Okolice Bluesa

"...brak naleciałości i podejścia do tematu z perspektywy rodzimej sceny bluesowej..."

Człowiek co raz jest dobijany jakimś gwoździem do ściany ? Ta "rodzima scena bluesowa" to jakieś straszydło czy co ?

Dobrze nigdy nie będzie . Ja nie narzekam ja tylko mówię NIE.

a skądże pochodzi ten złotousty cytat, któż to się tak wywnętrzył, bom niezdrowo zazdrośnie ciekaw

A tam Starzeje się człowiek i zamiast mieć wszystko w ................ie, to się wyrywa do komentowania.

Nie ! Nie ! Nie !

młodsi już nie będziemy, rzecz to już od dłuższego czasu wiadoma, lepiej już było, bo byliśmy młodsi i "dziewczyny do nas uśmiechały się zalotnie", no jakiś czas temu
zatem po co drążyć temat, gdy " nie nie nie" ?
oczywiście, najlepiej będzie, jeśli nie pociągniesz wątku, całkiem serio mówię, wątek zaginie sam, amen

Ech, wodzisz mnie na pokuszenie. W pieniłem się ale nie jestem pieniaczem. Ot tak w człowieka czasem licho wskoczy i siorpnie z gara. Jak przeczyta takie banialuki.

"...słychać dużą swobodę w wykonywaniu repertuaru anglojęzycznego, jak również brak naleciałości i podejścia do tematu z perspektywy rodzimej sceny bluesowej..."

Czepiam się ?

Ale czyje to słowa? Dobrze jest znać adwersarza w polemice

A tam czy to ważne kto. Teraz słuchając "K.K.Band" będę się głęboko zastanawiał czy aby? zalatuje coś "rodzimą sceną bluesową" . Zresztą moją ukochaną .

Może mniej ważne "kto" a bardziej - w jakich okolicznościach? A propos czego?
A K.K.Blues Band raczej podpina się pod blues chicagowski niż "rodzimy"

ot i dołączyłem do chóru lamentujących. Podzieliłem włos na czworo. Obiecuję to się nie powtórzy .

Zagłosowałem na Wesa 41%

błogosławieni, którzy czynią pokutę

Yaniu pisze:[...]
Zagłosowałem na Wesa 41%

Dziś dokładnie przeczytałem "charakterystykę podmiotu wykonawczego" - i też miałem odruch, żeby polamentować
Tym bardziej, że dalej też śliczności kwiatek napotkałem: "czuć wyraźnie w tym właściwe i słuszne korzenie" Zupełnie jak za dawnej, "słusznie" minionej epoki...

macie rację, Towarzyszu, ale nie macie słuszności
wygląda, że tow. Wiesław znał się na bluesie

Nie jestem autorem tej notki o zespole WG&PT, ale przytaczane fragmenty są zaczerpnięte (za moją zgodą) z mojego wpisu na forum dotyczącego koncertu Wes’a jaki się odbył w ramach JimiWay Festival 2013.

viewtopic.php?f=30&t=22061&p=756730&hilit=s%C5%82ycha%C4%87+du%C5%BC%C4%85+swobod%C4%99+w+wykonywaniu+repertuaru+angloj%C4%99zycznego%2C+jak#p756730

Jeśli chodzi o „gorącą” relację z koncertu moim zdaniem nie ma w tym nic nieodpowiedniego i mając w pamięci ten koncert podpisuje się ciągle pod tymi słowami i całą relacją rękami i nogami. Tym bardziej, że miałem wówczas porównanie z występem „chorego na bluesa”. Czy do oficjalnej notki to pasuje? Też mam mieszane odczucia.

Jako własną notkę o twórczości WG&PT miałem taką propozycję, ale okazało się, że jest już trochę za późno…
__________________
Zespół istnieje od maja 2012 roku. Liderem grupy "Wes Galczynski & Power Train" jest wokalista i gitarzysta Wiesław Gałczyński, natomiast motorem napędowym dwaj muzycy młodego pokolenia - Jan Kiedrzyński (bębny) i Paweł Gielarek (bas). Tworzy to wybuchową mieszankę doświadczenia i młodzieńczego szaleństwa.

Lata spędzone przez Wes’a w New Yorku pozwalają swobodnie oprzeć w stu procentach repertuar grupy w języku bluesa (anglojęzycznym). Daje to w połączeniu z mocnym wokalem i „czarnym” frazowaniem bluesowego wokalistę, którego od lat ze świecą szukać na rodzimej scenie bluesowej. Gałczyński to również bardzo stylowy gitarzysta wykorzystujący prócz standardowych gitar, instrumenty typu cigar box i diddley bow, które może w dzisiejszych „sterylnych” czasach nie brzmią najczyściej, ale posiadają magię, która sprawia, że słucha się ich z wielką przyjemnością.

