Człowiek, który wciąż czuje bluesa - Gary Moore

[Mr_Paweł_Rychta]

Witam was serdecznie po raz pierwszy.
Chciałbym porozmawiac na temat Garego Moore'a. Czy według was to co wykonuje Gary można nazwac bluesem? Wiem, każda płyta jest inna. W niektórych czuc nutę bluesową w innych wcale.
Chciałem dodac, że jestem muzykiem, który gra na gitarze od 8 lat, bluesa słucham od około pół roku. Od zawsze słuchałem metalu ale to co się dzieje w muzyce bluesowej zawładnęło mną do reszty. Na obecną chwilę słucham dużo SRV, B.B. Kinga, Joe Bonamassy, Johnnego Wintera, Claptona, resztę Kingów, Guya i innych. Gary Moore ewidentnie wybija się z tej grupy bluesmanów. Czekam na wasze opinie

[Andrzej Jerzyk`e]

Gary Moore ewidentnie wybija się z tej grupy bluesmanów. Czekam na wasze opinie

Witaj na forum! Odważna ta Twoja teza, ale z czasem bytności tu dłużej, szybciutko zmienisz zdanie!
No i tylko moje skromne zdanie, Moore nie jest bluesmanem!

[Kancik]

Od zawsze słuchałem metalu

...metal metalowi nie równy..np taki heavy pokroju Black Sabbath czy Judas Priest nie miał aż tak daleko do bluesa jak np Metallica czy Slayer czy inen według mnie nie wart uwagi nowszy band

[agrypa]

Gary Moore to zdecydowanie muzyk rockowy, ktory mial swoje przygody z bluesem. Zaczelo sie od tego.



Po tej plytce jego fani mocno sie poobrazali i okrzykneli go zdrajca. Naczytal sie i nasluchal na swoj temat sporo. Szczegolnie od przyjaciol pancurow
Tutaj nagral nawet pare standardow.


Ale zgadzam sie w pelni z Andrzejem. Bluesmenem bym go nie nazwal

[Mr_Paweł_Rychta]

Tak też myslałem
Ale przyznajcie, że feeling ma świetny w połączeniu z techniką
Koledzy i koleżani, co byście polecili dla początkującego bluesmana do słuchania?
Dodam, że moim ulubionym instrumentem jest gitara i uwielbiam słuchac jak gitarzyści przelewają swoje uczucia i emocja na struny. Ze starszego pokolenia podzisiam B.B., Claptona i SRV a z młodziaków -> Bonamassa na czele stawki stoi (25.10 w warszawie gra).

[RafałS]

Gary Moore im starszy tym bardziej go do bluesa ciągnie. Wielu tak ma. Ale blisko bluesa był zawsze, jedną ze swoich najstarszych gitar ma w końcu od Petera Greena. Od lat 90-tych regularnie nagrywa płyty z bluesem w tytule lub przynajmniej jakimiś bluesami w repertuarze:

Still Got the Blues (1990)
Blues Alive (1993)
Blues for Greeny (1995)
Back to the Blues (2001)
Power of the Blues (2004)
Old New Ballads Blues (2006)
Close As You Get (2007)
Bad for You Baby (2008)

Ale ja też nie nazwałbym go bluesmanem.
Ja bym go nazwał gitarzystą.

To nie jest przypadek, że tyle razy używa słowa blues w tytułach płyt i czasem nagrywa bluesy hurtem, programowo. To jest sygnał dla jego rockowych fanów: uwaga, tutaj gram trochę co innego i trochę inaczej niż kiedyś, nie miejcie pretensji bo zostaliście ostrzeżeni. Dla mnie ta programowość jest potwierdzeniem artystycznego rozdwojenia jaźni Moore'a. Z biegiem czasu jego dwa oblicza się do siebie zbliżyły: jego rock złagodniał, a blues się wyostrzył. Ale żaden biały wirtuoz gitary o rockowym rodowodzie niegdy nie będzie 100% bluesmanem, bo będzie kochał swój instrument i jego możliwości bardziej niż jakikolwiek konkretny gatunek muzyki. Tak myślę.

[Mr_Paweł_Rychta]

Sam bym lepiej tego nie ujął. Widac, że znasz się na rzeczy.
Pytanko, która płyta Claptona jest najbardziej bluesowa? Bo ten Pan też z tego co słyszę miał bluesowe wzloty i upadki.

