Plyty pelne bluesa

[Electric Muddy]

Tribute to Muddy Waters

Dzieki Mysle ze mogla by Ci sie spodobac ta, zeszloroczna produkcja.

Electric Muddy, chyba dość dobrze zna tę płytę.
viewtopic.php?f=94&t=23611&p=773511&hilit=for+pops#p773511
W kilku innych tematach z tego co kojarzę też wypowiadał się bardzo pochlebnie o tym wydawnictwie.

Płyta oczywiście jest mi jak najbardziej znana i bardzo pozytywnie ją odebrałem, a zwłaszcza dobór utworów, które Mud wybrał na tą płytę

Ja trochę żałuję, że nie udało mi się dotrzeć na Olsztyńskie Noce Bluesowe, gdzie w zeszłym roku można było posłuchać Diunn Greenleaf i Mud M.. Po za Jesienią w Białymstoku jak dla mnie chyba najciekawiej obsadzony zeszłoroczny festiwal bluesowy. Dobrze, że karnety tanie to przynajmniej wiele nie straciłem na niewykorzystanych biletach.

Ja najbardziej żałuję, że nie byłem na koncertach Brancha z Markiem Wojtowiczem na "Motywach Bluesa" i właśnie na "Jesieni z Bluesem". Jeśli chodzi o festiwale to zgodzę się, że ONB i "Jesień z Bluesem" były najciekawiej obsadzonymi festiwalami, ale jeśli chodzi o pojedyncze koncerty, to do najciekawszym bym zaliczył koncert Dave Spectera z Lurrie Bellem na "Bluestracjach" i właśnie Billy Brancha z Markiem Wojtowiczem.
Ja mimo, że nie byłem ani Branchu, ani na "Jesieni" to jednak wypełniając ankietę TB postanowiłem oba te wydarzenia umieścić w pierwszej piątce najciekawszych wydarzeń bluesowych ubiegłego roku.

Z drugiej płyty studyjnej Diunn Greenleaf gdzie jest sporo ciekawych gości podoba mi się szczególnie balladka wykonana w duecie z Bob Margolinem. Lubię takie duety gitary z damskim wokalem w tym klimacie. "'Cause I'm a Soldier" też jest niezłe.

"Growing Up and Growing Old"
https://www.youtube.com/watch?v=Ua_jlSoB8xk

Ja na ONB, kupiłem właśnie tą drugą płytę z niej to najbardziej mi się spodobał pierwszy utwór Be for Me:
https://www.youtube.com/watch?v=SRkF8CutOOI

Natomiast skoro przypomniałem Branch i Lurrie Bell'a, to warto również przypomnieć o tych płytach:



Help Me
Sweet little Angel



ale to chyba z zeszłego roku:
Eyesight to the Blind

[rocken]

[...]jeśli chodzi o pojedyncze koncerty, to do najciekawszym bym zaliczył koncert Dave Spectera z Lurrie Bellem na "Bluestracjach" i właśnie Billy Brancha z Markiem Wojtowiczem.[...]

Może nie tak jednoznacznie bluesowy jak Twoje typy, ale mój numer jeden to Dr. John, jeśli chodzi o koncerty poza festiwalowe jakie widziałem w zeszłym roku.

W kwestii Tribute to Muddy Waters i trochę Billy Branch’a (bo bierze udział w nagraniach) przypomniało mi się, ze jakiś czas temu wszedłem w posiadanie płyty nagranej w latach 90 przez muzyków zespołu Watersa i zaproszonych gości. Skład robi wrażenie, muzycznie też jest całkiem nieźle.

Muddy Waters Tribute Band : You're Gonna Miss Me (When I'm Dead & Gone)

Kliknij obrazek, aby powiększyć

The Muddy Waters Tribute Band: "Steady Rollin'" Bob Margolin (vocals, slide guitar, guitar); Luther "Guitar Jr." Johnson (vocals, guitar); "Pinetop" Perkins (vocals, piano); Calvin Jones (vocals, bass); Willie "Big Eyes" Smith (vocals, drums); Jerry Portnoy (harmonica).

Gościnnie: Buddy Guy (vocals, guitar); Junior Wells, James Cotton (vocals, harmonica); Koko Taylor, Peter Wolf, Gregg Allman, Levon Helm (vocals); Sonny Landreth (slide guitar); Billy Branch (harmonica).

