Joanne Shaw Taylor "The Dirty Truth"

[posener]

Nowa płyta ukaże się 23 września. Nie mam wyrobionego zdania na temat tej artystki. Pierwsza płyta mi się podobała, kolejne średnio. Kawałek, do którego wkleiłem linka bardzo fajny, a wokal Joanne super. Co za barwa! O mężczyznach mówimy w takich przypadkach, że to wpływ sporej ilości wypitej whisky. A o kobiecie? Jakoś głupio.

1.Mud Honey 4:28
2.The Dirty Truth 3:16
3.Wicked Soul 4:19
4.Fool In Love 4:04
5.Wrecking Ball 3:32
6.Tried Tested And True 5:00
7.Outlaw Angel 4:22
8.Shiver & Sigh 5:08
9.Struck Down 4:28
10.Feels Like Home 3:19

https://www.youtube.com/watch?v=WEHboZ4Shho

[posener]

https://www.youtube.com/watch?v=7nBTuvZfxY8

[posener]

Bardzo udany zestaw dziesięciu dosyć zwięzłych kawałków, z których część ma walory niemal rockbluesowych przebojów. Świetny wokal nie tylko ze względu na barwę. Jako męska, szowinistyczna świnia wolałbym aby gitarowe solówki zagrał jakiś dobry gitarzysta, co nie znaczy, że Joan gra słabo. Wręcz przeciwnie, jak na kobietę, świetnie Płytę wyprodukował Jim Gaines, który produkował jej debiutancką płytę, a towarzyszą Joan muzycy amerykańscy.

[Dziadek Władek]

[...] wolałbym aby gitarowe solówki zagrał jakiś dobry gitarzysta, [...]

W zacytowanych klipach nie zauważyłem, żeby Joanne grała solówki...
Widzę, jak gra podkład - riffy i akordy - ale z solówkami, które słyszę, jakoś to się nie synchronizuje...
Chyba, że "co innego słyszysz, co innego widzisz"...

[posener]

[...] wolałbym aby gitarowe solówki zagrał jakiś dobry gitarzysta, [...]

W zacytowanych klipach nie zauważyłem, żeby Joanne grała solówki...
Widzę, jak gra podkład - riffy i akordy - ale z solówkami, które słyszę, jakoś to się nie synchronizuje...
Chyba, że "co innego słyszysz, co innego widzisz"...

Sugerujesz, że ktoś tam za kotarą?

[posener]

Tak poważnie, to to są clipy do wersji studyjnych. Joanne nagrała wszystkie gitary, więc nie może jednocześnie grać podkładów i solówek. Sfilmowali akurat podkłady. Naprawdę laska gra świetnie. Można lepiej, ale jak tak się zastanowiłem co wolę - perfekcyjne solówki i nudne numery czy dobre solówki i udane numery, to jednak zdecydowanie to drugie. Przy okazji po raz kolejny można się przekonać ile znaczy producent. Taylor po świetnym debiucie miala dwie płyty moim zdaniem gorsze. Tutaj powraca Jim Gaines i znowu jest fajnie.

[Dziadek Władek]

[...] jak tak się zastanowiłem co wolę - perfekcyjne solówki i nudne numery czy dobre solówki i udane numery, to jednak zdecydowanie to drugie. [...]

To tak, jak ja... Słuchając perfekcyjnego grania staję się podejrzliwy...

[Dziadek Władek]

[...] Joanne nagrała wszystkie gitary, więc nie może jednocześnie grać podkładów i solówek. Sfilmowali akurat podkłady. [...]

To kicha! Lubię oglądać palce na gryfie i przy mostku podczas solówek

[RafałS]

Przy okazji po raz kolejny można się przekonać ile znaczy producent. Taylor po świetnym debiucie miala dwie płyty moim zdaniem gorsze. Tutaj powraca Jim Gaines i znowu jest fajnie.

Ja właśnie mam jej pierwszą płytę, następnych dwu nie kupiłem (drugiej nawet nie rozważałem, bo mnie zniechęciło to, co słyszałem w radiu). Przed chwilą słuchałem numerów z czwartej w "Piosenkach bez granic" i jest dokładnie tak, jak piszesz. Udane numery, dobra produkcja, muzyka jedzie, jak trzeba.

[Dziadek Władek]

[...] Przed chwilą słuchałem numerów z czwartej w "Piosenkach bez granic" i jest dokładnie tak, jak piszesz. Udane numery, dobra produkcja, muzyka jedzie, jak trzeba.

Też tego słuchałem i też mi się podobało.
Niby gra "to, co wszyscy znają" ale robi to niesztampowo, z temperamentem... ciągnie ucho
No i bardzo fajne są te jej riffy w podkładach