Okolice Bluesa

Mała korekta. Od 1956 do 1982 roku ukazywał się miesięcznik Jazz. W latach sześćdziesiątych został wzbogacony o dodatek Rytm i piosenka. I taki stosowny podtytuł widniał na pierwszej stronie. W stanie wojennym Jazz wychodził jako kwartalnik. W 1983 roku pojawił się Magazyn Muzyczny Jazz. Przy czym jazz był tym podtytułem. Trwało to krótko. Pismo całkowicie zmieniło swoją formę i charakter. W sieci są zeskanowane i udostępnione jedynie numery Jazz Forum. Nie wszystkie ale dobre i to. Natomiast Jazzu rzeczywiście nie ma. Szkoda bo jest tam dużo ciekawych wiadomości. Ja posiadam większość numerów ale za skanowanie raczej sie nie wezmę. To ogromne wyzanie no i trzeba mieć gdzie to umieścić. Może fundacja Jazz Forum kiedyś to zrobi, zobaczymy.
Dziadek Jacek

Niestety nie uczestniczyłem w tym festiwalu. Bardzo żałuję ale powód był bardzo prozaiczny. Zabrakło pieniedzy. Byłem wtedy studentem. Za to rok później zakotwiczyłem się w Akwarium a przede wszystkim w Poljazzie. Całą historię właśnie staram się jakoś uporządkować i spisać. To były najpopularniejsze płyty Klubu płytowego. Wydano je niedługo po koncercie w pierwszej połowie 1977 roku. Ludzie zabijali sie o nie. Sam wysłałem ich setki w Polskę do członków klubu. Te płyty to zasługa Andrzeja Zarębskiego. Okładki to właśnie "Biały gramofon". Nie wiem czyjego autorstwa. Do płyt były dodawane dwie wkładki, zielona i ciemnoniebieska. Poligrafia dość podła bo takie były czasy. Cenzura, przydziały papireu z MKiS, drukarnie nieradzące sobie z niczym... Byłem w samym środku tego zamieszania. Ale na tych papierkach były cenne informacje. Po rozejściu się nakładu przyszedł nieprzyjemny list z ambasady USA i groźba procesu. Sprawa się wyjaśniła i Marek Cabanowski zamówił kolejne tysiące płyt. W latach osiemdziesiątych płyty otrzymały swoje indywidualne okładki autorstwa spółki Majewski/Buszewicz i trafiły na rynek Były dwa kolejne wydania. Z nieznanych mi powodów zmieniono numerację płyt. Ciekawostka jest taka, ze trzecie wydanie było tłoczone na Kubie. Przyczyniło się to do upadku samego wydawnictwa. W 1991 roku ukazał się CD. Całość na jednym dysku a okładkę zaprojektował Rafał Olbiński. Po upadku firmy w 91 wszystkie materiały uległy rozproszeniu i ciężko jest cokolwiek znaleźć. W sieci pojawiają się różne reedycje tych płyt. Dyskusyjna jest sprawa ich legalności. Ja namierzyłem z osiem CD i dwa DVD ale to chyba nie wszystko.

Mam prośbę do koleżeństwa. Jeśli posiadacie jakąkolwiek wiedzę na temat publikacji nagrań tego koncertu to napiszcie do mnie. Kompletny artykuł opublikuję na bratnim forum winyl.net. Część historii już tam opisałem. Mam tam wątek Poljazz 1972-1991. Ale mogę i u Was go zamieścić. Nic nie stoi na przeszkodzie.

Poljazz wydał około trzydziestu bluesowych płyt i interesują mnie wszelkie reedycje, na wszelakich nośnikach, Poljazzowych płyt. LP, CC,CD, DVD. Jeśli coś wiecie lub posiadacie to bardzo proszę o pomoc. A może wśród bluesowej braci znajdą się członkowie Klubu Płytowego PSJ Biały Kruk Czarnego Krążka. Żeby nie zaśmiecać wątku możecie pisać do mnie na jmk55_1@yahoo.com. Chętnie wymienię się informacjami.

Jazz był bardzo popularny w latach siedemdziesiątych. Pod koniec tych lat zaczął królować rock a popularność bluesa przyszła trochę później. Może to sprawa Dżemu? Warto sięgnąć do naszych wspomnień.

Polecam się koleżeństwu i jeszcze raz proszę o pomoc w moich poszukiwaniach.

Dzidek Jacek

Tak, to płyta Wojciecha Karolaka. A właściwie nie tylko jego. Ta okładka ma drugą stronę z właściwym opisem.