Setlista:
1. Trouble No More
2. Clouds in My Heart
3. I Don't Know Why
4. You Can't Lose What You Never Had
5. Don't Go No Further
6. Going to Main Street
7. Going Down Slow
8. Blow Wind Blow
9. Honey Bee
10. Sugar Sweet
11. Messin' With the Man
12. Muddy's Shuffle
13. Mean Mistreater
14. Walking Through the Park

"I Don't Know Why"
https://www.youtube.com/watch?v=sjSPsrFnAFc

[RafałS]

W kwestii Tribute to Muddy Waters i trochę Billy Branch’a (bo bierze udział w nagraniach) przypomniało mi się, ze jakiś czas temu wszedłem w posiadanie płyty nagranej w latach 90 przez muzyków zespołu Watersa i zaproszonych gości. Skład robi wrażenie, muzycznie też jest całkiem nieźle.

Muddy Waters Tribute Band : You're Gonna Miss Me (When I'm Dead & Gone)

Też mam tę płytę. Tak jak piszesz: jest całkiem nieźle, ale ja po tym składzie spodziewałem się chyba więcej. Mam dwie płyty Boba Margolina z tego samego okresu i kto wie, czy nie lubię ich bardziej.

[agrypa]

https://www.youtube.com/watch?v=lZ7qOwm5Tq8

[agrypa]

Queen Sylvie mozecie tez zobaczyc i posluchac tutaj. Kapitalny koncert. Sylvia Embry spiewa tu w dwoch kawalkach, ale jej bas jest obecny czesto. Na Chicagowskiej scenie basowala niejednej slawie

https://www.youtube.com/watch?v=PWZTCLMHC6Y

0:00 Louisiana Red & His Chicago Blues Friends - No Future
5:13 Carey Bell - She's Worse
8:37 Sparkey Rucker - Kind Hearted Woman
12:50 Lovie Lee Band - Flip,Flop & Fly
14:35 Lovie Lee Band - Caldonia
16:32 Charles "Honey Boy" Otis - Iko Iko
20:05 Lonnie Pitchford - Why I Sing The Blues
22:50 Lonnie Pitchford - One String Boogie
25:23 Louisiana Red & Carey Bell - Reagan Is For The Rich Man
28:52 Larry Johnson - Midnight Hour
33:23 Queen Sylvia Embry - New York Bound
38:55 Queen Sylvia Embry - Jam all together

[rocken]

W kwestii Tribute to Muddy Waters i trochę Billy Branch’a (bo bierze udział w nagraniach) przypomniało mi się, ze jakiś czas temu wszedłem w posiadanie płyty nagranej w latach 90 przez muzyków zespołu Watersa i zaproszonych gości. Skład robi wrażenie, muzycznie też jest całkiem nieźle.

Muddy Waters Tribute Band : You're Gonna Miss Me (When I'm Dead & Gone)

Też mam tę płytę. Tak jak piszesz: jest całkiem nieźle, ale ja po tym składzie spodziewałem się chyba więcej.[...]

W przypadku takiej zbieraniny w sportowym slangu mawiają "nazwiska same nie grają".
Ja na różnorakiego tribute, super grupa, biorę zawsze poprawkę, z tego też powodu nie przepadam za zbyt dużą ilością gościnnych udziałów na płytach studyjnych.

[agrypa]

23 marca premiera nowej [siodmej] plyty Seasick Steve'a. Steve mowi ze bedzie to nareszcie to co sobie wymarzyl.....

Na razie posluchajcie bardzo fajnego koncertu z 2014 roku

https://www.youtube.com/watch?v=RVgwK78L15c

[Electric Muddy]

1. Talk To Your Daughter
2. I Wish You Would
3. The Thrill Is Gone
4. Worried Live Blues
5. Sweet Home Chicago
6. I Gonna Misss You
7. Catfish Blues
8. Dust My Broom
9. In The Mood
10. Too Much Trouble Everyday Blues
11. Boogie Chillum
12. Good Morning Love

Bogdan Szweda - lead vocal, acoustic guitar, dobro, slide
Arek Błeszyński - acoustic guitar, vocal, harmonica
Jan Gałach - violin

Fajny dobór materiału, solidna dawka akustycznego bluesa, na dwie gitary i skrzypce, z tej płyty polecam "The Thrill Is Gone", gdzie gitara akustyczna w niektórych momentach bywa jazzowa, miłośnikom wolnych bluesów - takim jak ja, polecam "Worried Live Blues" i "Good Morning Love" - są to dwa moje ulubione utwory na tej płycie. Sam posiadam trzy płyty, na których Bogdan Szweda jest wokalistą, ale tą słucham najchętniej, bardzo lubię też płytę nagraną wspólnie z Easy Rider pt. "Midnight Walk", trzecią płytę, którą posiadam "In The Mood" słucham rzadziej, ale to chyba dlatego, że płyta "Live" w moim odczuciu brzmi lepiej.