[agrypa]

Czesc. Mysle ze spodoba Ci sie Buddy Guy. Zacznij moze od tej plyty,sadze ze na poczatek bedzie najlepsza



Temat rzeka. Jak poprzegladasz forum napewno sporo wyczytasz i posluchasz.
Ja zaproponuje moze jeszcze Louisiane Reda. Jego gitara jest bardzo ciekawa a przy tym "lekko strawna"

[agrypa]

Tutaj Eric gra utwory Wielkiej legendy bluesa Roberta Johnsona, {Pana Diabla }
Tytul plyty "Me and Mr. Johnson"
Goraco polecam tez ta.

Jest zdecydowanie bluesowa.

[Marek Kaczanowski]

Zbyszku te Claptona zdecydowanie bluesowe.
Inne warte poznania ( nie z Poznania )
Inne z Claptonem również ( Yardbirds, Cream...)
A wogóle witaj Mister Pawle na forum

[Mr_Paweł_Rychta]

Eric Clapton - Me and Mr Johnson -> od tego wogóle zacząłem słuchanie Claptona, kapitalna płytka, z początku nie wiedziałem o co chodzi z tym Johnsonem. Teraz już wiem kim był Mr Johnson i co stworzył. Zagłębiajac się dalej zdobyłem składankę utworów Johnsonna - KAPITALNA MUZYKA ! Utwory takie jak When u got a good friend, if i get possesion on a jufgment day czu kind hearted woman cały czas nucę pod nosem
From the credle - kawał dobrego bluesa, ale drażni mnie jedno - wokal Erica, taki dziwnię zachrypnięty, jakby chciał udawac ciemnoskórego bluesmana.
Witam Witam Marku

[RafałS]

Buddy Guya już Mister Pawle wymieniałeś. Chyba większość jego płyt jest warta polecenia. Ja szczególnie lubię koncertową: "Live The Real Deal".
A Luther Allison? Jeśli nie znasz, to na początek dwupłytowy "Live in Chicago" - tyle emocji w gitarze, ile tylko dasz radę znieść.

Z białych, współczesnych i bluesowych - Ronnie Earl powinien Ci przypaść do gustu. Solówki pełne pomysłów, fantastyczny klimat w balladach. Popełnił wiele świetnych albumów.

[Rock-A-Billy]

Witam! Ja z białasów polecam Roya Buchanana.
http://www.youtube.com/watch?v=zlumlj2l ... re=related

Fenomenalny, mocno niedoceniony mistrz gitary.

Danny Gatton, grający podobnie jak Roy Buchanan głównie na gitarze Fender Telecaster, choć mniej bluesowy, częściej eksplorujący muzyczne terytoria rockabilly, country i jazzu.
http://www.youtube.com/watch?v=xfBF4rr7FiA

[Paweł Budzyński]

Gary Moore im starszy tym bardziej go do bluesa ciągnie. Wielu tak ma.

Ja bym to sformułował inaczej: Jak się nie ma pomysłów na rockowe riffy, to się nagrywa płyty ze standardami. Przynajmniej w przypadku GM tak to wygląda.

[Andrzej Jerzyk`e]

Ja bym to sformułował inaczej: Jak się nie ma pomysłów na rockowe riffy, to się nagrywa płyty ze standardami. Przynajmniej w przypadku GM tak to wygląda.

Ot co!!! Trafione w dziesiątkę!!!

[Roj]

Ja bym to sformułował inaczej: Jak się nie ma pomysłów na rockowe riffy, to się nagrywa płyty ze standardami. Przynajmniej w przypadku GM tak to wygląda.

Ot co!!! Trafione w dziesiątkę!!!

No nie wiem , na dobrą sprawę , tak samo i to samo może powiedzieć każdy o dowolnym wykonawcy bluesowych standardów i czy coverów OB .
GM sporo zrobił dla popularyzacji bluesa , kto wie czy nie więcej jak OB . Mówcie co chcecie , ale w jego graniu jest ogień , on to po prostu czuje jak mało kto ! Świetny gitarzysta !

http://tnij.org/h7oa

[agrypa]

No nie wiem , na dobrą sprawę , tak samo i to samo może powiedzieć każdy o dowolnym wykonawcy bluesowych standardów i czy coverów OB .

