Vademecum Jammowicza

[jomm]

[Betsztyn]

Wlasnie przeczytalem mysl zlowroga: "PIJE-NIE GRAM, GRAM- NIE PIJE !!!
...i co teraz?

[jomm]

[Wojtek Młynarczyk]

[jomm]

[Betsztyn]

[olekblues]

[krak68]

....Szkoda, że nie da się zrobić na "odległość" jammu...w wirtualym świecie :/ Podłączyć ukochane "wiosło" w kompa i w czasie rzeczywistym zagrać. Chyba że się mylę i jest już coś takiego?

[Bluesman]

[krienai]

[Electric Muddy]

[Smyrdek]

[olekblues]

[MarudniK]

[dawszr]

[Maikl]

[Electric Muddy]

[azazzello]

[Wojtek Młynarczyk]

He, he, he, nic dodać, nic ująć... O ile harmonijkarzom zdarza się grać solówki tylko na 2-3 chorusy, o tyle u gitarzystów 5 to absolutne minimum... Z kolei, o ile gitarzysta potrafi się czasem powstrzymać od grania solówek równocześnie z wokalem, o tyle wielu harpiarzy jedzie swoje, nie patrzac na to, czy ktoś śpiewa, czy nie...

W pełni popieram brzegowe warunki podane przez azazzello. Jeszcze bym do tego tylko dodał, że najbardziej doświadczony harmonijkarz i gitarzysta musiałby wziąć na siebie obowiązek kontrolowania głośności pieca i długości wypocin poszczególnych solistów. Przekroczenie granicznej bariery 3 chorusa kończyłoby się bezapealcyjnym ściszeniem pieca i banem na najblizszy kawałek, w przypadku recydywy, na cały jam.

[azazzello]

[Roj]

Dobre , dawno się tak nie uśmiałem... lepsze jak anegdoty o bluesmenach .
Azazzello , Wojtku , proszę kontynuować , pozdrawiam

[Wojtek Młynarczyk]

Proszę bardzo, mój autorski patent: jeżeli nie mamy do dyspozycji 15watowego lampiaka ze zdjętym pokrętłem, o którym pisał azazzello i musimy dopuścić do użytku jakieś pięćdziesięcio- i więcej watowe bydlę dla gitarzystów, wówczas konieczne jest zafiksowanie potencjometru volume na "1" za pomocą młotka i kilkucalowych gwoździ (minimum trzech, nie należy lekceważyć instynktu przetrwania u szarpidrutów), a jeszcze lepiej - zaspawania w tej pozycji.

Ale żeby nie było, że się czepiam gitarzystów, muszę uczciwie wrzucić kamyczek do własnego ogródka: wspomniałem, że zdarzają się (choć rzadko) harpiarze, którzy swoje solo ograniczają do 2-3 chorusów. Tyle, że myliłby się ten, kto by pomyślał, że to dlatego, iż są dojrzałymi muzykami, którzy doszli już do tego, że lepiej zagrać mniej a lepiej, niż więcej, ale gorzej. Co to, to nie. Przyczyny (jest ich kilka) są różne, wymienię w kolejnosci "od tyłu" czyli zaczynając od najrzadszej :

1) Chorus 3. od połowy stanowi niemal wierną kopie chorusa 1. Grający kończy z braku pomysłu na dalsze granie. Przyczyna najrzadsza, bo wymaga już pewnej świadomości - zorientowania się, że się powtarza...

2) W braku reakcji na kolejne: "..gościu, k..a, skończ pitolić", wyciszono mu mikrofon (wcześniej przez pomyłkę go podgłaśniając, powodując potworny pisk sprzężenia, skutkujący rejteradą publiczności, zniszczeniem głośników wysokotonowych i uruchomieniem alarmu przeciwpożarowego).

3) Gitarzysta-profan, od początku przebierający nogami i mający za nic piękno partii solowej harmonijki, skorzystał z sekundowej pauzy, która miała podkreślić moc mającego po niej nastąpić dłuuuugieeeegoooo wibrata i postanowił wszystkim pokazać, że Jimmi Page i Hendrix razem wzięci, to przy nim cieniarze. Próba podjęcia rywalizacji kończy się piskiem sprzężenia skutkującym...[patrz punkt 2]

4) Zabrakło tchu i gitarzysta-profan...[patrz punkt 3].

[Wojtek Młynarczyk]

[MarudniK]

[marek haga]

[Wojtek Młynarczyk]

[MarudniK]

[@ndy.w]

[kora]

[@ndy.w]