Podróż Na Południe - Moving South
Wojciech Karolak / Michał Urbaniak / Czesław Bartkowski ‎–
Z-SXL 0551
Nagrano: 29 maja 1973 r.

Każde nazwisko wielkie. Doczekała się reedycji na CD. Zrobił to Andrzej Nalepa, wydawnictwo Anex - AN314. Można jesze nabyć tę płytę. Jeśli ciekawi Cię co jeszcze popełnili koledzy z Poljazzu to zajrzyj na stronę na której to opisuję. Serdecznie zapraszam. Adres już podałem poprzednio. Wśród skatalogowanych ponad trzystu płyt jest wiele ciekawostek. Bluesowych również.

Dziadek Jacek

Pozostaje nam czekać na wyjaśnienia Jacka Karolaka... może to nieprzypadkowa zbieżność nazwisk?

No cóż. Zbieżność nazwisk jest przypadkowa. Zainteresowania już nie. Wojciecha Karolaka spotykałem już w końcu lat siedemdziesiątych. On bywał w Akwarium a ja tam pracowałem. Siedziba Poljazzu w końcu tam się mieściła. To że ktoś robi błędy ortograficzne w imionach to sprawa niedouctwa. Dziś mamusie złatwiają zaświadczenia o dysfunkcji mózgu i wszystko gra. Ale to tylko żeby dzieciątko jakoś przepchnąć przez podstawówkę. Ale to uwaga na marginesie. Tak, to była okładka do tej płyty. Przynajmniej front. PSJ zdobył papier taki jaki mógł i wydrukował tysiące okładek. Z tyłu było trochę pustego miejsca. Zamierzano tam drukować różne dane dyskograficzne. Udało się to tylko w dwóch przypadkach. Podróż na południe to jeden z nich. Mam ładne skany na dysku ale jakoś nie potrafię ich tu wstawić.
Dziadek Jacek

Zatem ta płyta, z taką okładką jest prawdziwym smaczkiem, rarytasem dla kolekcjonerów
W jakichże ciekawych czasach przyszło nam kiedyś żyć i walczyć o dostęp do muzyki
Wszystko spod lady, po znajomości, za czekoladki itp..
Latanie po całym mieście, by znaleźć w kiosku Tygodnik Demokratyczny z wkładką Non Stop'u
Mam na strychu dużo płyt jazzowych, nowych z PSJ .
Uratowałem je kiedyś przed spaleniem w piecu CO mego znajomego kierowcy z WDK-u .
Odkupiłem te płaskie kartony za kilka skrzynek jabłek ..
Jak tylko uda mi się je wydobyć spod sterty zabawek i niepotrzebnych ciuchów mych pań, dam znać
Widziałem tam kilka z serii Biały Kruk , ale niestety nie było tej magicznej z Wojciechem Karolakiem

2 CD. Najnowsza pozycja [pazdziernik 2013] Zespol ma na koncie osiem plyt.

http://www.youtube.com/watch?v=2G8OtAxmhT0

http://www.youtube.com/watch?v=iFsA0C2WRJw

I plyta z przed lat Moim zdaniem najciekawsza w karierze zespolu

http://www.youtube.com/watch?v=Sm_BFeqU1pA

Tommy Bankhead - Please Accept My Love

Tommy Bankhead - Message to St. Louis

Bardzo polecam. Wydawnictwo niezwykle interesujace a cena zaskakujaco korzystna.



Disc: 1
1. Riding In The Moonlight
2. Morning At Midnight
3. Passing By Blues
4. Crying At Daybreak
5. Moanin' At Midnight
6. How Many More Years
7. My Baby Stole Off
8. I Want Your Picture
9. Wolf Is At Your Door
10. Howlin' Wolf Boogie
11. Getting Old And Grey
12. Mr Highway Man
13. Saddle My Pony
14. Worried All The Time
15. Oh, Red
16. My Last Affair
17. All Night Boogie
18. I Love My Baby
19. No Place To Go
20. Rockin' Daddy
21. Baby How Long
22. Evil Is Going On
23. I'll Be Around
24. Forty-Four
25. Who Will Be Next
26. I Have A Little Girl
Disc: 2
1. Come To Me Baby
2. Don't Mess With My Baby
3. Smokestack Lightning
4. You Can't Be Beat
5. I Asked For Water
6. So Glad
7. Goin' Back Home
8. My Life
9. Somebody In My Home
10. Nature
11. Poor Boy
12. Sittin' On Top Of The World
13. I Didn't Know
14. Moaning For My Baby
15. I'm Leaving You
16. Change My Way
17. Howlin' Blues
18. I Better Go Now
19. I've Been Abused
20. Mister Airplane Man
21. You Gonna Wreck My Life
22. The Natchez Burning
23. Who's Been Talking
24. Tell Me
25. Spoonful
26. Howlin' For My Baby
27. Wang Dang Doodle
Disc: 3
1. Back Door Man
2. Little Baby
3. Down In The Bottom
4. Shake For Me
5. The Red Rooster
6. You'll Be Mine
7. Goin' Down Slow
8. Just Like I Treat You
9. I Ain't Superstious
10. Mama's Baby
11. Do The Do
12. Keep What You Got
13. California Blues
14. California Boogie
15. My Troubles And Me
16. Worried About My Baby
17. Brown Skin Woman
18. House Rockin' Boogie
19. Driving This Highway
20. The Sun Is Rising
21. Stealing My Clothes
22. I'm The Wolf
23. Highway My Friend
24. Hold Your Money
25. Stay Here Till My Baby Comes Back
26. Crazy About You Baby
27. Streamline Woman

