóre utwory ukazały się na SP. W tym roku miało miejsce także drugie tourne po Anglii i mimo kompletu materiału na następny album, do produkcji nie doszło. Ze względów politycznych Omega została wezwana na Węgry. Po sukcesach w Londynie ukazał się pierwszy węgierski LP, wydany przez Hugaroton, pod tytułem "Trombitás Frédi és a rettenetes emberek". Jeszcze tego samego roku sprzedano ponad 100 000 sztuk, co dało w efekcie pierwszą złotą płytę. Z piosenką "Kiabaly enekelj" Omega doszła do finału festiwalu piosenki tanecznej.
W 1970 r. swoim największym przebojem, utworem "Gyöngyhajú lány" (Dziewczyna o perłowych włosach), Omega zdobyła nagrody: w czerwcu, na festiwalu Barbarella w Palma de Mallorca i w listopadzie na Yamaha – Festival w Tokio, gdzie za drugie miejsce każdy członek zespołu otrzymał motocykl. Przebój został wydany przez JVS na SP.

W kwietniu 1971 Gabor Presser i Jozsef Laux opuścili Omegę i założyli zespół Locomotiv GT. Również autorka tekstów Anna Adamis odeszła z zespołu. Na następnym LP Omegi znalazł się utwór "Hutlen bartok" (niewierni przyjaciele). Na instrumentach klawiszowych grał tylko Laszlo Benko. Z nowym perkusistą z grupy Neoton Family ustalił się ostateczny skład: János "Mecky" Kóbor – śpiew, Tomas "Misi" Mihaly – bas, gitara, śpiew, Ferenc "Ciki" Debreceni – perkusja, György "Elefant" Molnár – gitara, László "Laci" Benkő – instr. klawiszowe, śpiew. Pseudonimem "Elafant" (słoń) został nazwany Molar, gdy podczas koncertu przypadkowo przewrócił drogi mikrofon. Hungaraton uważał duet autorski Presser – Adamis jako autorów sukcesu, przez co prognozował lepszą przysłość dla Locomotiv GT, niż dla Omegi. Hungaroton otworzył nową wytwórnię o nazwie "Pepita", specjalizującą się w "muzyce lekkiej", aby w ten sposób odróżnić się od klasycznie zorientowanej wytwórni Oualiton. W związku z tym, Omega zaczęła nagrywać dla Pepity. W tym roku Omega zaliczyła występy w Paryżu, Pradze, Wiedniu oraz Helsinkach.

W 1972 r. Omega nagrała album "200 évvel az utolsó háború után" (200 lat od ostatniej wojny), lecz cenzura nie dopuściła do jego wydania. Z jednej strony wizja mrocznej przyszłości w utworze tytułowym nie odpowiadała komunistycznej koncepcji. Po drugie, jeden z producentów Hungarotonu poczuł się osobiście dotknięty utworem "Szex Apo". Zamiast tego ukazał się album "Élő Omega" – nagrany podczas tourne, bez muzyków towarzyszących i na prymitywnym sprzęcie. Tytuł albumu ma podwójne znaczenie, po pierwsze nagranie na żywo, po drugie chęć udowodnienia że Omega żyje mimo odejścia Pressera i Lauxa.

Występy na Węgrzech, w Hiszpanii i Finlandii. Pod koniec roku występy w NRD (Berlin, Gorlitz i Lipsk).

W 1973 r. niemiecki producent Peter Hauke doprowadził do podpisania umowy z zachodnioniemiecką wytwórnią "Bacillus" (Bellaphon) na trzy albumy w trzy lata. Nagrano tam angielskojęzyczny album "Omega" W latach 70. dzięki angielskojęzycznym LP oraz niemieckojęzycznym SP, Omega stała się najbardziej popularnym zespołem rockowym z bloku wschodniego. Występowała w Polsce i Anglii, oraz na żywo w radiu i TV NRD.

10 lipca 1975 wystąpiła w Sztokholmie w radiu Tonkraft.

