Słuchać koncertu na stojąco czy siedziąco?

[ewcia]

[Michał]

To wszystko zależy od muzyki. Jak jest rockowe lub blues - rockowe granie na scenie to trudno siedzieć. Jednak koncerty jazzowe lub akustyczne spokojne granie to miło jest usiąść w wygodnym fotelu i zasłuchać się.

PS. Ciesz się że Bonamassa gra w Polsce i to razy 2 !!

[Robert007Lenert]

Ja zdecydowanie lubie sobie posiedziec. Mistrzostwem jest, gdy moge miec kubek kawy w lapce A jak jeszcze wolno zapalic, to juz miodzio

[ewcia]

[ewcia]

[Robert007Lenert]

[kora]

Mogę coś dopowiedzieć ?

Pare lat temu, słuchałam koncertu na leżąco Taj Mahal na Paprach...Piękne niebo, super klimat muzyczny - po prostu rewelka ...

- nie pytajcie dlaczego słuchałam akurat w tej pozycji

[margo]

Z miejsca siedzącego zawsze można wstać. I tak też nie tylko ja zrobiłam na koncercie ostatnim w Polsce Joe Bonamassy, w Ostrowie Wlkp.
Dobrze jest też móc usiąść gdy nogi zmęczone pląsami.

[ewcia]

[ewcia]

[Kuba Chmiel]

[Matragon]

[Kuba Chmiel]

Tak naprawdę to chodzi o to, czy chcemy muzyki słuchać czy ją słyszeć.

[RockOnCellBlock]

A mi się wydaje, że chodzi o to, czy chcemy muzykę słyszeć, czy nią żyć. Czy chcemy się nią zachwycać, czy chcemy, aby przepełniała nas, pulsowała w naszej klatce piersiowej, dochodziła do mózgu i niczym silny podmuch wiatry odpędzała wszystko, co stoi jej na drodze tak, aby juz nic innego się nie liczyło. Dla mnie taki jest sens chodzenia na koncerty- bycie jednością z muzyką.

Ja na siedząco nie potrafię poczuć tej magii, która sprawia, że czuję się z muzyką jednością. Ale zapewne dla innych to jest najprzyjemniejszy sposób słuchania muzyki. a innym obojętnie. A jeszcze inni wolą trochę postać, trochę posiedzieć, a .... .

[Basman]

[ewcia]

[ewcia]

[RockOnCellBlock]

[Kuba Chmiel]

[Selphie]

Do jakiej grupy ja najczęściej się zaliczam - to wiedzą ci, którzy mnie widzieli na jakimś koncercie Gdy coś mi się podoba hasam lub przynajmniej kiwam się w rytm muzyki. Nie musi być to wcale głośna muzyka, nie jest żadnym wyznacznikiem gatunek - po prostu gdy rytm jest wyczuwalny i czuć w nim coś porywającego (można nazwać to groovem, feelingiem czy jak kto chce) to ciężko mi jest się powstrzymać przed tańczeniem.

Nie lubię tylko skakać w tłumie, bo to odwraca uwagę od Muzyki (nie ma co ukrywać - skaczący tłumek rzadko kiedy podskakuje do rytmu:PP ). Jednak moim zdaniem, nie zawsze tańczenie odwraca uwagę od Muzyki - owszem, zmienia sposób odbioru, ale może go nawet wyostrzyć.

Czasami też mam tak, że dajmy na to, koncert odbywa się w kinie Komeda, jest mnóstwo ładnie ubranych ludzi, którzy w skupieniu słuchają muzyki z siedzisk, a tam ze sceny lecą dźwięki takie, że hej... Wtedy poczucie, że lepiej słuchałoby mi się stojąc (nawet nie szalejąc i tańcząc) psuje mi komfort słuchania. I zawsze potem obiecuję sobie, że nigdy nie pozwolę się blokować i tłamsić, bo to moja sprawa, czy będę sobie na tym koncercie rwać włosy na korytarzu, siedzieć jak trusia, czy pląsać pod sceną O ile - oczywista sprawa - nie przeszkadza to innym słuchaczom.

Tyle.

[kamilteau]

Solidaryzuję się tutaj z Kubą Chmielem: nie pląsam na koncertach, aby nie budzić zgorszenia/salw śmiechu/złośliwych komentarzy . Ogólnie lubię słuchać bluesa na siedząco, popijać przy tym coś zimnego/gorącego (zależnie od pogody i nastroju) i odbierać muzykę nie tylko z potrzeby poczucia estetyki, ale także szukać ciekawych riffów i pomysłów na granie. Czasem zdarzy mi się zanucić lub zaśpiewać coś pod nosem (tak aby nikt nie słyszał, bo u mnie z tym podobnie jak z tańcem ) . Koncert Franka Moreya przesiedziałem przy stoliku znajdującym się pod samą sceną - rewelacja! Nie za mocne nagłośnienie, brzmienie bardziej ze wzmacniacza niż z głośników, a jako, że Morey jest z pewnym sensie pieśniarzem, no to pląsanie nie wchodziło w ogóle w grę. Raz, że jakoś mi to nie pasowało, a dwa, że zasłaniałbym siedzącej publice. Czasem, gdy jakiś zespół "rzuci" żywszy kawałek, zdarza mi się wstać, potupać rytmicznie nogą, rzadziej poklaskać w rytm. A z "ruchowym" wczuwaniem się wolę uważać, bo podobno śmiesznie wtedy wyglądam. Niedawno ośmieliłem się wystąpić z harmonijką na Harenda Blues Session i tam dałem upust emocjom - tupanie, dynamiczne poruszanie głową itp. Przy spokojnym i eleganckim Bartku Łęczyckim wyglądało to co najmniej niepoważnie, a biorąc jeszcze pod uwagę fakt, że zagrałem słabo...

[RockOnCellBlock]

Ja odkryłam ostatnio, że jak idę na koncert, to ciągle tupię sobie tą nogą, raz jedną raz drugą, bo po pół godziny pukania stopą mięśnie zaczynają boleć
No i właśnie sobie tą nogą pukam i pukam (o ile nie rzucę się w pogo, jeśli koncert słaby, albo po prostu rytm nie porwie mnie tak, że zacznę tańczyć), a koncert sobie trwa. Potem muzycy schodzą ze sceny, albo są przerwy między utworami, a ja dalej stoję i pukam tą nogą i nawet nie zwracam na to jakoś uwagi, tylko później się orientuję, że pukałam, kiedy nie było muzyki i jakoś wstyd mi się robi

[bartic]

z piwem!
na siedząco i nieruchomo to słucham w domu. pojechać na koncert i stać jak słup, to dopiero "siara". a jak ktoś się wstydzi tanczyć samemu, to niech tańczy z kimś! bo jak tańczyć, to tylko z kimś! z dziewczyną, z kumplem, byle emocje były wspólne. można też razem leżeć, jak napisała Kora. to też jest miłe uczucie, ale tylko z niebem nad głową.
a w klubach, gdzie jest mało miejsca, gdzie ci z przodu stoją, a ci z tyłu siedzą i nic nie widzą, gdzie śmierdzi fajkami, dla mnie przyjemność ze słuchania jest mała i wolę posłuchać w domu. no chyba, że przychodzę dla znajomych, to wtedy gadam i nie słucham koncertu.

pzdr

[Selphie]

[Selphie]

[dzemek]

[Betsztyn]

[WitekBielski]

Jak słucham bluesa to siedzę, Jak słucham rock'n'rolla to tańczę.

Z kolei jak gram bluesa to siedzę (czy to na gitarze czy pianinie).

[Basman]

[RafałS]