Znowu polecam "starocie" {aczkolwiek to wydawnictwo mialo premiere 14 kwietnia 2014] Wybaczcie. Dla mnie Ci starzy mistrzowie sa niezrownani a Howlin zajmuje wsrod nich miejsce szczegolne. Jak napisal o nim w swoich wspomnieniach Buddy Guy "byl to naprawde grozny sukinsyn"

http://www.youtube.com/watch?v=aVIA1n5ng4Y

Berkeley Blues Festival 1966. Prawie pol wieku juz minelo. Uslyszalem dzis w radio kawalek Lightnina Hopkinsa z tego festiwalu. Sklonilo mnie to do sciagniecia z polki plyty dawno juz nie sluchanej i okazalo sie ze nadal ja lubie.

Z ta plyta wiaza sie pradawne wspomnienia. W 1969 jeden z moich znajomych stal sie szczesliwym posiadaczem winylowego longplaya z kawalkami z tego wlasnie festiwalu. Uslyszalem ta muzyke tylko kilka razy, gdyz wkrotce znajomy wyemigrowal wraz z rodzina. Zrobila wtedy na mnie niezapomniane wrazenie i dlatego po latach kupilem powyzsze CD z duzo bogatsza od tamtego longplaya zawartoscia. Nie robi juz na mnie takiego wrazenia jak przed laty, jednak nadal bardzo fajnie sie tego slucha.

http://www.youtube.com/watch?v=s5E7zh8Mcqs

Wtedy, w latach szescdziesiatych, blues docieral do nas czesciej w takiej postaci.

http://www.youtube.com/watch?v=qAjOXgi9xJk

To wszak tez 1966.
Jakze ja tych Yardbirds kochalem. Dzisiaj mam wszystkie ich plyty. Stara milosc nie rdzewieje

W zakładce chyba nie pojawiła się jeszcze (wg wyszukiwarki) żadna płyta Clarence "Gatemouth" Brown’a.
Mimo, że to chyba jeden z najbardziej nieortodoksyjnych bluesmanów to chyba wypada coś z jego bogatej twórczości odnotować.

A więc na początek niech będzie „Long Way Home”. Stylistycznie dość dobrze oddaje, wokół jakich gatunków oscyluje twórczość „Gatemouth” Brown’a. Jest bardzo współcześnie wyprodukowana oraz udzielają się na tej płycie tacy muzycy jak Maria Muldaur, Eric Clapton, Ry Cooder, Sonny Landreth, Leon Russell. Album został nagrany w Louizajnie i wydane w 1996 roku.

Poniżej linki, gdzie można posłuchać świetnych interpretacji utworów Boba Dylana i J.J. Cale’a.

Clarence '' Gatemouth '' Brown feat. Maria Muldaur - Don't Think Twice
http://www.youtube.com/watch?v=FGIjDsvaUfk

Clarence '' Gatemouth '' Brown feat. Maria Muldaur – „Don't Cry Sister”
http://www.youtube.com/watch?v=-mK9El5cFv0

Gdyby ktoś miał za mało bluesa w bluesie, to dobrą pozycją jest płyta „Gatemouth” Brown’a nagrana w ducie z pianistą Lloyd Glenn’em „Heat Wave”



sample:
http://www.amazon.com/Heat-Wave-Lloyd-G ... B000BTQGGM

Nie byla to plyta pelna bluesa, ale blues sie na niej znalazl:

http://www.youtube.com/watch?v=YthiDHbSurw

Bardzo cieplo wspominam ta plyte.

