"Kundel", KSW 4 Blues

Wszelkie informacje o nowych płytach, zapowiedziach i planach wydawniczych.

Moderator: mods

"Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Maciej''Hoffi'' » maja 11, 2016, 6:22 pm

Płyta z drugim dnem

Czy mam rację?
Wzorcem concept albumu jest dla mnie (pewnie nie będę tu oryginalny) podwójna płyta „The Wall” zespołu Pink Floyd. Spełnia ona wszelkie przesłanki, zawarte w klasycznej definicji „albumu koncepcyjnego”: jest zwartą całością literacką, ale i muzyczną; a co najważniejsze: wszystkie utwory na niej zawarte (a przecież jest ich aż 26!) skupione są wokół jednego zagadnienia.
Dlaczego zacząłem od wspomnienia „The Wall”? Bo od kilku dni słucham pewnej naszej, polskiej płyty. I mam nieodparte wrażenie, że zamysłem jej autorów też było stworzenie concept-albumu.
A nawet jeśli grupa takiego zamiaru nie miała – to i tak płyta „Kundel” śląskiej formacji „KSW 4 Blues” jest dla mnie typowym albumem koncepcyjnym. I to w najlepszym tego słowa znaczeniu. Postaram się tak to wytłumaczyć, aby namówić innych do posłuchania tej muzyki.

Piękne słowa – czyli libretto
Po pierwsze: album jest spójny tematycznie w sensie literackim. To poetycka opowieść o wrażliwym człowieku („podmiocie lirycznym” - jak słusznie przed laty mawiał w Trójce bodajże Piotr Kaczkowski o bohaterze „The Wall”), człowieku pełnym wątpliwości („Synek”), może nawet kompleksów i poczucia winy („Zaszczuty”,Kundel”). Człowiek ten uważnie obserwuje świat – czasem go oceniając (także przez pryzmat samego siebie – „Nic na stałe”), a czasem tylko relacjonując to, co widzi („Robotnicza”). Człowiek ten, pomimo swej powikłanej przeszłości („O włos”), pomimo subiektywnego poczucia skundlenia (nomen omen), potrafi zachwycić się pięknem i bezinteresownością przyrody („Ptaki niebieskie i lilie polne”). Do tego myśli realnie, nie oszukując samego siebie: wie na przykład, jak bliska życia jest… śmierć („Dzieci”). Poza tym, pomimo swej skomplikowanej przeszłości, podmiot liryczny zachowuje właściwą prawdziwemu człowiekowi hierarchię wartości. Bo dziś najważniejsza dla niego jest miłość, rodzina, najbliżsi („O włos”, „Dzieci”, „Ptaki niebieskie i lilie polne”) oraz chyba jakaś niematerialna Siła Wyższa (ja w każdym razie tak to odebrałem – utwór „Dziękować!”). Może ta Siła Wyższa to Bóg? Aczkolwiek trzeba podkreślić, że to słowo nie pada, co zresztą jest dla mnie majstersztykiem literackim – bo swoistą niedomkniętą furtką dla każdego myślącego odbiorcy.
Czyli: mamy na tej płycie opowieść o rozterkach człowieka szukającego swego miejsca we współczesnym świecie – świecie czasem złym, a czasem pięknym… Literacko jest jedna z najlepszych polskich nie-mainstreamowych płyt, jakich dotąd wysłuchałem. Nie znajdziecie na niej banałów w stylu „Ja ją kocham, ona mnie nie /och gitaro – jak mi jest źle”. Nie znajdziecie irytujących frazesów i pseudomanifestów typu: „Ja jestem zbuntowany / a świat wokół zakłamany”… Co więcej – temu albumowi jako całości na dobre wyszło to, że wszystkie teksty napisał jeden człowiek: Rafał „Chiro” Chirowski (za wyjątkiem utworu „Synek”, gdzie słowa są autorstwa Remigiusza Szumana). Nie dość bowiem, że dzięki temu teksty poszczególnych utworów są powiązane ze sobą tematycznie (o czym powyżej), to w dodatku Rafał ma dar pisania poetyckiego. Nie tylko nie boi się śmiałych metafor (i innych środków artystycznych), to jeszcze w dodatku doskonale czuje, kiedy warto je zastosować. I tak o samobójstwie popełnionym przez osobę samotną w wyniku depresji mówi oględnie i taktownie, że „samotność poprzedza obłęd… i całą resztę”. Lub choćby taka perełka dynamiki i emocji (a jednocześnie kwintesencja ptasiej beztroski): „…Wydziera się radosny ptak / nie martwi go, że nie ma braw”. Albo obrazowy opis porannych przebudzeń: „Przebyłem noc / i trochę się potykam / o krawędź dnia…”. Albo nokautujące energią określenie: „emocjonalny burdel”; kapitalne, pożyczam do własnego, osobistego słownika; będę – rzecz jasna – podawał dane autora :D !). Natomiast narrację w swych tekstach „Chiro” prowadzi w ten sposób, że słuchacz nigdy nie jest do końca pewien tego, „co autor miał na myśli”… Ot, takie drugie dno. Wielka zaleta dobrych tekstów…

