Okolice Bluesa

Bardzo interesujace wydawnictwo. Box zawiera trzy CD:
1 Good morning blues- At the beginning
2 Midnight special
3 Leaving blues.-Towards the end.
83 utwory ukazujace caloksztalt tworczosci mistrza.
Ponadto DVD zawierajace wypowiedzi muzykologow i bardzo ciekawe fotografie Huddiego Ledbettera. Jest tez bardzo ladnie wydana "ksiazeczka"
Ten godny polecenia box jest jednym z serii bluesowych boxow wydawnictwa "Proper Records"
Dzieki Korze i zakladce o plytach ktorych sluchamy dowiedzialem sie ze Blind Willie McTell po wojnie tez nagrywal. Nawet udalo mi sie cos znalezc A informacje w tamtej zakladce sa ulotne. Pomyslalem ze warto czasem polecic jakies ciekawe bluesowe wydawnictwo. Zapraszam.

agrypa pisze:Dzieki Korze i zakladce o plytach ktorych sluchamy dowiedzialem sie ze Blind Willie McTell po wojnie tez nagrywal. Nawet udalo mi sie cos znalezc A informacje w tamtej zakladce sa ulotne. Pomyslalem ze warto czasem polecic jakies ciekawe bluesowe wydawnictwo. Zapraszam.

Nie wiedziałam,ze narobię takiego zamieszania tamtą płytą ( to składak wydany pod koniec lat '60)
Szczerze byłam zdziwiona,ze ktoś tego słucha, fajnie,ze tak jest,fajnie,ze jest taki agrypa

Co do McTella, to on w 1949 roku, został zaproszony przez przedstawiciela wytwórni Atlantic do nagrania 15 utworów ,niestety tylko dwa z nich zostało wydane pod pseudonimem "Barellhause Sammy - The Country Boy"
( Broke down Engine Blues oraz Kill It Kid )

Reszta ukazała się na początku lat siedemdziesiątych.


W 1950 roku w wytwórni Regal nagrał z Curleyem Weaverem m.innymi : " Pig N'Whistle Red".
W 1956 roku zrealizował ostatnie nagrania , dzięki właścicielowi sklepu muzycznego w Atlancie. Przez kilka lat te nagrania przeleżały na strychu, w 1960 roku wydała je wytwórnia Prestige ,mowa oczywiście o płycie "Last session " ( dwa lata po jego śmierci )



W 1940 Alan Lomax,nagrał jego muzykę do Biblioteki Kongresu, na płycie ten materiał ukazał się dopiero w 1969 roku

Complete Library Of Congress Recordings



Willie McTell & Curley Weaver (1949-1950)



TU MOZNA PODSŁUCHAĆ

Blind Willie McTell ,w latach 1927 – 1956 nagrał 149 piosenek.

Wlasnie ta ostatnia plyte dzieki polaczonym "silom" informacji Twojej i Andrzeja udalo mi sie kupic.

No to super


Bardzo fajny temat założyłeś ( jak zwykle zresztą )
Temat jest jednak bardzo rozległy, tak wiele nazwisk, tytułów płyt, mi przychodzi do głowy,ze nie potrafię się skupić na tym jednym,jedynym...jednej, jedynej

Ja bardzo wysoko cenię np. Sleepy John Estesa,Blind Willie Jonsona ( tego,którego utwór "Dark Was The Night" wystrzelono w kierunku odległych planet Układu Słonecznego ( Voyager 1977r)
Loonie Johnson...oj sporo takich postaci plącze mi się po głowie , no i mój ulubiony Papa Charle Jackson Tampa Red, Scrapper Blackwell,Mississippi Johna Hurt,Son House,Blind Lemon Jefferson,Tommy Johnson,Charley Patton,Skip James... no i oczywiście Leadbelly i to pewnie na tym nie koniec

To tak troche dla tych ktorzy zaczynaja przygode z "dobrym, starym" bluesem.

To jedna z najwazniejszych plyt w historii bluesowej fonografii. Mister Devil jest niesmiertelny a jego kompozycje beda grane zawsze. U mnie godnie kroluje wsrod plyt, aczkolwiek slucham jej juz nie czesto. Poznawac mistrza mozna w innych, latwiejszych do przyswojenia wykonaniach. Proponuje to:


Bardzo ciekawe, dobrze zagrane kompozycje Johnsona. Mozna sie zasluchac
Albo to:



Trzy plyty. Dwie to muzyka Pana Diabla grana przez Petera Greena ktoremu towarzyszy grupa swietnych muzykow. Trzecia to sam Robert Johnson. Ciekawie porownac. Oczywiscie dla blues-maniakow nic tu nowego, ale jezeli ktos zaczyna szukac bluesa....