W 1976 r. Bellaphon przedłużył kontrakt z Omegą. Album "Time Robber" nagrano w mieście Offenbach nad Menem, gdzie muzycy otrzymali lepsze możliwości techniczne, niż w Koloni. Jest to pierwszy album odpowiadający dokładnie wersji węgierskiej "Időrabló", która ukazała się jako druga. Prawdopodobnie uzyskał największy sukces komercyjny Omegi.

W 1977 r. podczas koncertu na Kisstadionie 19 sierpnia Omega otrzymała złota płytę za "Time Robber". Występowała w RFN ze Scorpions. Protesty polityków z NRD przeciwko muzykom i ich muzyce spowodowały jednak zakaz publicznego ogłaszania na Węgrzech "zachodnich" sukcesów Omegi.

W 1978 r. Omega wystąpiła w Polsce – Władysławowo (17 lipca). We wrześniu podczas koncertu na Kisstadionie wręczono złote płyty za angielskojęzyczne produkcje. W tym roku był to "Skyrover". 18 listopada miał miejsce występ w Holandii – Nijmegen.

W 1979 r. koncert z Kisstadionu wydano jako podwójny album "Élő Omega Kisstadion 79". W RFN ukazał się również jako podwójny album "Live at the Kisstadion 79", w tym większość utworów opatrzona jest tekstami angielskimi.

W 1982 r. miało miejsce tourne po NRD – dwa koncerty w ulewnym deszczu przed ok. 35 000 widzów. Na 20-lecie działalności zespołu, Omega dała w listopadzie serię koncertów w Sportcsarnok (hala sportowa) w Budapeszcie, wydane na podwójnym LP "jubileumi koncert". Miklós Jancsó nakręcił obraz "Omega Omega Omega" – film zawierał głównie materiały z koncertów jubileuszowych.

W 1983 r. odbyło się tourne europejskie, m.in. koncerty w NRD – występ w Berlinie Wschodnim został im zabroniony. W ramach tak zwanego pojedynku rockowego Węgry – Austria, odbywającego się w Wiedniu 30 sierpnia 1983, Omega zagrała wspólnie z Karthago.

W 1984 r. występ Omegi o godz. 4 w nocy z 31 października na 1 listopada był wspaniałym zakończeniem maratonu rockowego w wiedeńskiej arenie.

Rok 1986 to ostatni koncert w NRD, na 40-lecie FDJ. Jako pierwszy zespół w historii, Omega otrzymała nagrodę im Franza Liszta, dotąd nagroda ta była przyznawana dla solistów.

W 1987 r. Omega dała dwa koncerty jubileuszowe "25 lat Omegi" na Kisstadionie, za każdym razem przed 15 000 publicznością.

W 1988 wydano video "Jubileumi konzert". Oprócz stałego składu wystąpili Gábor Presser i József Laux.

W 1990 r. planowany był wspólny koncert z IIlés na Nepstadionie. Ostatecznie IIlés odmówił, a członkowie Omegi dowiedzieli się z radia, że IIlés gra sam.

2 sierpnia 1994 członkowie Omegi uwiecznili odciski dłoni w Rock Cafe, w Budapeszcie. Na koncercie na budapeszteńskim Nepstadionie gościnnie wystąpili Tomas Somló, Gábor Presser, Tomas Szekeres, Rudolf Schenker, Klaus Meine. 70 000 widzów podziwiało występ zespołu w ulewnym deszczu. Koszt przedsięwzięcia, które zespół sam finansował, przewyższył dochód ze sprzedaży biletów, do których dodawano w prezencie singel "Miss World". Dopiero sprzedaż płyty CD i kaset video doprowadziła do minimalnego zysku. Presser i Szekeres współpracowali również przy nagraniu wydanego w rok później albumu studyjnego "Trans and dance". 14 października Omega dała koncert na dachu domu towarowego przed 40 000-widownią w mieście Pécs.

19 października 1996 odbyła się wycieczka statkiem po Dunaju do Visegradu, organizowana przez Omega Club z Budapesztu. Omega zagrała kameralny koncert.

