Blues Fortepianowy

[WitekBielski]

[Slavkomierz]

[Turgon]

Ja mam piano, a nie umiem na nim grać Znam teorię co do dźwięków, ale zbytnio pomysłów nie ma jak na tym cudzie grać

[WitekBielski]

Fakt faktem piano (czy to akustyczne czy elektryczne) to nie jest tania sprawa przez co ktoś kto nawet ma chęci, może nie chcieć ryzykować bo np. po miesiącu mu się znudzić itp. No a takie porządne elektryczne piano (np. Yamaha P-70) kosztuje 2500 zł. Tak więc najlepiej jak ma się piano w zasięgu ręki... A co do tego rozbudowanego składziku to piano zazwyczaj w nim gdzieś przepada Ja wole piano, kontrabas i perkusję ewentualnie inny instrument taki no... melodyjny? solowy? wiecie o co chodzi: gitara, harmonijka...

A Ty Turgon przestań chrzanić i bierz się do roboty!!! W lewej shuffle a w prawej gorące zagrywki i akordziki!!!

Pozdrawiam
Witek

[Slavkomierz]

[bartic]

[WitekBielski]

[WitekBielski]

Czyli od czego warto zacząć: Po pierwsze krótki tekst własnego autorstwa z forum PSB (mam nadzieje że nie przynudzam ale po prostu muszę):

"- Co to jest Blues?
- Blues? Muzyka wywodząca sie ze śpiewów murzyńskich. Oparta głownie na formie 12 taktowej, oparta na improwizacji... bla bla bla

Teraz, nie powiem że to nieprawda, ale też nie powiem że to prawda. Dlaczego? Bo jak zapytam Pana Alberta Kinga to powie mi że Blues to uczucie. Powie: "Wyobraź sobie dziecko w żłobku które płacze i wrzeszczy bo nie może dostać mleka na czas - ono ma w sobie Bluesa. Albo popatrz na tę dziewczynę: Zamknęła się w pokoju, nie je, nie rozmawia z nikim bo jej matka nie pozwoliła jej wyjść do swojego chłopaka - Ona też ma w sobie Bluesa."

Co chce przez to powiedzieć? Jak ktoś zagra 12 taktów to teoretycznie jest to Blues bo Wikipedia oraz inne źródła to potwierdzą... Ale nie jest to Blues bo Albert King powie: "Musisz grając Bluesa angażować w granie całą swoją duszę, ciało, serce i umysł - inaczej twój Blues będzie płaski i suchy jak Sahara".
A mówię to dlatego że zrozumiałem to kiedyś i teraz to czuję: Jak słucham Otisa Spanna, albo Sunnyland Slima to poprostu drżę... Oni grają i śpiewają PRAWDĘ - Nic nie udają: ani to JAK ani CO grają/śpiewają i sprawia mi to przyjemność. Natomiast jak słucham białych to oni myślą o nutach... Jakby tu zagrać lepiej? Czyściej? Szybciej? To są jakieś bariery wynikające z naszej... kultury? Że boimy się np. krzyknąć zamiast zaśpiewać. Dlaczego? Bo boimy się że nie wyjdzie? Że się zbłaźnimy? Nie czuję czegoś takiego u murzynów... co nie znaczy że biali nie czują Bluesa... Każdy go czuję!!! Posłuchajcie Evy Cassidy! Może i ona nie gra Bluesa takiego jakby Wikipedia chciała, ale ona śpiewa tak że moja dusza unosi się pół metra nad ziemią...

Podsumowując: Przestańcie siedzieć godzinami i ćwiczyć te cholerną zagrywkę i spróbujcie zaspiewać o tym co was naprawdę martwi. Nie wiem: Kochacie kobiete a ona nie kocha was, albo nie ma dnia żebyście czegoś nie zbabrali i ciągle się wkurzacie... To jest Blues!!! A nie 12 taktów i pięć dźwięków oraz biały profesorek w okularkach który wciska wam takie marne uproszczenia. O Bluesie się nie piszę (właśnie to robie) Bluesa się gra. A Bluesów się nie piszę, tylko sie je przeżywa!!!

BLUES On!!!"



To tyle jeżeli chodzi o cytaty. Dodam jeszcze że Blues to do cholery muzyka radosna. Może i treść tekstów jest smutna (choć też nie zawsze) ale Blues nie jest po to żeby pogłębiać swój smutek tylko żeby się go pozbywać!!! Kto chciałby przychodzić na koncert gdzie jakiś facet użala się nad sobą!? A teraz pada pytanie co to ma do Bluesa fortepianowego... pytanie retoryczne...