Słowa bez muzyki – czyli narracja
Niegłupim pomysłem (także w sensie tworzenia concept-albumu) było powiązanie na płycie „Kundel” wszystkich numerów słowem mówionym – krótkimi uwagami, refleksjami czy pytaniami retorycznymi, a capella wygłaszanymi przez „podmiot liryczny” pomiędzy kolejnymi numerami muzycznymi. Komentującymi to, co zaraz usłyszymy; mądrymi, ale bez niepotrzebnego patosu; ciekawymi; momentami dającymi frapująco wiele do myślenia… Pomysł dobry tym bardziej, że „Chiro” ma radiowy głos i aktorskie zacięcie (dopiero w trakcie pisania tej recenzji dowiedziałem się zresztą, że faktycznie – udziela się w jednej z rozgłośni).
Tu uwaga techniczna: właśnie przez te „myśli mówione” możecie się zdziwić po wrzuceniu CD „Kundel” do odtwarzacza. Urządzenie poinformuje Was, że płyt zawiera 24 „tracki” – a przecież na okładce widzicie tylko 12 tytułów… A to dlatego, że każda z „myśli mówionych” nagrana jest jako oddzielna ścieżka, równoznaczna z piosenką. Trochę utrudnia to wyszukanie konkretnego utworu z zawartości płyty… ale wystarczy numer poszukiwanego kawałka wymnożyć przez dwa – i już wiecie, którego „tracka” szukać :D . Nie wiem – może to zlekceważenie numeracji też jest wskazówką od autorów płyty: „Nie wybieraj pojedynczych kawałków, bo ten album to całość”?