W 1997 r. niemiecka firma "Barbarossa " wydała na CD "Das deutsche Album", nagrane w latach 70. niemieckojęzyczne utwory Omegi. Po interwencji zespołu, wycofano wydawnictwo z rynku, gdyż produkcja odbyła się bez zgody i wiedzy Omegi. Miała miejsce też uroczystość jubileuszowa 35-lecia istnienia grupy. Wśród gości był m.in. pierwszy gitarzysta Andras Kovacsics.

W 1999 r. miał miejsce występ TV Zenebutik Plus – program zrobiony przez Juhas w budynku AB – AEGON. Omega utworzyła spółkę akcyjną Omega Rt z kapitałem 20 mln forintów (ok. 80 000$) Koncert na Népstadionie, planowany na maj, ze względu na wojnę w Kosowie, został przełożony na 4 września sponsorzy to Ouaestor, poczta i Opel. W cenie biletu była jedna akcja Omega SA. Koncert przed 80 000 publicznością został wydany na CD oraz video. Koncert 99 nagrodzono za najlepszą produkcję muzyczną roku. Zespół rozpoczął działalność własnej telewizji o zasięgu lokalnym w Budapeszcie, o nazwie Omega TV (w międzyczasie BOCS TV, później FIX TV), celem stacji telewizyjnej i spółki jest promocja młodych zespołów oraz zdobycie funduszy na wznowienia płyt węgierskich "dinozaurów" rocka.

Składy

* Janos Kobor "Mecky" – śpiew, gitara (ur. 17 maja 1943, Budapeszt, Węgry),
* György Molnár "Elefánt" – gitara (ur. 12 września 1949, Budapeszt, Węgry),
* Tamas Mihaly "Misi" – bas, gitara, śpiew (ur. 24 września 1947, Budapeszt, Węgry),
* Ferenc Debreceni "Ciki" – perkusja (ur. 24 marca 1948, Gyönygyös, Węgry),
* Laszlo Benko "Laci" – instrumenty klawiszowe, śpiew (ur. 12 czerwca 1943, Szombathely, Węgry),
* Zsolt Gomori – instrumenty klawiszowe (ur. 9 lipca 1962, Budapeszt, Węgry),
* Tamas Szekeres – gitara (ur. 12 marca 1964, Budapeszt, Węgry),
* Ildikó Keresztes – śpiewaczka (ur. 8 sierpnia 19., Marosvásárhely, Siedmiogród),
* Gyuri Demeter – śpiew, muzyka (ur. 7 lipca 1959, Budapeszt, Węgry),
* Csaba Molnár – menadżer (ur. 8 sierpnia 1961, Eger, Węgry),
* Zsolt Greczy – rzecznik prasowy (ur. 10 października 1964, Budapeszt, Węgry)

Obrazek



Dziewczyna o perłowych włosach(Gyöngyhajú lány)

Pewnego razu Słońce tak się zmęczyło,
Że zasnęło na łonie zielonego jeziora
Ludzi zaś bolała ta ciemność
Ona się zlitowała, przyszła do nas

Tak, przyszła Perlistowłosa
Śniłem, czy też była to jawa
Ziemia znów zielona była
I Niebo tak niebieskie jak dawniej

Wstał świt, ona wrociła do domu,
Za niebieską górę, pośród kwiecia
Trochę zmęczona snuła bajkę
W jej pięknych perlistych włosach drzemie swiatło

Tak, przyszła Perlistowłosa
Śniłem, czy też była to jawa
Odtąd perliste włosy żyją w głębokim niebieskim morzu

Kiedy jesteś bardzo samotny
Spada do ciebie mała gwiazda
Śnieżnobiałe perły niechże cię prowadzą
Jak dobrego wędrowca białe kamienie

Obudź się Perlistowłosa
Śniłem, czy też była to jawa
Lampy perła prowadzi cię
Pomiędzy Niebem a Ziemią
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 12:38 pm

Locomotiv GT
Obrazek
Locomotiv GT - grupa węgierska. Powstała wiosną 1971 roku w Budapeszcie z inicjatywy czterech znanych muzyków, byli to: Gabor Presser (voc, k, vib), József Laux (dr, perc), Karoly Frenreisz (g, b, ss, ts, fl, ob, voc) i Tamas Barta (g, bnjo, voc). Dwóch pierwszych wcześniej związani byli z zespołem Omega. W 1973 Frenreisza zastąpił Tomas Somlo (b, g, as, hca, voc). W 1974 podczas tournee Locomotiv GT po Stanach Zjednoczonych, odszedł Barta. Na jego miejsce zaangażowano Janosa Karacsonya (g, b, voc). W 1976 roku Lauxa zastąpił Janos Solti (dr).