[agrypa]

O swoim najnowszym albumie "Hey Joe Opus" Otis Taylor powiedzial iz to muzyka trans bluesowa i dlatego odwazylem sie pisac o nim w "Plytach pelnych bluesa"

W muzyce Mister Taylora slychac wszystkie kolory bluesa, ten album jednak jest inny. Oprocz bluesa, czy trans- bluesa, jak woli Taylor, duzo tu folku, rocka ( nawet psychedelicznego) i jazzu. Taylor mowi iz inspiracja tego albumu jest muzyka Jimiego Hendrixa a wszak u Jimiego tez cale to muzyczne spektrum odnajdziemy. Prawie 1/3 plyty to rozslawiony przez Jimiego standard "Hey Joe" Otis Taylor wraca do niego nie po raz pierwszy. Tutaj jednak uslyszycie "Hey Joe" w zupelnie innym wymiarze. Ten piecio akordowy song, staje sie utworem niezwykle rozbudowanym. Mnostwo tu dzwiekow. Gitary, banjo, skrzypce. Mocny i zdecydowany kornet dodaje utworowi jazzowych klimatow. Na pewno nie jest to przewidywalna muzyka. Taylor wie jak zrobic subtelny, a jednoczesnie imponujaco mocny utwor. Odpoczac mozna przy akustycznej balladzie "Red Meat" Bardzo tez uspokaja oparty na basie i solowkach kornetu "They wore blue"
Od poprzednich plyt Taylora, ta odroznia tez to ze niewiele tu wokalu. Jednak w zaspiewanej z towarzyszeniem banjo i akustycznej gitary "Peggy Lee" wokal robi spore wrazenie. To mroczna, ale niezwykle klimatyczna opowiesc o kobiecie transseksualistce. Trzy czesciowa "Sunday Morning" bardzo zasluguje na uwage. Tak interesujace wspolbrzmienie gitary i organow nieczesto mozna uslyszec. Szczegolnie muzycznie bogaty jest konczacy plyte "Sunday morning" C. Ten utwor to nie tylko blues,ale i nie tylko rock. Moim zdaniem nie podlega zadnej kategoryzacji. Jest bardzo obrazowy i niezwykle mocno dziala na wyobraznie. Muzycy zaproszeni przez Taylora to kolejna atrakcja tego albumu. Anne Harris (skrzypce) Todd Edmunds (bas) Larry Thompson (perkusja) Ron Miles (kornet) Warren Haynes (gitara) Taylor Scott (gitara) Daniel Sproul (gitara) Bill Nershi (gitara akustyczna) David Moore (banjo, fortepian) Langhorne Slim (wokal, gitara akustyczna) Steve Vidaic (organy) i Gus Skinas (syntezator mooga) Mister Taylor spiewa i gra na gitarze.
Utwory:
1. Hey Joe (A)
2. Sunday Morning (A)
3. Heart Is A Muscle Used To Play The Blues
4. Red Meat
5. Peggy Lee
6. They Wore Blue
7. Hey Joe (B)
8. Sunday Morning (B)
9. Cold At Midnight
10. Sunday Morning (C)

[Rock-A-Billy]

Otis Taylor to jeden z moich ulubieńców. Umknęło mi, że znów wydaje nową płytę. Dzięki agrypo za info w tym temacie

[agrypa]

Otis Taylor to jeden z moich ulubieńców. Umknęło mi, że znów wydaje nową płytę. Dzięki agrypo za info w tym temacie

Bardzo fajnie, bo moich tez. Serdecznosci dla Ciebie

[agrypa]

Pietnastego i szesnastego listopada, 1962 roku w paryskim klubie Trois Maileetz zagral band "Memphis Slim Trio" czyli: Memphis Slim-fortepian, wokal, Willi Dixon-kontrabas, wokal i Philippe Combelle-perkusja.
Koncerty byly rekordowane i dzieki temu mozemy ich posluchac na plycie.