Pamietasz Roju, jak zjechano tego Pana. Ktos go nawet nazwal "bluesmanem kabaretowym"
Ale bym sie cieszyl, gdybym, kurcze, potrafil tak kabaretowo grac bluesa.
http://www.youtube.com/watch?v=FuzfgagmrBk
Profesor Brozman sie za bluesmana nie uwaza, ale zagrac potrafi

[Paweł Stomma]

Tak, ja do GM mam dużo szacunku, za to, ze kiedyś dokonał wolty i zaczął nagrywać bluesowe kawałki i przede wszystkim za to, że gra swoje, gra bluesa po swojemu, ze swoja energią i nie kopiuje za dużo zagrywek innych, ale wymyślił sporo własnych. Myślę, że w sensie artystycznym jest szczery!
Oczywiście nagrał kilka obciachowych (dla mnie) kawałków jak Stil got the blues, czy Parisienne cos tam.., ale w takiej "krzyczącej" gitarze jest naprawdę świetny.
Ale jedna rzecz mi mocno nie pasuje - za dużo przesteru. Przez to dla mnie jego gitara brzmi płasko i nie słysze za dużo takiej bluesowej artykulacji.
Jeden typ ekspresji.
To chyba ten jego rockowy rodowód się mści.
Inna rzecz, że na Les Paulu wogóle trudno zagrać, zeby nie brzmiało jak takie "tryumfalne fanfary". Z nowych tylko chyba Józek Bonamassa to potrafi.

[Roj]

No nie wiem , na dobrą sprawę , tak samo i to samo może powiedzieć każdy o dowolnym wykonawcy bluesowych standardów i czy coverów OB .

Pamietasz Roju, jak zjechano tego Pana. Ktos go nawet nazwal "bluesmanem kabaretowym"
Ale bym sie cieszyl, gdybym, kurcze, potrafil tak kabaretowo grac bluesa.
http://www.youtube.com/watch?v=FuzfgagmrBk

Pamiętam , jak jeden polski recenzent napisał , że solówki Tadzia Nalepy są żenująco proste.. ot tak jednym zdaniem...GM jest dobry , ku....wsko dobry w tym co robi !!!

[Paweł Stomma]

Jest taki teledysk Pretty Woman, gdzie gra Moore i A King. Moore zasuwa nieprawdopodobnie, sięga gwiazd, burzy góry, skacze do przepaści. A ja i tak zapamiętałem z tego tylko niepozorne dwa dźwieki, które Albert gra po słowach Pretty woman!

[Roj]

Jest taki teledysk Pretty Woman, gdzie gra Moore i A King. Moore zasuwa nieprawdopodobnie, sięga gwiazd, burzy góry, skacze do przepaści. A ja i tak zapamiętałem z tego tylko niepozorne dwa dźwieki, które Albert gra po słowach Pretty woman!

To se odśwież

http://www.youtube.com/watch?v=J6oDdgrbmeE

[agrypa]

Jest taki teledysk Pretty Woman, gdzie gra Moore i A King. Moore zasuwa nieprawdopodobnie, sięga gwiazd, burzy góry, skacze do przepaści. A ja i tak zapamiętałem z tego tylko niepozorne dwa dźwieki, które Albert gra po słowach Pretty woman!

Pawel. To sa dwa odzielne tematy Mistrzom wystarczy czasem dotknac strun

http://www.youtube.com/watch?v=cz6LbWWq ... re=related

Tez Albert

[Mr_Paweł_Rychta]

Świetna dyskusja Też zaczyma preferować oszczędność dzwiękową. uważam że jedna nuta może zabić 100 nutek
Mam pytanie, czy B.B. King nagrał lepszy album niż Why I Sing The Blues? Własnie odkryłem ten krażek! Co za klimat, co za atmosfera! Majstersztyk w całej okazałości...

EDIT: No tak, teraz dojrzałem, że to skłądanka najlepszych hitów "D

[Paweł Budzyński]

Mam pytanie, czy B.B. King nagrał lepszy album niż Why I Sing The Blues?

