Anegdoty i opowiastki wokolo Bluesa.

[agrypa]

W 1965 roku londynski dziennikarz zapytaj Micka Jaggera jak dluga kariere wrozy zespolowi. Jagger odpowiedzial -Daje nam rok, no najwyzej dwa.

[JaRas]

W 1965 roku londynski dziennikarz zapytaj Micka Jaggera jak dluga kariere wrozy zespolowi. Jagger odpowiedzial -Daje nam rok, no najwyzej dwa.

Jagger miewał niesamowite riposty

[agrypa]

Jarku, moze gdzies to wynajdziesz. Jeden z kanadyjskich hoteli uprzedzal swoich gosci ze w hotelu przebywa brytyjska grupa "The Rolling Stones" i hotel nie moze zagwarantowac spokojnego wypoczynku. Historia byla swietna,ale szczegolow nie pamietam i nie udalo mi sie znalezc.

[JaRas]

Jarku, moze gdzies to wynajdziesz. Jeden z kanadyjskich hoteli uprzedzal swoich gosci ze w hotelu przebywa brytyjska grupa "The Rolling Stones" i hotel nie moze zagwarantowac spokojnego wypoczynku. Historia byla swietna,ale szczegolow nie pamietam i nie udalo mi sie znalezc.

Kurcze nie pamiętam, a obie Stonesowe książki mam w pożyczkach

[leowhiskey]

Razu pewnego w okolicy miejsca prób naszego zespołu zostaliśmy, jako długowłosi zahaltowani przez grupę umundurowaną i zaproszeni gestami uderzania białą,gumową pałką, w niecierpliwym geście, w drugą rękę,... zaproszeni do dużego niebieskiego pojazdu z napisem MO; wsiędliśmy, drzwi zostały zatrzaśnięte i kierowca włączając odbiornik radiowy rzekł- każ im tańczyć; musi, że to był jakiś starszy kot; żeśmy byli skonsternowani i nie przywykli do takich rozkazów. funkcjonarjusze niecierpliwie wykonywali gesty uderzenia pałką w dłoń i pojawiła mi się wizja bitwy pod Grunwaldem. Na to wszystko powróił ze supermarketu kapral dowodzący ekipą MO i wydał rozkaz wypuszczenia naszej grupy niedoszłych tancerzy na wolność. Wtedy mę prześwietliło, skąd nazwa Dyskoteka się wzięła dla tych dużych pojazdów marki Star z napisem MO. A ile tysięcy osób było tam zatańczonych do kresu ludzkiej godności, to już tajemnica poliszynela. Tak dla przypomnienia, co to były te Dyskoteki. Hej.

[agrypa]

W latach 70 -tych slynny krakowsko-rynkowy sierzant MO, pobil dwoch dlugowlosych na tymze rynku. Okazalo sie ze to byli Dunczycy, na dokladke muzycy z goszczacej w Krakowie kapeli. Zrobil sie szum konsularny,sierzanta K. przeniesiono za kare na prowincje. Dlugowlosych Polakow sobie obijal na codzien i byl za to ceniony przez zwierzchnosc, a tu taki niefart.. W tamtych "ciekawych czasach" Jaromi moglby o tym bluesa napisac. Tylko zaspiewac by nie mogl. NO chyba ze raz.

[@ndy.w]

jeszcze w latach '80tych ub.w. a zwłaszcza w ich 1szej połowie milicja chodziła po ulicach i wyłapywała "niebieskich ptaków". muzycy należeli do grupy podwyższonego ryzyka bo na ogół nie mieli w dowodach pieczątki o zatrudnieniu. sytuację ratowała legitymacja PSJ więc warto było ją mieć ale i tak dreszczyk emocji był...

[Wojtek Młynarczyk]

[...] powrócił ze supermarketu [...]

W tamtych czasach, to najwyżej chyba Super-Samu Reszta się zgadza. A wie ktoś może, czemu te mniejsze auta, czyli "nyski" nazywano sukami? W sumie, to bluesowy temat, bo przy takich zainteresowaniach w owych czasach, kontakt z władzą ludową był gwarantowany...

[@ndy.w]

krążył dowcip że Japończycy wykupią licencje naszych aut tylko zmienią nazwy.
maluch miał się nazywać cio-to cio-to
syrenka - ohida
a nyska - zomosuki

[agrypa]

[agrypa]

To nasze "Bostwo domowe" jak mu sie przyjrzec, warunki spelnia. Moze grac bluesa.