To album live. Z zapowiedziami, oklaskami. Mozna poczuc atmosfere koncertu. Kapeli w takim skladzie na pewno nie trzeba specjalnie polecac. "Jaki jest kon, kazdy widzi" W tym wypadku raczej slyszy...
Na plycie:

Kliknij obrazek, aby powiększyć

Oczywiscie Peter Chatman to Memphis Slim. No i rownie oczywiscie, Broonzy nie Broozy

Memphis Slim. Paryz 1962 rok.

https://www.youtube.com/watch?v=8tqR5ChZXrg

https://www.youtube.com/watch?v=_Qn5izWNjJA

[agrypa]

No i rownie oczywiscie, Broonzy nie Broozy

A'propos

Kliknij obrazek, aby powiększyć
Kapitalna autobiografia. Opowiedziana z werwa i poczuciem humoru. Bardzo przypomina styl opowiesci Marka Twaina. Swietnie sie czyta. Big Bill bardzo interesujaco opowiada tez o innych bluesmanach. Miedzy innymi sa w tych opowiesciach obecni: Sleepy John Estes, Lonnie Johnson, Sonny Boy Williamson, Memphis Slim; Memphis Minnie, Washboard Sam.

[agrypa]

Swietne

Pod koniec ubieglego roku Taj Mahal nagral bozonarodzeniowa plyte z Blind Boys of Alabama. Dla mnie ciekawa, ale to (chyba) pozycja dla waskiego grona odbiorcow. mysle ze Korze mogla by sie spodobac. Taj Mahal gra tu na gitarze, banjo, ukulele i harmonijce a w kilku songach wspiera ten znakomity chor swoim wokalem.





https://www.youtube.com/watch?v=vGTjCjXNl3w

https://www.youtube.com/watch?v=4u0G8WF__iw

[Rock-A-Billy]

Kliknij obrazek, aby powiększyć

Człek znany z klimatów country-rock, nagrał korzenną, pełną zgrzytliwego bluesa płytę. Fantastyczny album!
Słuchajcie z poniższego linka póki to możliwe
https://www.youtube.com/watch?v=hH43HjA ... WLPWB5pKrA

[posener]

Własnie słucham. Fajne. Dosyć surowe i w akustycznej manierze, ale pulsuje, a od tego zaczynam. Jak nie pulsuje, to odpuszczam.

[kandzia]

Chciałam napisać "czy znacie" ale zamiast tego napiszę. Lubicie Raya? Tak tego Raya Charlsa, niewidomego "zabawnego" mudrzyna ^^ Który wnosi do muzyki swą duszę. Przyznam się iż o jego istnieniu dowiedziałam się z filmu dokumentalnego.
https://www.youtube.com/watch?v=V6RY2OY84Bg

[posener]

Lubicie Raya? Tak tego Raya Charlsa, niewidomego "zabawnego" mudrzyna ^^ Który wnosi do muzyki swą duszę.

Trudne pytanie. Po dłuższym zastanowieniu stwierdzam, że kocham Raya. A dlaczego "zabawnego"?

[agrypa]

Przyznam się iż o jego istnieniu dowiedziałam się z filmu dokumentalnego.

Jest bardzo fajny film fabularny o Rayu. Jesli masz ochote....

http://www.cda.pl/video/1409800d/-Ray-2004-Lektor-Pl

[kandzia]

Lubicie Raya? Tak tego Raya Charlsa, niewidomego "zabawnego" mudrzyna ^^ Który wnosi do muzyki swą duszę.

Trudne pytanie. Po dłuższym zastanowieniu stwierdzam, że kocham Raya. A dlaczego "zabawnego"?

To przez ten jego uśmiech

http://www.google.pl/imgres?imgurl=http ... bcaO7OgsgL

Zawsze tak go kojarzę ;p
Nie jako niewidomego, czy byłego narkomana tylko właśnie jako uśmiechniętego staruszka.
To tylko przez ten uśmiech . . . Trochę dziwne ale zapada w pamięć.

[kandzia]

Przyznam się iż o jego istnieniu dowiedziałam się z filmu dokumentalnego.

Jest bardzo fajny film fabularny o Rayu. Jesli masz ochote....

http://www.cda.pl/video/1409800d/-Ray-2004-Lektor-Pl

Ale to jest ten sam dokument co oglądałam. Chyba, że się mylę jest inny?
Wiem, że grał w BB w ich filmie. Jedna scenka ale zapad w pamięć.