Połączone jest to z głośnym i rockowym graniem Pawła i Janka, którzy stawiają na energetyczny i „surowy” groove sekcji rytmicznej niż na techniczne popisy.

Wszystko to sprawia, że muzyka Tria, mimo że porusza się we współczesnym świecie blues-rocka ciągle jest jedną nogą mocno osadzona i zanurzona w klasykach bluesa takich jak Elmore James, Hound Dog Taylor czy John Lee Hooker.
___________________________

Myślę, że teraz Dziadek Władek, autor moim zdaniem najkrótszej i najlepiej charakteryzującej twórczość Wes’a wypowiedzi jaką słyszałem („Bluesman z Delty... Wisły i Sanu”), i reszta „oburzonych.pl” może spokojnie skupić się na głosowaniu, aby Wes powrócił na „pole position”.

Pozdrawiam!

Nie ma się o co spierać, lepiej oddać głos. Będzie lepiej w bluesie.

W sobotę koniec plebiscytu internautów.

rocken pisze:W sobotę koniec plebiscytu internautów.

To co jeszcze wczoraj było dla mnie oczywiste, dziś już oczywiste nie jest, na szczęście i tak wszystko rozstrzygnie się pomiędzy dwoma wykonawcami, którzy zasługują na to, żeby wystąpić na dużej scenie. Co do około-bluesowości (już nawet nie mówię bluesowości) trzeciego w rankingu Sex Machine Band, mam spore wątpliwości mimo, że jest w tej muzyce dużo funky-disco, może czasem haczącego o jazz. Chociaż może jak lepiej poznam ten band to zmienię o nich zdanie.

Electric Muddy pisze:Co do około-bluesowości (już nawet nie mówię bluesowości) trzeciego w rankingu Sex Machine Band, mam spore wątpliwości mimo, że jest w tej muzyce dużo funky-disco, może czasem haczącego o jazz. Chociaż może jak lepiej poznam ten band to zmienię o nich zdanie.

Ty się nie zastanawiaj nad ilością bluesa i około-bluesa na festiwalu bluesowym tylko ćwicz kocie ruchu, żebyś na dance floorze na Rawie ruszał się przy muzyce kapeli, jak gość na tym filmiku

Dosyć mam pytań - Sex Machine Band
https://youtu.be/IK6u0hXT_54?t=2m

Z tego co pamiętam jakiś czas temu w podobnej stylistyce poruszała się Big Fat Mama i nie przeszkadzało im to w graniu na festiwalach bluesowych, a bluesfani i dziennikarze bluesowi piali z zachwytu.

_____________
Aktualna sytuacja w plebiscycie:

Zwycięzcą plebiscytu został Wes Gałczyński & Power Train.
Jest dobrze.

StS pisze:Zwycięzcą plebiscytu został Wes Gałczyński & Power Train.
Jest dobrze.

No to wygląda na to, że chyba nie potańczymy

Ja praktykuje wyłącznie huculskie tańce, przy dźwiękach chicagowskiego bluesa granego na wiejskiej potańcówce przez cygańską punkową kapelę oldboyów.

Widzę że tez odnosicie wrażenie że nic się nie dzieje na rodzimej scenie bluesowej w tych czasach...

Bub19 pisze:Widzę że tez odnosicie wrażenie że nic się nie dzieje na rodzimej scenie bluesowej w tych czasach...

Dzieje się, dzieje... tylko trzeba się rozejrzeć "po okolicy" - bo w TV tego nie wypatrzysz.

Gdzie są grane jakieś koncerty Blusowe w Polsce? Polecam dla zmęczonych do bluesa http://sklep.fizjoterapeuty.pl/suplemen ... oszku.html spirulinkę do każdego posiłku daje mega pozytywnego kopa i aż chce się grać!

Ostatnio w Gdyni widziałam go, musisz trochę poszukać w necie kolego,a na pewno znajdziesz : ) Polecam tak na marginesie bo na pewno Ci się przyda biuro rachunkowe który ma odzież świetnie pasującą na poszukiwanie samochodu i równolegle słuchanie bluesa. Ostatnio sobie właśnie czegoś szukałam a w tle największe hity leciały, na prawdę człowiek od razu lepiej się czuje.

Pojutrze w Olsztynie, a wkrótce w Krośnie

W sobotę w częstochowskim OPK Gaude Mater...

Moim zdaniem nie jest tak dobrze w tym blusie, może macie jakieś info które mnie przekona do innej opinii. Tak samo jak nie sugeruję się kogoś opiniami i takiemu sklepowi http://www.ecomiasto.pl sama wystawiam opinie na podstawie własnych doświadczeń.

Jutro w Łomży "rodzima scena bluesowa". Cieszę się Wes w czubie.