Ostatnie spoiwo concept-albumu - muzyka
No i teraz wypada napisać o „spoiwie muzycznym” płyty, skoro mam bronić tezy, że mówimy o albumie koncepcyjnym…
Instrumentarium zespołu „KSW 4 Blues” jest raczej nietypowe, bo zamiast sekcji „popularnej” (czyli: perkusja + gitara basowa) mamy tu sekcję „akustyczną” (mianowicie kontrabas + cajon z kalimbą i „przeszkadzajkami”). To, siłą rzeczy, narzuca muzyce granej przez „KSW 4 Blues” łagodniejsze brzmienie. Bardziej akustyczne, bardziej zbliżone nawet do klimatów poezji śpiewanej (np. „Ptaki niebieskie…” momentami przypominają mi brzmieniem… Stare Dobre Małżeństwo z najlepszego okresu tej grupy!). W dodatku muzycy najwyraźniej lubią wycieczki w kierunku country („Wicher”), a nawet aranżacyjne mieszanki country z bossanovą („Ptaki niebieskie…” – pomimo przecież typowo bluesowego schematu harmonicznego samej kompozycji i z blues-rockowym użyciem „łamania” pochodów melodycznych „siódemkami”).
W dodatku zauważyłem, że przy komponowaniu swych numerów muzycy „KSW 4 Blues” (pod kompozycjami podpisują się zawsze nazwą zespołu) lubią odchodzić od typowo bluesowej budowy (tzn. dwanaście taktów i trzy-cztery funkcje, następujące po sobie w przewidywalnym porządku)… Na „Kundlu” znajdujemy także kompozycje powstałe na bazie jednej funkcji („Zaszczuty”) albo góra dwóch („Droga”, „Nic na stałe” – w tej ostatniej w pewnym miejscu pojawia się trzecia i czwarta tonacja, ale tylko przez krótki moment). Takie odważne traktowanie kompozycji i harmonii nie jest niczym wyjątkowym w bluesie, ale zawsze niesie pewne zagrożenie. Otóż linia melodyczna oparta tylko o jedną (czy nawet dwie) tonacje jest w oczywisty sposób mniej barwna, niż ta zbudowana na kilku „funtach”. Ta prostota bywa celowym, cennym środkiem artystycznym – ale niesie też ryzyko: po prostu może znudzić słuchacza… Wydaje się, że chłopcy z „KSW 4 Blues” zdają sobie z tego sprawę. W tych bowiem kompozycjach, w których istnieje groźba monotonii i szarzyzny melodycznej, próbują urozmaicać aranżację. Udanie zaprosili do współpracy znajomych muzyków, poszerzając instrumentarium. I tak w „Zaszczutym” kolorytu dodaje swą slide gitarą „Maniol” (na co dzień lider zespołu „Highway”); zresztą technika „slide” pobrzmiewa także w utworze „O włos” – ale tu członek zespołu, bo Krzysztof Wydro, „slajduje” na instrumencie zrobionym z pudełka po cygarach. Dalej: kolejny „Highway”, bo Darek „Koszał” Koszałka, zagrał na klawiszach w „Dziękować!”. W „Synku”, dzięki Remigiuszowi Szumanowi, pojawia się z kolei namiastka gitary solowej (powiedzmy: gitara prowadząca) – niby tylko na krótko, a przecież już koloryt utworu zyskuje na atrakcyjności… Mamy jeszcze kapitalnie brzmiącą trąbkę w „Ptakach niebieskich…” (Krzysztof „Kwinto” Wanot). No i jest chórek, odśpiewany przez dzieci członków zespołu (Rafała i Krzysztofa) w „Dziękować!”. Też urozmaica całość i dodaje jej barwy (tak nawiasem: ja nie nagrywałbym w studiu dzieci á la Litza w „Arce Noego”, po co te skojarzenia – ale to moje subiektywne odczucie).
Tyle tylko, że goście mają to do siebie, że w studiu się zjawią, ale na koncercie – już niekoniecznie. No i co wtedy z aranżacją? Członkowie zespołu próbują sobie sami poradzić z jej ubarwieniem (świetne basowe solo Piotra „El Clasico” Kucharza w „Dzieciach”; dźwiękonaśladowcza parawokaliza Rafała w tym samym numerze; wspomniany już „cygarowy” slide Krzysztofa w „O włos” czy skuteczne próby Krzysztofa, by harmonijką spróbować zastąpić typowe bluesowe solo gitarowe, z jego charakterystycznymi „ucieczkami w górne rejestry” – np. w „Ptakach niebieskich…”).
Tylko powiem szczerze: mnie – i to w kilku utworach – na „Kundlu” brakowało po prostu zwykłej solówki gitarowej. Takiej na przykład, jaką słychać w utworze „Kundel”. Czyli takiej zwykłej, prostej, bluesowej czy folkowej, zagranej na sześciostrunowej akustycznej gitarze (bo żeby utrzymać specyficzny, rozpoznawalny klimat kapeli lepiej nie wprowadzać do instrumentarium agresywnego Gibsona czy Fendera – ale już jakby tak pokusić się o akustyczną „dwunastkę”? Kto wie?…). Ale może to tylko mój subiektywny, konserwatywny „ogląd muzyki”.

Ostatnie słowa
Na koniec chcę zwrócić uwagę potencjalnych nabywców płyty „Kundel” na dwa szczegóły czysto techniczne.
Pierwszy świadczy o profesjonalizmie, jaki najwyraźniej przyświecał całej ekipie, pracującej nad nagraniem CD „Kundel”. Chodzi o klimatyczne brzmienie na tej płycie cajonu. Wbrew pozorom to wcale nie jest łatwy instrument! Sam grałem w zespole, w którym mieliśmy cajon – i pamiętam, ile problemów z jego prawidłowym nagłośnieniem mieli zawsze akustycy. A na tej płycie cajon brzmi selektywnie, doskonale wkomponowuje się w całość brzmienia, jest co prawda w tle dźwiękowym, a nie na pierwszym planie (i tak ma być!) – ale stanowi ważny, nieodłączny element tego tła. No i do tego słychać, że „obsługujący” go Tomasz Sroka czuje ten instrument… Bo przecież nawet najlepszy akustyk nie zastąpi duszy i umiejętności muzyka.
Drugi szczegół to uwaga czysto edytorska. Panowie, na przyszłość miejcie na względzie, że znaczna część Waszej publiczności (na przykład – niżej podpisany) to goście „po czterdziestce”. No i nie piszcie na kopercie płyty tak istotnych informacji, jak tytuły, autorzy, skład grupy czy lista gości czcionką wielkości 6 (a adnotacje o miejscu nagrań i wydawcy oraz o prawach autorskich wpisaliście chyba „trójką”! Każdy dobry adwokat zabierze Wam „copyright” z uwagi na zły stan wzroku swego klienta-złodzieja… Żartuję, oczywiście).