[@ndy.w]

we wczesnych latach '90tych ub.w. jechaliśmy na koncert do Drezna. byliśmy umówieni z tamtejszym organizatorem że jak nie zadzwoni to jedziemy. więc pojechaliśmy. ponieważ były to czasy przedkomórkowe, nie było już właściwie odwrotu...

dotarliśmy do punktu kontroli granicznej w Zgorzelcu. w tamtych czasach przekraczanie granicy to nie było hop-siup, zwłaszcza że granica polsko-niemiecka była wówczas granicą unii europejskiej. i nie trzeba tłumaczyć że Niemcy raczej krzywo patrzyli na Polaków.

z budki wyszedł WOP-ista, podszedł do naszego samochodu i zapytał: "który z panów jest Waśniewski?" lekko drżącym głosem odezwałem się: "ja". a on do mnie: "a, bo dzwoniła pana żona, żebyście już nie jechali tam gdzie jedziecie, bo spotkanie jest odwołane". przebiegła kobieta znalazła sposób żeby mnie zawrócić z drogi

[leowhiskey]

Grałem kiedyś w klubie Dollars Cafe, o ile pamiętam, w mieśccie Nijmegen, i co kto wchodził do lokalu, to sie w pas nisko kłaniał; wkrótce zauważylem, że to sie po cos zchylajom, zeby podnieść z podłogi. Podszedłem w końcu bliżej sie przyjżeć- te djabły wydronzyły dziurke na średnice dopasowanom i mocno wkleiły na superglue monete 5-cio guldenowom, że nie szło oderwać. Lokale mięli zawsze kupe śmiechu jak kto nowy wchodził, można se wyobrazic. Coś jak tradycyjny numer z portmonetkom na szpagacie. Polecam. Hej.

[Tomiszon]

anegdota przednia, zasłyszana na moich pierwszych warsztatach gitarowych:

Pewnego razu jeden z uczniów Romka Puchowskiego został przez swojego nauczyciela poinstruowany, by poszukał płyty Roberta Johnsona - Complete Recordings. Album dwupłytowy, oczywiście w tamtych czasach niesłuchanie trudny do zdobycia. Uczeń udał się do najbliższego sklepu muzycznego, i pyta o płytę rzeczonego artysty. I niespodzianka - pani za ladą odpowiada że i owszem jest. Ale po chwili nachyla się i mówi "Tylko na przyszłość - mówi się Roberta JANSONA."

A to nie koniec. historia oczywiście poszła w świat migiem, i życie dopisało kontynuację. Jakiś czas później gdy ów młody gitarzysta na przeglądzie w Bolesławcu schodzi ze sceny konferansjer opowiada tę samą historię. Na zawołanie "To byłem ja!!" Odpala "Tak, akurat..."

To co, zagadka? Nazwisko tego gitarzysty ostatnio staje się coraz bardziej rozpoznawalne, od mniej więcej 5 miesięcy

(napisałbym w "konkursikach" ale za słaby gracz jestem żeby cokolwiek zgadnąc...)

[Dziadek Władek]

Tomek, Twoje nazwisko jest ostatnio coraz bardziej rozpoznawalne

[Tomiszon]

Oczywiście nie o moje nazwisko chodzi. W czasach, gdy ja odkrywałem bluesa Robert Johnson już był dostępny bez problemu, bo to całkiem niedawno było.

[Grzegorz Sterna]

to będzie hmmmmm. Błażej?

[JaRas]

Jogi

[agrypa]

Tomek, Zlituj sie

[Tomiszon]

Tak Grzegorz, to Błażej Pawlina

[Grzegorz Sterna]

kurka, nie wiedzialem, że moja wiedza bluesowa jest az tak precyzyjna heheh

[agrypa]

kurka, nie wiedzialem, że moja wiedza bluesowa jest az tak precyzyjna heheh

Gratuluje

[JaRas]

kurka, nie wiedzialem, że moja wiedza bluesowa jest az tak precyzyjna heheh

Gratuluje

Udało mu się Błażej był u nas w piątek to zapamiętał,
więcej gitarzystów nie zna........ chyba

[agrypa]

Jaras Ty @

[JaRas]

Sorry zna jeszcze jednego od Deptania Kapusty
Grzerna Stegorz
9no to mi się dostanie)

[@ndy.w]

hej no co tam za offtopy. poprosze anegdotę jakąś...

[@ndy.w]

no to w takim 1ie ja. pisałem w innym temacie więc nie będę wklejał całego textu tylko zapraszam tam:

http://blues.com.pl/viewtopic.php?p=513838#513838

[WitekBielski]

Miałem przyjemność występować z Gregiem Szłapczyńskim i pamiętam jak po ostatnim utworze, schodząc ze sceny do szatni, klawiszowiec wrzasnął entuzjastycznie: "Yes! Yes! Yeees! repetition is for pussy!", przez co chciał powiedzieć, że nie lubi rutyny w występowaniu Wtedy, to wywarło na mnie wielkie wrażenie, teraz nie mniej.

Pozr.
WB

[kora]

Ciekawe jakie będziesz miał wrażenia po występie z Howardem Levy'

[Kuba Hełka]

Dylan podczas nagrywania bodajże "Like a Rolling Stone" miał rzec do współgrających aby "nie grali tego gó*****ego bluesa w stylu B.B Kinga"


Dylan jest gość!