Okolice Bluesa

Nie ma to być żaden plebiscyt, jedynie absolutnie subiektywna opinia: jaki polski tekst bluesowy (albo autor tekstów) jest NAJLEPSZY! (oczywiście wg. autora postu;-)). Przykłady i cytaty oczywiście mile widziane, teksty np. Marillion czy Floydów z oczywistych względów już mniej...
Nie warto chyba też wypisywać tych długich list z ulubionymi (lub znajomymi) autorami - wystarczy raz a dobrze.

Ponieważ "na kazdym zebraniu jest taka sytuacja, ze ktos musi zaczac pierwszy" i żeby rozruszać towarzystwo podaję swój typ: Maciej Maleńczuk. Nie będę pisał o nowych utworach (inna kategoria) ale takie kawałki jak "edek leszczyk":

"Ślubu nie będzie!" - teść ściszył telewizor
W kuchni szczęknęły talerze
Edek chciał tylko powiedzieć
Że bez butów ślubu nie bierze"

czy "W tym mieście trudno jest żyć":

"W tym mieście trudno jest żyć
W tym mieście wódkę trzeba pić
Trudno jest nie pić
Trudno bo trudno jest żyć

W tym mieście trudno rano wstać
Chyba że już zacząłeś grzać
Trudno tu żyć
Można tylko grzać albo pić"

to dla mnie niedościgłe mistrzostwo polskiego języka bluesowego, śpiewa się to świetnie (a z tym zawsze problem w bluesie po polsku), nienadęte i życiowe.
Kiedy pierwszy raz go usłyszałem (a było to wieki temu, na 3 czy 4 Rawie) już to chyba śpiewał i brzmiało to NIEPRAWDOPODOBNIE naturalnie i szczerze...

Koniecznie trzeba w tym kontekście pamiętać o Jaromim. Co by nie mówić o nim jest to poezja bluesowa bardzo charakterystyczna i natychmiast rozpoznawalna. On sam o sobie mówi "Jaś Fasola polskiego bluesa" to poniekąd prawda. Ale można też powiedzieć że to "Wojciech Młynarski polskiego bluesa" albo nawet "Jeremi Przybora polskiego bluesa" .
P.S. (Pod Spodem)
Nie wiem czy znany jest tekst do utworu zespołu JJJBlues "Blues emigranta" pomimo tego że pochodzi on z 1992 roku klimatycznie jest utrzymany w stylistyce Jaromiego (oczywiście bez wnikania kto był prekursorem tego rodzaju poezji).

P.S. (Przypomniałem Sobie)
Serdeczne pozdrawiam Jaromiego.

Dzięki karambolu za uznanie. No cóż - "prekursorów" ci u nas dostatek.
A tekst do utworu zespołu JJJBlues "Blues emigranta" jest mi osobiście
znany i lubiany, a właściwie nie tylko tekst, ale też muzyka i wykonanie.

Natomiast dla mnie jednym z lepszych tekstów polskiego bluesa, jest
tekst Tadzia Boguckiego - "O narodzinach i śmierci bluesa"


muzyka i słowa: Tadeusz Bogucki

Płacze ojciec płacze matka, płaczą razem cały czas
Chcieli syna adwokata, a tu z niego taki drań
Który wali wciąż w gitarę, akordy trzy na sześć strun
Biedni starzy nic nie czują, za ścianą rodzi się blues

W szkole same smutne stopnie, po co w szkole tracić czas
Lepiej w parku na gitarze koleżance z klasy grać
Koleżanka coraz głośniej zaczyna śpiewać jak z nut
Drugie wino już ich kopie, na ławce rodzi się blues

Z tych wagarów wyszła miłość, o miłości długi wiersz
A do wiersza trzy akordy, na trzech chwytach życia sens
Płacze ojciec płacze matka, syn na noc nie wraca już
Mieszka razem z nią na strychu, na strychu rodzi się blues

Potem miłość jakby siadła, na pampersy przyszedł czas
Płacze żona płacze dziecko, bo pieniędzy ciągle brak
Teraz w knajpie do bigosu, grać trzeba choć w sercu ból
W knajpie w rytmie disco polo, umiera na serce blues

Zadra, kocham ten kawałek - 100% bluesa !!!!!!!!!!!!

Pozdrówka

Popieram Panowie, też uważam Memento... za doskonałość i mistrzostwo świata
Teksty:
http://blues.com.pl/viewtopic.php?p=257519#257519

[quote="T.B.King"]Z całym szacunkiem dla P.T. dyskutantów, ale wydaje mi sie, że mieliśmy dyskutować o polskich tekstach bluesowych? Jeśli tak, to oprócz Coolish'a i niżej podpisanego nikt tu tekstu bluesowego nie zacytował! Bez agresji przypominam, że blues to bardzo konkretna forma, która powstała w ten sposób, że kolega Murzyn śpiewał jakieś zdanie, po czym je powtarzał, żeby mieć czas na wymyślenie pointy (pułenty). U Kulisza macie to dosłownie. U mnie tylko w muzyce, bo być może mieliśmy więcej czasu na wymyślenie, co ma być dalej. Ale, moi drodzy, blues to (z małym, 8-mio taktowym wyjątkiem) forma 12-to taktowa AAB i inaczej nie chce być. Teksty R.Riedla są w bluesowym nastroju, ale blues to to nie jest! Już prędzej blues-rock, albo może dżem-blues?
Tak więc cała nasza ciekawa dyskusja zajmuje się wyrobami czekoladopodobnymi.
Smacznego,

Tak to znowu ja! Przepraszam! Tak tylko chciałem przypomnieć Juliana Mateja, który jednak także pisze teksty typowo bluesowe. Ale fakt, Memento to nie jest blues!. Jeszcze raz przepraszam za zamieszanie!!!