Album "Locomotiv GT" (1971) zawierał porywający repertuar rockowy o bluesowym rodowodzie, ujawniający wpływy The Rolling Stones i Colosseum. Na płytach następnych znalazły się komponowane z erudycją utwory w wielu stylach i konwencjach, m.in. pastisze rock'n'rollowe i rhythm'n'bleusowe (w stylu The Beach Boys i Bo Diddleya), piosenki inspirowane muzyką soul, przeboje dyskotekowe, muzyka oparta na rytmach południowoamerykańskich, sentymentalne ballady w tradycyjnym stylu, a wreszcie pretensjonalna serenada na chór żeński i fortepian. Z początku wszystkie teksty pisała Anna Adamis. Po 1977 roku funkcji tej podjęli się Dusan Sztevanovity oraz G. Presser. Oprócz wielu piosenek, zespół ma w swoim dorobku dwa rock-musicale. Wydawcą więkoszści płyt była Pepita.
Obrazek
Obrazek
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 12:45 pm

Jethro Tull
Obrazek
Brytyjski zespół rockowy reprezentujący style: white blues, folk rock, progresywny rock i hard rock.

Nazwa zespołu pochodzi od nazwiska żyjącego na przełomie XVII i XVIII wieku angielskiego agronoma

Historia

Grupa została założona w 1967 i istnieje do dziś. Skład zespołu zmieniał się na przestrzeni lat, lecz jego filarem, nadającym mu kształt artystyczny, pozostaje cały czas ekstrawagancki lider – flecista Ian Anderson. Grupa wypracowała charakterystyczne brzmienie oparte na rytmicznej grze perkusji, basu, gitary prowadzącej i instrumentów klawiszowych, sporadycznie grających melodyjne riffy, połączone z wibrującym dźwiękiem fletu i bardzo charakterystycznym, załamującym się śpiewem Andersona. Teksty piosenek są bardzo poetyckie, często ironiczne i prowokacyjne.

W pierwszych latach działalności zespół grał popularny wtedy white blues, na skutek czego powstały płyty This Was i Stand Up oraz brytyjski folk rock, który z kolei usłyszeć mamy okazję na III albumie studyjnym Benefit. W roku 1971 grupa odeszła w kierunku hard rocka i wzorując się częściowo na bardzo popularnym wtedy Led Zeppelin, stworzył album Aqualung. Podążając dalej za tym, co modne, zespół 1972 wszedł w nurt rocka progresywnego. Tak zrodziły się wspaniałe Thick as a Brick, a później A Passion Play. Lata te można określić mianem "złotego okresu" zespołu, ponieważ kolejne albumy nie odniosły tak ogromnych sukcesów, jak poprzednie. Ostatni z wyżej wymienionych longplayów spotkał się z dużą dawką krytyki ze strony dziennikarzy, z kolei następne War Child i Minstrel in the Gallery nie przypadły do gustu fanom zespołu. Czasy te zostają podsumowane wydanym w 1976 roku albumie Too Old to Rock'N'Roll: Too Young to Die, który w początkowych zamierzeniach Andersona miał być musicalem. Zainteresowanie wzbudziły wydane w latach 1977 i 1978, jakby na przekór rewolucji punkowej, ambitne i inspirowane szkocką muzyką ludową płyty Songs From the Wood i Heavy Horses. Najtrudniejszy dla zespołu okres przypada na longplaye Stormwatch oraz A stworzone na bazie gatunku new romantic. Spektakularnych sukcesów nie odniosły także kolejne albumy, aż do pojawienia się Crest of a Knave (1987), wzorowanego na muzyce tworzonej przez zespół Dire Straits. Na kolejnych krążkach zespołu (Roots to Branches i J-Tull Dot Com) można wyczuć inspirację muzyką dalekiego wschodu. We wszystkich jednak nagraniach łatwo daje się zauważyć folkowe, celtyckie korzenie grupy i jej szkockiego lidera.