[agrypa]

Dalem linka do ponad dwugodzinnego fabularnego filmu, wiec to na pewno cos innego
Warto ogladnac.

[agrypa]

Sporo juz pisalem w tym temacie o "harpikowych" plytach. Coz....kocham harmonijke
Moze jeszcze dwie o ktorych chyba nie wspominalem. Rozne epoki i rozne podejscie do harmonijki







Moim zdaniem obie interesujace.
I moze jeszcze, dla tych co tez kochaja, mala historyczno-harmonijkowa przebiezka w tubie

https://www.youtube.com/watch?v=XxrA0-9 ... M-NRRDciAc

[kandzia]

Dalem linka do ponad dwugodzinnego fabularnego filmu, wiec to na pewno cos innego
Warto ogladnac.

Wybacz obejrzałam i muszę napisać iż jest to to samo. Z ciekawości oglądałam i mogę powiedzieć że to nawet uboższa wersja tego co ja widziałam. A jest ona na torentach.
Przykro mi to pisać, ponieważ spodziewałam się czegoś więcej niż oglądałam wcześniej ;(

[posener]

Zawsze tak go kojarzę ;p Nie jako niewidomego, czy byłego narkomana tylko właśnie jako uśmiechniętego staruszka.

A ja go kojarzę po prostu jako jednego z największych artystów w historii muzyki.
Przy okazji odpal linka, który jest niżej i może przestaniesz kojarzyć go jako staruszka. Może trudno w to uwierzyć, ale każdy staruszek był kiedyś młody
https://www.youtube.com/watch?v=Thls_tMuFkc

[Electric Muddy]

Sporo juz pisalem w tym temacie o "harpikowych" plytach. Coz....kocham harmonijke
Moze jeszcze dwie o ktorych chyba nie wspominalem. Rozne epoki i rozne podejscie do harmonijki







Moim zdaniem obie interesujace.
I moze jeszcze, dla tych co tez kochaja, mala historyczno-harmonijkowa przebiezka w tubie

https://www.youtube.com/watch?v=XxrA0-9 ... M-NRRDciAc

Przyznam się, że Bob'a poznałem dopiero przy okazji jego wspólnej płyty Primerem, ale płyta na której są tacy gości zachęca, żeby się z nią zapoznać

A tym czasem:


1. I Got The Blues
2. Can't Stop Loving You
3. Silver Slipper
4. Jump the Joint
5. She Want To Dance With Me
6. Living
7. Won't Cry No More
8. In Your Arms Again
9. Take Home Pay
10. Walk The Back Streets
11. I Know That You Love Me

Walk The Back Streets
Silver Slipper

[Dziadek Władek]

[...]
I moze jeszcze, dla tych co tez kochaja, mala historyczno-harmonijkowa przebiezka w tubie

https://www.youtube.com/watch?v=XxrA0-9 ... M-NRRDciAc

...a pod nią komentarz (jeden z wielu) - BAAAAARDZO trafny:

Hey hey hey,.. when it comes to playing the harmonica, I'd like to see ANYbody try to do better!!!! I don't think anybody ever COULD play a harmonica THAT good!!

[kandzia]

[...]
I moze jeszcze, dla tych co tez kochaja, mala historyczno-harmonijkowa przebiezka w tubie

https://www.youtube.com/watch?v=XxrA0-9 ... M-NRRDciAc

...a pod nią komentarz (jeden z wielu) - BAAAAARDZO trafny:

Hey hey hey,.. when it comes to playing the harmonica, I'd like to see ANYbody try to do better!!!! I don't think anybody ever COULD play a harmonica THAT good!!

Brzmi fantastycznie.
To chyba czyste nagranie, niczym nie skazane. Prawda?

[Dziadek Władek]

[...]
To chyba czyste nagranie, niczym nie skazane. Prawda?

Skazane.
Na bluesa

[agrypa]

"George Smith was a giant on the harmonica. He was an innovator, one of the unsung, unheralded heroes of the instrument. He was also a hell of a nice guy, a person of generosity and good humor." - Charlie Musselwhite

"If you look at modern blues harp players, you'll find a little George Smith in all of them. His physical appearance and stature were matched only by his presence and attack on harmonica." - Rod Piazza

"George was a great player and a great vocalist. He's really one of the underrated players. You can hear his influence in everything I play. There'll never be anyone like him again!" - Kim Wilson




https://www.youtube.com/watch?v=aZqEpLA_gxA