Podsumowując
Gorąco polecam płytę „Kundel” zespołu „KSW 4 Blues”. Chcecie się wyciszyć, chcecie pomyśleć, chcecie odpocząć od nerwowego tętna otaczającego nas świata? To posłuchajcie. Zwłaszcza, że kompozycje są ciekawe, słowa niebanalne, a i wykonanie przednie. O dziwo: sam się przekonałem, że ta płyta może być doskonałą „muzyką drogi” – choć jest diametralnie inna niż „samochodowe” kompozycje firmowane np. nazwiskiem Chris Rea…

Maciej R. Hoffmann

KSW 4 Blues, CD „Kundel.
Skład zespołu w porządku alfabetycznym: Rafał „Chiro” Chirowski, Piotr „El Clasico” Kucharz, Tomasz Sroka, Krzysztof Wydro. Kontakt z zespołem (podaję za informacjami z koperty płyty): Krzysztof – 608 473 279; Rafał – 509 641 663.
Ostatnio zmieniony maja 11, 2016, 9:47 pm przez Maciej''Hoffi'', łącznie zmieniany 1 raz
Awatar użytkownika
Maciej''Hoffi''
bluesmaniak
bluesmaniak
 
Posty: 49
Rejestracja: września 9, 2015, 8:12 pm
Lokalizacja: Biadki k/Krotoszyna

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Dziadek Władek » maja 11, 2016, 8:51 pm

Interesująca recenzja... Tylko dlaczego "w trzech jednobrzmiących egzemplarzach"? I to w jednej zakładce... :roll:
Władek Pękała
" - Blues?... Jest tam, gdzie go słyszysz..."
Awatar użytkownika
Dziadek Władek
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 18532
Rejestracja: listopada 24, 2009, 10:48 am
Lokalizacja: Częstochowa

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Maciej''Hoffi'' » maja 11, 2016, 9:31 pm

Już tłumaczę. Otóż pierwsze dwie próby jej wysłania spełzły na niczym: komputer wysyłał mi komunikat: "Błąd systemu (tu wielocyfrowy numerek), skontaktuj się z administratorem". Ale byłem głodny po procy, więc zjadłem obiadokolację i ponowiłem próbę. Tym razem z powodzeniem - ale widocznie dwie pierwsze próby wysłania też nabrały rozumu i "przeprosiły się"... Ale to nie moja wina, naprawdę. Chyba można sprawdzić po godzinach nadania materiału?
PS.: Ani nie jest to też agresywna promocja płyty KSW 4 Blues - aczkolwiek album bardzo mi się podoba...
Awatar użytkownika
Maciej''Hoffi''
bluesmaniak
bluesmaniak
 
Posty: 49
Rejestracja: września 9, 2015, 8:12 pm
Lokalizacja: Biadki k/Krotoszyna

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Dziadek Władek » maja 11, 2016, 9:38 pm

Cóż, zdarza się... :)
Masz możliwość skasowania dwóch niepotrzebnych postów dopóki nikt się po nich nie dopisał.
Władek Pękała
" - Blues?... Jest tam, gdzie go słyszysz..."
Awatar użytkownika
Dziadek Władek
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 18532
Rejestracja: listopada 24, 2009, 10:48 am
Lokalizacja: Częstochowa

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Maciej''Hoffi'' » maja 11, 2016, 11:24 pm

No i bardzo bym chciał to zrobić (tzn. skasować)- ale jak?! Jestem atechniczny. Kombinowałem z prawym klawiszem myszy - nie wyskoczyła mi opcja "usuń". Dziadku Włodku, doradz mi, będę zobowiązany...:)
Awatar użytkownika
Maciej''Hoffi''
bluesmaniak
bluesmaniak
 
Posty: 49
Rejestracja: września 9, 2015, 8:12 pm
Lokalizacja: Biadki k/Krotoszyna

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Dziadek Władek » maja 12, 2016, 2:01 pm

Maciej''Hoffi'' pisze:[...] Dziadku Włodku [...]