Koro. Tu nie ma zadnych ograniczen. Pisz ile Ci tylko czas i ochota pozwoli. Napewno wzbogacisz i wiedze i plytoteke bluesowa. Moja pewnie tez. Tylko prosba. Moze po kolei. Tytuly plyt i jezeli to mozliwe okladki.
Moze inni sie dolacza i powstanie ciekawa bluesowa "plytoteka"

Wszystko to juz gdzies bylo...w innych zakladkach

A na poczatek to radze:
-All Music Guide to BLUES (zbiorowa praca)
-Encyklopedia Of The Blues (Gerard Herzhaft)
dwie "kopalnie" wiedzy

Kocham harmonijke. Jezeli ta zakladka pozyje troche, zapewne was paroma "harpowymi" plytkami obdarze. Na poczatek kawalek historii.


Lata 20-ste, 30-ste. "Kurczak" Wilson, Lee Brown i wielu innych zapomnianych. Takie to bylo prosciutkie, a tak piekne. Andrzeju to zakladka o plytach. Kora o plytach opowiada.

Pięknie zagrał Johnsona również Romek Puchowski na płycie Simply
Zbyszku - słyszałeś?
Jeśli nie, podaj adres - wyślę

Skoro jesteśmy też w temacie " łatwiejszego przyswajania", to jeżeli komuś przeszkadza trzeszczące i kiepskie brzmienie starych nagrań, może sięgnąć po "nowość"

JOHNNY SHINES: TRADITIONAL DELTA BLUES




Mistrzostwo stylu w znakomitej jakości. Dokonania raczej niedocenianego Shinesa są znakomite. Na płycie ukazuje cały swój gitarowy kunszt, i przepiękny głos ( moim zdaniem chyba najpiękniejszy w kręgu tradycyjnego bluesa ). Grywał z najlepszymi, swego czasu podróżował też z Johnsonem. Nie jest jednak żadnym uczniem czy powielaczem ma swój własny niepowtarzalny styl. Płyta jak nazwa wskazuje jest zdecydowanie tradycyjna. Wszelacy ortodoksi będą zachwyceni, dla nowych słuchaczy będzie to wspaniały początek - łatwiejszy w odbiorze niż przedwojenne nagrania, dla gitarzystów niezła szkoła.

______

Agrypa, Kora wspomnieli też o Blind Wille McTell

o którym sam Dylan śpiewał:
And I know no one can sing the blues
Like Blind Willie McTell

Płyta "Last Session" jest fenomenalna. Najbardziej chyba z racji stylu jego śpiewu i genialnych tekstów Jakość jest znakomita.

He said a married man's a fool to think that his wife love nobody else but him


Kiedy zaczyna się słuchać starych bluesmanów to myślę ze warto sięgać po nowsze nagrania. Nie ustępują one często tym przedwojennym a łatwiej się tego słucha. Oczywiście nie zawszę się da znaleźć coś nowego. Idąc dalej z "nowościami" warto się przyjrzeć David Honeyboy Edwardsowi . Tutaj mały cały przedział od lat 40-tych do dziś

...

A ten Pan nadal gra i najnowszej plyty slucha sie z radoscia. Skad ci bluesmani czerpia tyle energii

Plyta z 2009 roku. Wysmienita i doceniona

Barrrrdzo dobra plyta.
A ten pan to jeden z moich najulubienszych.



Tez fajne.

Amazon
Troche do posluchania na dole strony.

Wytwornia "Alligator records" wydala serie plyt "Crucial Blues" Plytki to jakby mala muzyczna historia bluesa. Sa bardzo rozsadnie pomyslane i bardzo niedrogie. [Nie wiem jak z ich dostepnoscia w Polsce.] Seria wyglada tak;









Duzo kawalkow powtarza mi sie na albumach poszczegolnych wykonawcow, ale bardzo lubie ta serie.

agrypa pisze:
Barrrrdzo dobra plyta.
A ten pan to jeden z moich najulubienszych.



Tez fajne.

http://www.amazon.co.uk/Millennium-Blue ... 62&sr=1-10
Troche do posluchania na dole strony.