Zespół Jethro Tull pięciokrotnie gościł w Polsce - ostatni ich występ w oodbył się 15 sierpnia 2007 w sopockiej Operze Leśnej. Wcześniejsze koncerty miały miejsce między innymi w Poznaniu (2004) i w Katowickim Spodku.

Przez wielu za najlepszy album zespołu uważany jest Aqualung z 1971, zawierający w drugiej części utwory poświęcone rozważaniom Andersona o religii, w pierwszej poświęcony bezdomnym kloszardom (tytułowy "Aqualung"). Kolejna płyta, Thick As a Brick 1972, to jedna 40-minutowa poetycka suita rockowa, podobnie jak wydana po niej A Passion Play 1973. Pierwsza progresywno-rockowa płyta zespołu stała się wzorem dla kolejnych twórców albumów koncepcyjnych.
Obrazek
Obrazek

Jethro Tull - A Small Cigar

Oh, sometimes I go walking through fields where we walked
Long ago in the sweet used to be
And the flowers still grow, but they don't smell as sweet
As they did when you picked them for me
Chorus:

And when I think of you and the love we once knew
How I wish we could go back in time
Do you ever think back on old memories like that
Or do I ever cross your mind

Do you ever wake up lonely in the middle of the night
Because you miss me, do you darling
Oh, and do your memories ever take
You back into another place in time
And do you ever miss the feelings
And the love we shared when you were with me, tell me darling
Or do I ever cross your mind

Oh, how often I wish that again I could kiss
Your sweet lips like I did long ago
And how often I long for those two loving arms
That once held me so gentle and close

Repeat Chorus
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 12:54 pm

Trapeze
Obrazek

Brytyjski zespół rockowy działający w l. 1969-82, a następnie z przerwami w l. 1991-94. Trzon grupy stanowili gitarzysta i wokalista Mel Galley, basista i wokalista Glenn Hughes oraz perkusista Dave Holland. Po odejściu Hughesa w 1973 r., który w międzyczasie wyrósł na głównego kompozytora i wokalistę grupy, zespół kontynuował działalność w różnych składach. Nigdy jednak nie osiągnął sukcesu i popularności, jaką cieszył się w l. 1970-73.

Dyskografia

* Trapeze (1970)
* Medusa (1970)
* You Are The Music... We're Just The Band (1972)
* The Final Swing (1974) (compilation)
* Live at the Boat Club (1975)
* Trapeze (1976)
* Hold On (1979)
* Live in Texas: Dead Armadillos (1981)
* Way Back To The Bone (1986) (compilation)
* High Flyers: The Best Of Trapeze (1995) (compilation)
* Live: Way Back To The Bone (1998)
* Welcome To The Real World - Live 1992 (1998)
Obrazek
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Stanley-1 » marca 23, 2008, 5:32 pm

Marek Kaczanowski pisze:Obrazek


Ten kurczaczek , nieboraczek
... symbol życia i radosci ... :idea:
niechaj dzisiaj w Marowej audycji :)
klasyke ugości :) :idea:
1. Leonard Cohen
2. Uriah Heep
3. Ken Hensley
4. Guess Who
5. Test
6. Omega
7. Locomotiv GT.
8. Jethro Tull
9. Trapeze
...szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się nim dzielisz...
.
Awatar użytkownika
Stanley-1
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 7616
Rejestracja: marca 13, 2005, 10:13 pm
Lokalizacja: Glogówek

Postautor: Romka » marca 23, 2008, 9:46 pm

Dobry wieczór :-)
Awatar użytkownika
Romka
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 5524
Rejestracja: lutego 6, 2006, 9:23 am

