: lutego 28, 2011, 11:41 pmFaktycznie, rock lat 60/70 korzystał z muzyki ludowej. Oprócz bluesa inspiracją
był folklor Wysp Brytyjskich. Piosenki i tańce angielskie, szkockie i irlandzkie w
twórczości słynnych grup tamtych lat słychać wyrażnie! Modelowe przykłady to
Fairport Convention, Lindisfarne i przede wszystkim Jethro Tull. Fantastyczna
muzyka!!! W Polsce, z naszej twórczości korzystali(z różnym rezultatem) m.in.
NO TO CO, Bractwo Kurkowe, 2+1... I tutaj wraca temat przewagi bluesa nad
muzyką innych nacji. Otóż, historia bluesa to zaledwie sto lat. Dużo, ale cóż w
porównaniu do europejskiej tradycji? Tam blues pomimo początkowych trudności
rozwijał się stopniowo i wbrew pozorom stabilnie, na co wpływ miał bez wątpienia
rozwój fonografii, dostęp do technologii(łatwość zakupu instrumentów), odbiór
społeczny, itd. A u nas? Jakoś trudno mi wyobrazić sobie twórcę ludowego w
czasach feudalizmu i pańszczyzny! Myślenie o rozwoju twórczym, kiedy nie
wiadomo czy wystarczy na przeżycie? A jak do tego dołożyć te wszystkie wojny
i powstania... A może jest i tak, że blues z racji tego, że jest młodszy- to bardziej
nam bliski naszej wrażliwości, naszemu poczuciu estetyki?
"Bo każdy czuje bluesa, choć na swój sposób. Jak serduszko bije? Posłuchaj!
Przecież bije metrum bluesowym. Rytm serca to rytmika bluesa: równo i spokojnie".
Tak powiedział w 1985r. Jarek Tioskow. Ciekawe, czy pamięta?