Agrypo!
Dzięki wielkie za przypomnienie o Tak Wielkich Artystach!
Kocham Go!

agrypa pisze:Wytwornia "Alligator records" wydala serie plyt "Crucial Blues" Plytki to jakby mala muzyczna historia bluesa. Sa bardzo rozsadnie pomyslane i bardzo niedrogie. [Nie wiem jak z ich dostepnoscia w Polsce.]

Hej, Agrypo, płyty Alligatora ma w Polsce w dystrybucji Rock Serwis, ale i tak słabo z dostępnością. Trzeba się namęczyć, by zamówić w sklepie, a potem by pół roku później łaskawie dostać z RS. Zresztą jak już są w sklepie, to i tak na ebay.pl taniej.
Pozdrawiam Sław

Sław pisze:
Hej, Agrypo, płyty Alligatora ma w Polsce w dystrybucji Rock Serwis, ale i tak słabo z dostępnością. Trzeba się namęczyć, by zamówić w sklepie, a potem by pół roku później łaskawie dostać z RS. Zresztą jak już są w sklepie, to i tak na ebay.pl taniej.
Pozdrawiam Sław

jeszcze można w większych MediaMarkt sprawdzać. Ceny u mnie były niedawno w okolicach 30zł - 4 różne wydania. Ogólnie można tam dziwne rzeczy trafić za mała kasę. Alligatora było sporo.

Przepiekna plyta. Duzym plusem jest tez mistrzowski fortepian Paula White'a. Wszystkie plyty Luthera Allisona sa swietne.

agrypa pisze:
Przepiekna plyta. Duzym plusem jest tez mistrzowski fortepian Paula White'a. Wszystkie plyty Luthera Allisona sa swietne.

tak jest Luther to wielka wielka klasa uwielbiam gościa

gorąco polecam, genialne dvd, moim zdaniem wybitne koncerty w niesamowitej scenerii, przy cudownej publiczności. Luther wiedział ze to są jedne z jego ostatnich występów. Coś pięknego

Luther Allison: Live in Paradise

http://www.amazon.com/Luther-Allison-Li ... B000009CE1



Naprawdę wielka sprawa. Człowiek przenosi się do Raju

Jeszcze jeden fajny "Aligator" Czterech mistrzow harpuje sobie razem. Rozne harmonijki, rozne style. Do tego panowie ciekawie spiewaja[cala czworka]. Pozostali muzycy; piano, bas, gitara, perkusja, towarzysza bardzo gustownie.

Ciekawa płyta . Ja ją porównuję do drużyny Real Madryt
- sami mistrzowie, każdy chce pokazać klasę jakę reprezentuje i w efekcie tego,
ma miejsce - " przerost formy nad treścią "
Każdy z nich, z osobna jest fenomenalnym zjawiskiem, razem ...

Ale to tylko moje zdanie ( każdego z nich, oprócz Brancha, kocham bezwzględnie )

A Brancha czemu nie kochasz?

Jego lubię no nie mogę wszystkich kochać

szczerze - odstaje od tej trójki i to zdecydowanie
No ale to oni byli mistrzami, on uczniem i wielki + dla Brancha,ze został tam zaproszony, bo widocznie miał w sobie wielki potencjał...który oni zauważyli i docenili - to wielkie wyróżnienie dla Billy'ego .
Teraz, jest starszy, teraz jest mistrzem, wtedy ....w 1990r. miał silną konkurencję

Kora, masz racje. Nie ma harmonijkowych "perelek" Spodziewalem sie cudow, a jest bardzo zwyczajnie. No i harmonijki zamalo. Ale mimo to plyta warta poznania. Jest zwyczajnie dobra. Ale, wlasnie zwyczajnie.

Dokładnie jak z Real Madryt - duże oczekiwania, a bramek brak

No ale to jest "perełka " płytowa - pojedynek gigantów, tylko,ze tam , moim zdaniem nikt nie wygrał

Historia "grania rurka" na dwoch CD. 24 gitarzystow od Charleya Pattona po Elmorea Jamesa. No i kawal bluesa

"Mlodsze" oblicze bluesa. Koko Taylor, Shemekia Copeland, Junior Wells ale i Johnny Winter i Hound Dog Taylor i wielu "wspanialych" Utwory z 30 plyt i 30 lat na dwoch CD.

Ostatnie dwa bluesy [jeden bonusowy] pochodza z tej plyty.


Duzo potrafi ten pan zrobic z gitara, ale potrafi tez zagrac niezly kawal bluesa na dwoch akordach. Bardzo ciekawy wokal. Ja lubie ta plyte.