... adku ;)

Nie trzeba kombinować klikami myszy.
Wystarczy spojrzeć w prawy górny narożnik postu: tam między "przyciskami" [Zmień] i [Cytuj] jest mniejszy "przycisk" oznaczony [x]. Wystarczy go kliknąć myszą (lewy klik) i potwierdzić potem chęć skasowania posta.
W ostateczności możesz się zwrócić do admina (karambol) - on może kasować wszystko.
Władek Pękała
" - Blues?... Jest tam, gdzie go słyszysz..."
Awatar użytkownika
Dziadek Władek
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 18532
Rejestracja: listopada 24, 2009, 10:48 am
Lokalizacja: Częstochowa

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Maciej''Hoffi'' » maja 12, 2016, 6:49 pm

Wow! Udało się, usunąłem zdublowane posty. Dziękuję, Władku, za klarowny instruktaż. Człowiek uczy się całe życie...
Awatar użytkownika
Maciej''Hoffi''
bluesmaniak
bluesmaniak
 
Posty: 49
Rejestracja: września 9, 2015, 8:12 pm
Lokalizacja: Biadki k/Krotoszyna

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Dziadek Władek » maja 12, 2016, 10:25 pm

Maciej''Hoffi'' pisze:[...] Człowiek uczy się całe życie...

Oj, tak! Wiem coś o tym :)
Władek Pękała
" - Blues?... Jest tam, gdzie go słyszysz..."
Awatar użytkownika
Dziadek Władek
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 18532
Rejestracja: listopada 24, 2009, 10:48 am
Lokalizacja: Częstochowa

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Marek Kaczanowski » maja 13, 2016, 12:51 pm

Maciej''Hoffi'' pisze:Wow! Udało się, usunąłem zdublowane posty. Dziękuję, Władku, za klarowny instruktaż. Człowiek uczy się całe życie...


Panie Doktorze Macieju, czy jak coś w organiżmie tysz jest zdublowane to Pan to usuwasz ? :? :roll:
Magazyn Bluesowy - niedziela godz 22:00
słuchaj przez internet *
Awatar użytkownika
Marek Kaczanowski
bluespatronize
bluespatronize
 
Posty: 26331
Rejestracja: listopada 23, 2006, 7:34 pm
Lokalizacja: Częstochowa

Re: "Kundel", KSW 4 Blues

Postautor: Maciej''Hoffi'' » maja 22, 2016, 4:13 pm

Marek Kaczanowski pisze:
Maciej''Hoffi'' pisze:Wow! Udało się, usunąłem zdublowane posty. Dziękuję, Władku, za klarowny instruktaż. Człowiek uczy się całe życie...


Panie Doktorze Macieju, czy jak coś w organiżmie tysz jest zdublowane to Pan to usuwasz ? :? :roll:


Mareczku drogi, faktycznie natura zdublowała niektóre narządy w naszym organizmie (jak choćby nerki czy migdałki podniebienne). Ale skoro to zrobiła, to widać tak ma być :) ... Poza tym nigdy nie chciałem być chirurgiem :D
Natomiast tych dwóch dodatkowych recenzji być nie miało, więc jako autor dubla usunąłem je :lol: . Taka jakby resekcja recenzji.
Awatar użytkownika
Maciej''Hoffi''
bluesmaniak
bluesmaniak
 
Posty: 49
Rejestracja: września 9, 2015, 8:12 pm
Lokalizacja: Biadki k/Krotoszyna


nowoczesne kuchnie tarnowskie góry piekary śląskie będzin świętochłowice zawiercie knurów mikołów czeladź myszków czerwionka leszczyny lubliniec łaziska górne bieruń

Wróć do Nowe płyty, zapowiedzi wydawnicze

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 16 gości