Postautor: Stanley-1 » marca 23, 2008, 9:49 pm

:)
Witaj Romko :) promyku słońca :)
słucham sobie spokojnych rozmów instrumentów
Albert Castiglia & Graham Wood Drout - Prescription For The Blues by za chwilę wpać w inny nastrój :)
Ostatnio zmieniony marca 23, 2008, 9:55 pm przez Stanley-1, łącznie zmieniany 1 raz
...szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się nim dzielisz...
.
Awatar użytkownika
Stanley-1
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 7616
Rejestracja: marca 13, 2005, 10:13 pm
Lokalizacja: Glogówek

Postautor: Romka » marca 23, 2008, 9:54 pm

Stanley-1 pisze::)
Witaj Romko :) promyku słońca :)

W takim razie witaj Słoneczko! Jak tam, święta? :D
Awatar użytkownika
Romka
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 5524
Rejestracja: lutego 6, 2006, 9:23 am

Postautor: Stanley-1 » marca 23, 2008, 9:58 pm

:) Romnko ..bardzo nastrojowe i spokojne
jak u nas.. :) wszystko juz dzisiaj było ,
teraz za chwilkę nas Marek poczęstuje swoim swiątcznym wydaniem :)
...szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się nim dzielisz...
.
Awatar użytkownika
Stanley-1
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 7616
Rejestracja: marca 13, 2005, 10:13 pm
Lokalizacja: Glogówek

Postautor: 74yaro » marca 23, 2008, 10:00 pm

Dobry wieczór.
Awatar użytkownika
74yaro
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 6386
Rejestracja: stycznia 10, 2008, 10:06 pm
Lokalizacja: Lublin

Postautor: Tomek D. » marca 23, 2008, 10:00 pm

Witam serdecznie w ten świąteczny wieczór :)
Awatar użytkownika
Tomek D.
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 1592
Rejestracja: listopada 17, 2007, 3:45 am
Lokalizacja: Wrocław

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 10:01 pm

Dobry na wieczór
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: 74yaro » marca 23, 2008, 10:01 pm

Witaj Bambosz.
Awatar użytkownika
74yaro
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 6386
Rejestracja: stycznia 10, 2008, 10:06 pm
Lokalizacja: Lublin

Postautor: Romka » marca 23, 2008, 10:02 pm

Czesc Wszystkim :-)
Awatar użytkownika
Romka
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 5524
Rejestracja: lutego 6, 2006, 9:23 am

Postautor: Adam Węgrzynowicz » marca 23, 2008, 10:03 pm

Witaj Romko Marku Stan Yaro Tomku
Adam Węgrzynowicz

Płyń w dół rzeki tej szerokiej
Płyń mój bluesie, płyń

Joanna Pilarska - Fan Klub
Awatar użytkownika
Adam Węgrzynowicz
Blues Foto Man
Blues Foto Man
 
Posty: 7728
Rejestracja: marca 25, 2007, 4:43 pm
Lokalizacja: BRALIN

Postautor: Stanley-1 » marca 23, 2008, 10:04 pm

:)
Halleluja ... Halleluja .. lubię ten utwór zawsze mam ciary na plecach choc podobno powiedzial ze do Polski nie przyjedzie bo nie lubi Polaków .. prawda to czy blef..:
...szczęście to jedyna rzecz, która się mnoży, gdy się nim dzielisz...
.
Awatar użytkownika
Stanley-1
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 7616
Rejestracja: marca 13, 2005, 10:13 pm
Lokalizacja: Glogówek

Postautor: 74yaro » marca 23, 2008, 10:05 pm

Jako że są Świeta to jakoś wytrzymam Leonarda :lol:
Awatar użytkownika
74yaro
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 6386
Rejestracja: stycznia 10, 2008, 10:06 pm
Lokalizacja: Lublin

Następna

nowoczesne kuchnie tarnowskie góry piekary śląskie będzin świętochłowice zawiercie knurów mikołów czeladź myszków czerwionka leszczyny lubliniec łaziska górne bieruń

Wróć do Magazyn Bluesowy - Radio Fiat Częstochowa

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 177 gości