Zależy wg. kogo Sam BB powiedziałby Ci pewnie jak większośc artystów, ze ostatni krążek który wydał najlepiej wyraża jego wrażliwośc, jest najpełniejszy itd.
Ja się nie wypowiem, bo nie znam dokładnie całych albumów BB Kinga (głównie kompilacje itp.), ale myślę, że znajdzie się tu wielu obeznanych w temacie Sam chętnie poczytam

[StS]

Jest taki teledysk Pretty Woman, gdzie gra Moore i A King. Moore zasuwa nieprawdopodobnie, sięga gwiazd, burzy góry, skacze do przepaści. A ja i tak zapamiętałem z tego tylko niepozorne dwa dźwieki, które Albert gra po słowach Pretty woman!

To se odśwież

http://www.youtube.com/watch?v=J6oDdgrbmeE

Zgadzam się z Pawłem, tylko nie jestem pewien czy chodzi tylko o te dźwięki pojawiające się w okolicach 40. sekundy teledysku:

[Paweł Stomma]

No pewnie. Nawet chyba trzy.
To znaczy, jaK sobie śpiewałem (sam) ten kawałek, to spiewałem tak: "pretty woman TI TA TA TI What's the matter with you?" a całej tej ekwilibrystyki gitarowj nie spiewałem, bo, choć fajna i efektowna, jednym uchem wpadła - drugim wypadła.

[Roj]

No pewnie. Nawet chyba trzy.
To znaczy, jaK sobie śpiewałem (sam) ten kawałek, to spiewałem tak: "pretty woman TI TA TA TI What's the matter with you?" a całej tej ekwilibrystyki gitarowj nie spiewałem, bo, choć fajna i efektowna, jednym uchem wpadła - drugim wypadła.

ti ta ta ti ... a jak niby miałeś to zanucić ? łu_bu_du_bu_ti_pa_ti_bum_iha_ha ? Nie da się - istotne , że cały kawałek wpadł Ci w ucho , bo inaczej byś go nie nucił
Proste dźwięki zapamiętuje się najlepiej i najszybciej i nie ma to nic wspólnego z geniuszem Alberta
Paweł , na pewno podśpiewywałeś też Hendrixa za młodu , nie wiem , Foxy Lady , Castles Made of Sand...czy nuciłeś te wszystkie nutki - solówki i sprzężenia które zagrał , czy też wpadły i wypadły ?

[Paweł Stomma]

No pewnie. Nawet chyba trzy.
To znaczy, jaK sobie śpiewałem (sam) ten kawałek, to spiewałem tak: "pretty woman TI TA TA TI What's the matter with you?" a całej tej ekwilibrystyki gitarowj nie spiewałem, bo, choć fajna i efektowna, jednym uchem wpadła - drugim wypadła.

ti ta ta ti ... a jak niby miałeś to zanucić ? łu_bu_du_bu_ti_pa_ti_bum_iha_ha ? Nie da się - istotne , że cały kawałek wpadł Ci w ucho , bo inaczej byś go nie nucił
Proste dźwięki zapamiętuje się najlepiej i najszybciej i nie ma to nic wspólnego z geniuszem Alberta
Paweł , na pewno podśpiewywałeś też Hendrixa za młodu , nie wiem , Foxy Lady , Castles Made of Sand...czy nuciłeś te wszystkie nutki - solówki i sprzężenia które zagrał , czy też wpadły i wypadły ?

Nieprawda. Nie wszystkie proste dźwieki. To muszą być TE dźwięki.

[Paweł Stomma]

Naprawdę sztuką, być może największą, jest zagrać prosto, ale tak, zeby nie było to banalne, ani prostackie. Największe hity, przeważnie są proste, ale niezmiernie sugestywne i trafiające do milionów. Może i proste granie nie jest trudne, ale proste, które porywa tłumy - chyba najtrudniejsze.
Przykład Jimiego nie za bardzo trafiony. On akurat grał bardzo dużo, bardzo melodyjnych zagrywek i riffów, bardzo łatwych do zapamiętania. Oprócz tego, ze do budowania napięcia używał sprzężen itd.

[Maikl]

W tym teledysku w pewnym momencie Albert pokazuje ręką Garemu jakby "STOP", gdy ten zasuwa swoją solówkę z prędkością 240 dźwięków na minutę Całkiem symboliczne scena moim zdaniem