Wojtek, po latach wraca do tego bluesa w Klubie dobrej muzyki

http://www.youtube.com/watch?v=A_6aBCesGAE

King Size Slim {Toby Barelli}



Cieply a jednoczesnie potezny ton jego rezonatorowej gitary i bardzo komunikatywny wokal, tak mozna najkrocej scharakteryzowac to co dostarcza nam King Size Slim. Szczerze polubilem ta muzyke.
Huey Morgan. BBC Radio 2.

Red: - Potrafisz sobie przypomniec jakie byly twoje gitarowe poczatki.
King Size Slim: -Moja mama poslala nas, mnie i mojego brata na lekcje gitary, gdy mialem osiem lat. Uczyl nas nauczyciel mieszkajacy w sasiedztwie. Raz w tygodniu wpajal nam podstawy klasycznej gitary. To trzymanie wlasciwej postawy i cwiczenie skal, niezbyt mnie bawilo. Kiedy wzialem do reki elektryczna gitare,mialem wtedy dwanascie lat, zabrzmialo to okropnie, ale cwiczylem do upadu. Kilka miesiecy pozniej tato kupil mi uzywanego japonskiego Squier Stratokastera. Rzadko wypuszczalem go z rak.

http://www.youtube.com/watch?v=TI_x7veaZA8

http://www.youtube.com/watch?v=qDvuCC0440I

Obydwa powyzsze "kawalki" uslyszycie na "Milk Drunk"

Byc moze mister Barelli bardziej miescil by sie w temacie "Blues XXI wieku" ale ja mam slabosc do "Plyt pelnych Bluesa"

Gwoli scislosci King Size Slim cieszy sie powodzeniem w UK, ale ja jego plyty nie kupilem i nie planuje. Na gitarze sliduje niezle, ale nie na tyle by zachwycic. Brozman to nie jest. A wokal...komunikatywny to chyba jedyny komplement jaki mozna wymyslic. Pewnie w pubie, po kilku guinesach, moze sie podobac

W ostatnim {majowym] numerze "The Blues Magazin" po raz pierwszy w historii tego pisma, plytka dolaczona do magazynu poswiecona jest jednemu wykonawcy. Ciekawym pomyslem jest wybor utworow. Muzycy wybrali z plyt Waltera Trouta te utwory ktore cenia najbardziej. Pierwszym wybierajacym byl Joe Bonamassa.




http://www.youtube.com/watch?v=unIBaLpKFMg&feature=kp

http://www.youtube.com/watch?v=mcHs9xXCGTM

http://www.youtube.com/watch?v=RHJVD_VB47o

Wewnatrz numeru ciekawe materialy o bohaterze plyty.

Nie jest to plyta pelna bluesa, ale bez watpienia pelna swietnej muzyki, a i bluesem czesto i mocno pobrzmiewa.

To nagrania live z 1972 roku. Drugim, obok Bonnie Raitt,bohaterem tego koncertu jest wokalista i gitarzysta Little Feat, Lowell George. Bardzo lubie ta plyte. Mozna tu wyraznie odnalezc wplyw Janis Joplin, jak i Dylanowskie klimaty. No i ten cudowny klimat radosci z muzyki. Ciesze sie ze moge pokazac wam ja w calosci. Mam nadzieje ze nie zniknie zbyt szybko

http://www.youtube.com/watch?v=1GALqVg3biE

Powyzsza skladanka to jedyne oficjalne wydawnictwo gdzie mozecie uslyszec Duane'a grajacego z Ericem Claptonem {tylko w jednym "kawalku"} Szkoda bo tego nieoficjalnego bootlega warto posluchac

http://www.youtube.com/watch?v=9u_HmIg6V4M

No tak A plyta na regale lezy Wlasnie deluxe edition 2CD.

http://www.youtube.com/watch?v=jLPHz8KT9No

Zapomnialem Moze dlatego ze jakos wole ta plyte i jej czesciej slucham

Dwoch znakomitych bluesmanow nagralo, po raz pierwszy, wspolna plyte. Jimmy "Duck" Holmes i Terry "Harmonica" Bean "Twice As Hard" Swietne. Polecam.

http://www.youtube.com/watch?v=0I1H0TsCH_g

http://www.youtube.com/watch?v=kgIHMN1JMrc

http://www.youtube.com/watch?v=9XFvymcyQKk

To z uszanowaniem dla Kory, ktora juz sie tu chyba nie pojawi

A dla tych ktorzy poszukuja mocniejszych dzwiekow i wdziekow w bluesie



Henry's Funeral Shoe " Grown So Angry" [EP-ka]

http://www.youtube.com/watch?v=bYmEUrpVKI0

Powinno sie spodobac