Faktycznie, najpopularniejsi polscy wykonawcy bluesowi nie są bluesowi, ale to osobny temat, T.B. King ma rację.
Andrzej, to co napisałeś o SBB, Skrzeku i Breakout trafiło w sedno. Znam i Memento i "70-a". Słuchałem tego na tyle dawno, że o ile przywiązywałem uwagę do tekstu to nie wnikałem kto co pisał.

Drogie nano,
Podejrzewam Cię poważnie o awanturnicze skłonności oraz poczucie humoru. Foto na Twoich postach też mi się podoba. Jeśli to Ty, to jesteś w moim typie!
Z tym podziałem na bluesowe i nie-bluesowe to jest tak, że ogólnie wszystko na świecie można podzielić na bluesowe i nie-bluesowe. Bluesowe ma "to coś", nie-bluesowe nie ma niczego. Ale jest jeszcze blues, i tu nie ma możliwości manewru. Musi być 12 taktów (z małymi wyjątkami bluesa 8-mio taktowego oraz przypadków "gumowej frazy" u niektórych Mistrzów) i w zasadzie powinien być schemat AAB (2 razy powtórzone zdanie i rodzaj odpowiedzi). Z powyższego wynika, że zawsze wszyscy mogą mieć rację, chyba że ustalimy, o czym dyskutujemy. Czy o tekstach w bluesowej poetyce, czy o bluesach. Bluesową poetykę może mieć wszystko, np. szczególnie fikuśny nocnik, albo poezja Eliota, albo Raymond Chandler. Blues musi być bluesem. Nieszcześciem naszym własnym jest to, że z nieznanych powodów polski blues kojarzy sie większości Polaków jako pieśń o nieszczęściu. W zasadzie śpiewający powinien mieszkać na Śląsku. Narzekać na wszystko, co go spotkało. Pracować ciężko i za małe pieniądze, najlepiej pod ziemią. Wciągać piwo w dużych ilościach. Szczytem marzeń naszego wzorcowego bluesmana są ponadto różne inne uzależnienia, które powinny go wykończyć. Jeśli przed zgonem uda mu sie coś sensownego nagrać, ma szansę na bluesowego, polskiego hita! A z drugiej strony - eleganccy, starannie ubrani i uperfumowani gantlemani i ladies, biali i czarni, śpiewający czasem o nieszczęściach (kogo ono omija?), ale zawsze z nutką nadziei, optymizmu i wiary w szczęśliwy los, lub chociaż humoru. "Moja dziewczyna odeszła ze śmieciarzem, moja dziewczyna odeszła za śmieciarzem, wróć kochanie, bo mój śmietnik jest już pełny...". Nasz bluesmen po pierwszym zdaniu nachlał by się piwa i poszedł w miasto dać w mordę śmieciarzowi. Gdyby mu sie udało, albo jeszcze lepiej, gdyby zabił śmieciarza łopatą, poszedłby siedzieć na dożywocie do Wronek. Gdyby udało mu się to wyśpiewać tuż przed zgonem z przepicia, mielibyśmy kolejny przebój...
Obawiam się, że jak dotychczas nie ma jeszcze polskiego bluesa jako całościowego zjawiska. Jest kilka pojedyńczych polskich bluesów. Poszukiwania trwają. Na szczęście jest coraz więcej utalentowanych, młodych i starszych polskich bluesmanów. To powinno zaowocować. Całą kombinacje może popsuć nowe zjawisko - coraz więcej Polaków mówi i pisze po angielsku. Znam wiele takich bluesów. Czy może to oznaczać, że nigdy nie będzie polskiego bluesa?
Pozdrawiam,
Blues on!
Tomasz Bielski

Jako wątkodawca czuję się zobowiązany do małej interwencji;-)
Nie ma chyba sensu na nowo definiować co jest bluesem, co to jest bluesowy tekst itp. Teksty bluesowe rzeczywiście najczęściej zawierają powtórzenia na początku zwrotki, ale nie tylko podwójne ale często też potrójne:


My Babe
My babe, I know she love me, my babe
Oh yes, I know she love me, my babe
Oh yes, I know she love me,
She don't do nothin' but kiss and hug me
My babe, true little baby, my babe

a czasem mają te powtórzenia całkiem gdzie indziej;-):

Hoochie Coochie Man
The gypsy woman told my mother
Before I was born
You got a boy child comin'
He's gonna be a son of a gun
He's gonna make pretty women
Jump and shout
Then the world want to know
What this was all about

Chorus: But you know I'm here
Everybody knows I'm here
Well, you know I'm a hoochie coochie man
Everybody knows I'm here

Czasem też są całkiem inne i w ogóle raczej wydaje się, że prawdziwi twórcy bluesowi uciekają od schematów gdzie się da (jak wszyscy twórcy zresztą).

Przyznam, że dla mnie ani teksty Dżemu (oprócz kilku ewidentnych) ani tekst o złotej kaczce nie są tekstami bluesowymi ale to nie ważne, każdy ma swoje podejście... Chodziło mi raczej o poznanie tekstów których nie znam, a które są warte poznania.
A dobry tekst bluesowy to dla mnie taki, który oprócz sensownej treści (ale niekoniecznie "zaangażowanej") nadaje się do śpiewania w bluesowej konwencji, po polsku, no i nie brzmi jak piosenka z festiwalu piosenki aktorskiej - bez zadęcia i fałszu...
Zresztą zbyt duża porcja śmiechu też mi jakoś do tego bluesa nie pasuje...

A kiedy już uznajemy jakiś tekst za najlepszy, dobrze by było też napisać trochę dlaczego (poza tym że lubimy autora, albo idą nam ciarki po plecach ;-))

Przepraszam za te niespodziewanie duże ilości tekstu w poście...