[bartic]

jak zawsze omijam łukiem posty o emocjonalności, to tutaj muszę się zgodzić.

najlepszą swoją improwizację bluesową zagrałem pod wpływem głębokich emocji. i nie patrzyłem nawet na ręce... one same grały? tak możnaby to określić.

mimo wszystko, to trochę czasu trzeba poświęcić na naukę, bo inaczej pod wpływem emocji zaczęlibyśmy walić pięśćmi w klawisze

[Turgon]

Nick, pianino stoi u babci I postaram się nim pobawić Może coś na początek? Może prosty A-Durek ?

bartic, walić pięściami? to brzmi jak dobry opis punka

[WitekBielski]

Masz pełną rację Bartic! Teorię trzeba znać żeby w ogóle grać, ale jak się już gra to nie można o niej myśleć. wogóle jak gra się Bluesa to sie nie myśli!!! I jak sam mówisz: ręce same grają i nagle się budzisz i odnajdujesz je w najmniej spodziewanym miejscu No i jeszcze jedna ciekawostka:

Jak sie nie myśli o tym co się gra (czyt. głowa jest zajęta emocjami) to się nie popełnia błędów To za sprawą tego że jak się myśli o tym co się gra to odrazu człowiek próbuje zagrać lepiej niżeli potrafi i sie wywala

Tak więc panie i panowie: Wkładajcie w to gówno całe serce i duszę i już jesteście najlepsi!!! Nie istotne jest ile dzwięków i jak często! DUSZA i SERCE!!!

KEEP BLUESIN'!!!

[WitekBielski]

[Turgon]

[WitekBielski]

[Turgon]

[bartic]

[Janek Rosiek]

Na keyboardzie zacząłem uczyć się grać chyba w 7 klasie podstawówki. Potem sobie coś tam plumkałem nawet trochę w zespole blues rockowym, ale kiedy na studiach "odkryłem" pianino to po prostu się zakochałem i już na keyboard nie chcę patrzeć. Gram tak jakby od niechcenia i nic mi nie wychodzi, Natomiast pianino lub fortepian zawsze mnie fascynował i fascynuje. Jeśli mam okazję grać na jakimś jam session na pianinie, to jestem w siódmym niebie i rączki same biegają po klawiszach. Uwielbiam grać bluesa na pianinie, zwłaszcza że takowego nie posiadam (pianina) i ilekroć mam okazję to jestem bardzo szczęśliwy. Pozdrawiam wszystkich pianistów.
Dzięki za taki fajny temacik

[WitekBielski]

Oczywiście z tym "lewa - shuffle, prawa - riff/solówka" to tylko jedna metoda, bo np. jak dochodzi ci zespół z basem to już nie możesz aż tak szaleć na niższych oktawach bo się zrobi kaszana więc grasz np. akordziki. Poza tym to jest też taka radosna odmiana Bluesa pt. Boogie, i tu lewa gra (w najprostszym przypadku) tę znaną kadencję:

(w tonacji C)

C E G A A# A G E itd.

Ale jak poszukacie na youtubie różnych pianistów to zobaczycie jak każdy ma własny patent. Niektórzy grają w kółko to samo w lewej (jakiś riff), inni mają bardzo zmienną lewą... potem oczywiscie różne prawe: taki zasuwająca wiele dzwieków, trioli itp. jak Memphis Slim, albo taka bardziej mocna, waląca Otisa Spanna czy Sunnyland Slim...

Ło to odrazu polecam Wam granie razem z tymi panami (jak macie takie warunki), albo poprostu słuchanie ich ale bez kopiowania zagrywek... Moim zdaniem to nudne i bezsensowne... Choć mogę się mylić. W każdym badź razie ja słuchałem nagrań nie tylko pianistów, także harmonijkarzy i gitarzystów i poprostu jakoś same mi zagrywki wychodziły - poprostu nie musiałem korzystać z tych poradników ala "101 zagrywek które musisz znać"

[Janek Rosiek]

[bartic]

[WitekBielski]

[WitekBielski]

[bartic]

[WitekBielski]

[Slavkomierz]

[bartic]

[Turgon]

[WitekBielski]

Powracając do tematu: Jakich pianistów/jak styl najbardziej Wam się podoba???

Mi najbardziej odpowiada Otis Spann i Sunnyland Slim. Konkretne, mocne granie - w odróżnieniu od np. Memphis Slima który raczej lata dużo po klawiaturze, kombinuje itd. i gra za dużo boogie

Z kolei, nie znam zbyt wielu pianistów przedwojennych, tzn. nie mam ich nagrań bo parę nazwisk słyszałem... Idę przekopać Youtuba!!!

[Electric Muddy]

O słuszny temat dopiero teraz go zauwarzyłem ... Czy moglibyście mi polecić jak Rhythm and bluesy, które zaczynają się od gry fortepianu w średnim lub wolnym tępie, gdzie po chwili dochodzi Harmonijka Ustna i gra to samo co fortepian? Chodzi mi dokładnie o coś w stylu I Just Want to Make Love to You i I'm Ready.

[bartic]