Okolice Bluesa

Guy Fletcher na swojej stronie zamieścił relację z ostatniego etapu powstawania albumu.
http://www.guyfletcher.co.uk/index.php/ ... udioDiary3

Bardzo ładna okładka!

Właśnie pojawił się singiel zapowiadający nową płytę. Utwór "Beryl" można znaleźć np. tu:
https://www.youtube.com/watch?v=oMzMxSyj2e0

Wygląda na to, że zdjęcie na okładce zostało lekko wykadrowane. Premiera płyty "Tracker" 10 marca.
Słyszałem stwierdzenie, że Mark na tym zdjęciu wygląda jakby był na polskiej wsi i właśnie ostatni PKS uciekł mu do miasta.

Daleko od szosy...

W środę wycofali wszystkie nagrania z sieci. Dziś oficjalna premiera singla. Można posłuchać w Spotify, Itunes i kupić na Amazonie. Jest także na YT.
https://www.youtube.com/watch?v=T1mUOnwi-68

Album do kupienia od 16 marca, w wersji podstawowej 11 utworów:


W wersji deluxe dodatkowo:

"Beryl"
Brzmienie i realizacja nagrania miazga. Bębny brzmią znakomicie. Strat dzwoni trochę w stylu Hanka Marvina. Mam nadzieje, że realizacja pozostałych nagrań będzie podobna. No i J.J. Cale stajla jak za starych czasów Dire Straits. Nie jest źle, choć kompozycyjnie liczę na większe perły na tym albumie.

Kawałek udostępniony na youtube jest świetny Takiego Marka Knopflera chcę słuchać Właśnie takiego

Mark Knopfler - Tracker - A Film By Henrik Hansen
https://www.youtube.com/watch?v=M7-cpV_H_z4

A to utwór który będzie zamykał podstawową wersję albumu.

Mark Knopfler feat. Ruth Moody - "Wherever I Go"
https://www.youtube.com/watch?v=NDuAPhHBbuk

Brzmienie no i utwory super.

Ja "Wherever I Go" jestem lekko rozczarowany. Pod kilkoma względami bardzo przypomina "In the Sky" z płyty "Kill to Get Crimson". Wstępy kilkudziesięciosekundowe w stylu floydów, to też nie jest rzecz, za którą przepadam. Jednak najbardziej nie jestem wstanie zrozumieć fascynacji Knopflera tą dziewczynką Ruth Moody. Na "Privateering" była przynajmniej prawie niesłyszalna. Lepiej wypadłby ten utwór gdyby w całości został zaśpiewany przez Knopflera. Szkoda, że Mark nie nagrywa już takich ballad jak "Lions" i "Wild West End".

W najnowszym numerze miesięcznika „Teraz Rock” jako płyta miesiąca zrecenzowana została przez p. Weissa płyta „Tracker”. Tak jak bywa w większości przypadków w tym czasopiśmie trudno nazwać to recenzją, bo głównie to lanie wody i bezpłciowe opisy.
Podobno „Beryl” to jedyny utwór zbliżony klimatem do starego DS. Natomiast intrygujący jest opis utworu „Broken Bones” – „niemal disco, ale bliższe Another Brick In The Wall Part 2 Pink Floyd niż, powiedzmy, przebojom Donny Summer”.

Płyta otrzymała 4 i ½ gwiazdki.

Mark Knopfler - Tracker – A Track by Track: Part 1
https://www.youtube.com/watch?v=d2TUBF7q8EE

Mark Knopfler - Tracker - A Track by Track: Part 2
https://www.youtube.com/watch?v=VjYhQGk94fM
___________________________________

W najbliższą sobotę w audycji "Lista osobista" w PR3, Piotr Metz wyemituje wywiad jaki przeprowadził z Markiem kilka tygodni temu w jego studiu British Groove.

Tym razem mamy do czynienia z Knopflerem trubadurem. Mam wrażanie, że na tej płycie opowieści są ważniejsze od muzyki, która jest tylko pretekstem do opowiedzenia kilku historii. Trochę szkoda, bo Mark to przede wszystkim muzyk, gitarzysta, a że zawsze było to okraszone dobrymi i niebanalnymi tekstami to tylko in plus.

Wyróżniłbym otwierający płytę "Laughs and Jokes and Drinks and Smokes", ze wstępem i perkusją odwołującą się do "Take Five" Dave'a Brubeck'a. "Broken Bones” który jest ukłonem dla J.J. Cale’a i przywołujący klimat starego DS "Beryl".

W bonusach jest więcej rzeczy z wigorem i w podstawowej wersji chętnie widziałbym "Hod Dog" i "Oklahoma Ponies". Warto posłuchać i zapoznać się z tekstem „Terminal of Tribute to”, aby dowiedzieć się, co na temat tzw. cover-bandów ma dopowiedzenia Knopfler, bo w wywiadach nie chce na ten temat zbytnio rozmawiać.

Dzięki za link

Na youtube jest już dostępny pełny album w wersji podstawowej. Nie ma natomiast utworów bonusowych. Przynajmniej ja ich nie znalazłem, ale po tym co usłyszałem wcześniej nie za bardzo miałem ochotę dalej szukać. Płyta zdaje się być leniwa, powolna i po prostu nudna. Dominują nieśpieszne, mamrotane utwory z towarzyszeniem jakich irlandzkich flecików itp. Całość ciągnie się niczym przysłowiowe flaki z olejem i ma działanie zdecydowanie usypiające. Utwór "Beryl" był niezły, słychać tam było echa dawnego Dire Straits z wyraźnie wyeksponowaną gitarą Marka ale niestety nie jest on reprezentatywny w stosunku do reszty zamieszczonego na "Trackerze" materiału. Chyba wycofam się z decyzji o zakupie tej płyty Czy ja się kiedyś doczekam jeszcze z jego strony czegoś w stylu dawnego DS Powoli zaczynam tracić nadzieję. Na płytach solowych są niestety tylko przebłyski tego co kiedyś urzekło mnie w muzyce DS. I tylko proszę nie mówić mi, że DS to historia itp, a teraz MK realizuje inne wizje i projekty. Dla mnie Mark Knopfler to głównie i przede wszystkim Dire Straits

"Tracker" zbliżony jest moim zdaniem brzmieniowo i stylistycznie do "Get Lucky". Ja z każdego z tych albumów wybrałbym sobie po 3 - 4 utwory. Jako całość nie są do końca twórczością adresowaną do mnie. Co nie zmienia faktu, że innym może się podobać.

Kocham browarka

Stary Mark Knopfler tak samo mnie zadziwia jak młody. Ten wyważony dźwięk. Poezja w całej okazałości. śpiewa sobie chyba już dla samego śpiewania bo coś trzeba robić. Stary wilk nie ma potrzeby już szaleć, jeszcze ma kły ale poco kłapać po próżnicy. A tu wataha z kijami próbuje go popędzać. Ja tam kupuję M.K. Lubie i podziwiam to jego starzenie się. Tak samo jak B.B.K. Osobiście też bym tak chciał. Tylko muszę jeszcze nieźle popracować.

No i Clapton oczywiście w tym towarzystwie też jest. A tu wszech obecny kult młodości. Tylko patrzeć jak powoli się zabierzemy razem z nimi.