Okolice Bluesa

Warto to będzie na pewno, bo wszystko to czego Warren dotknie zamienia się w złoto Oby tylko to czekanie nam się nie dłużyło...

Jest Ok. nie doczytalem. Sorry.

Nie wiem, czy dobrą ścieżką podążacie - ja najlepiej zasypiam tylko przy dobrej (w moim odczuciu oczywiście) muzyce. Przy złej - nie daję rady zasnąć!

CO do "Man in Motion" - mam tę płytę i nawet jej niedawno słuchałem. Słuchając odczuwałem pewien zgrzyt percepcyjny. Przyzwyczaiłem się, że głosowi Warrena towarzyszą bardziej surowe aranżacje i większa ilość gitary. Jego śpiew troszkę mi się kłóci z takim graniem, jakie tu jest, ale to raczej subiektywne wrażenie. Sama muzyka jest bardzo dobra, może z wyjątkiem pierwszego utworu, moim zdaniem słabszego od reszty. Bluesrockowe piosenki z wyraźnym wpływem gospel w partiach wokalnych i czasem funkującymi podkłądami rytmicznymi - tak Warren wyobraża sobie soul, niech mu będzie. Dla mnie połowa utworów na tym albumie to trochę gorsze rodzeństwo "Soulshine" tylko przearanżowane tak, że na ogół mamy saksofon zamiast drugiej gitary i bardziej miękki śpiew. Na szczęście Warren to na tyle zdolny kopozytor, że "trochę gorsze" jest wciąż zupełnie niezłe a z tak rewelacyjnym bandem i solistą wypada więcej niż przyjemnie. Dobra płyta do odpoczynku po ciężkim dniu.

Koncerty The Allman Brothers Band z Beacon i nie tylko zawsze są wyjątkowe. Wszystkich nie jestem w stanie kupić, ale wybieram sobie po jednym lub dwa w każdego roku. Przed laty zacząłem od Instant Live 2003, a teraz jestem przy 2007 roku. Jeszcze dużo przede mną.