Piec i mikrofon ale jaki?

[maverick]

[remek4blues]

Ten człowiek z filmu odpowiedzał na Twoje pytania

z tego co widze na innym filmiku gra na takim wzmacniaczu





tyle moge pomóc

[maverick]

[przemak2]

[remek4blues]

Zapraszam

[Wojtek Młynarczyk]

[Wojtek Młynarczyk]

[maverick]

Fajnie dzieki wielkie Wojtku. Juz jakoś jasniej to widze. Pozdrawiam

[przemak2]

Ja jestem zdania, ze na poczatek wazniejszy jest mikrofon niz piec. Ja (ale nie jestem harmonijkarzem) wole brzmienie shura niz astatica - i dlatego polecalbym wlasnie takie cos:



Wzmacniacz IMO jest drugi w kolejnosci - na spedach i wspolnych koncertach zwykle cos jest i tak, swojego wstawic poczatkujacemu nie pozwola, na proby to zwykle tez cos sie znajdzie - a jak kupowac piec, to tylko "ten wlasciwy" - a wiec bassman 59 albo cos w tym stylu
Mikrofon ksztaltuje charakterystyke czestotliwosciowa i robi wlasnie ta "puszke" - wystarczy posluchac, jak brzmi glos grajacych na tych piecach na youtube - to w wiekszosci mikrofon. Podlaczenie zwyklego mikrofonu da inne brzmienie. I - co bardzo wazne w praktyce grania z glosnym zespolem - mikrofon do harmonijki, a zwlaszcza green bullet, ma tak uksztaltowana charakterystyke, ze "to" brzmienie da sie uzyskac na mniejszym przesterze - to znaczy, ze lepiej sie bedziemy slyszec, bo mniejszy przester to mniejsze sprzezenie.

[Wojtek Młynarczyk]

[przemak2]

[przemak2]

[przemak2]

[Wojtek Młynarczyk]

No, trochę to wszystko za bardzo uprościłeś, ale prowadzenie w tym miejscu akademickich dyskusji o wyższości Świąt Wielkanocnych nad Świętami Bożego Narodzenia nie ma sensu... Więc na potrzeby tego wątku rzeczywiście możemy takie uproszczenie przyjąć.

Na pewno w 100% zgodzę się, że lepiej zacząć od mikrofonu. Raz, że lepiej zabrzmi odpowiedni mikrofon podpięty pod nie do końca dopasowany wzmacniacz, niż zwykły mikrofon podpięty pod nawet najlepszy amp. Oczywiście "lepiej" w kontekście tego przesterowanego, "chicagowskiego" brzmienia, nie oceniamy różnych brzmień w kategoriach lepsze-gorsze. Dwa, że mając mikrofon można próbować wzmacniacze, aż się trafi na "ten". A w drugą stronę, to już nie bardzo jest jak... A trzy, że, jak już pisałem, można od razu uczyć się odpowiedniego chwytu - bo to też ma duży wpływ na brzmienie.

Natomiast obiema rękami podpisuję się pod zdaniem, że nie ma sensu marnowanie kasy na półśrodki - bo to czysta strata. Po prostu z g... bicza nie ukręcisz. Nie oszukasz praw fizyki i tyle. Sam się o tym przekonałem, bo jako dyżurny niedowiarek myślałem, że mnie się uda to, co nie udało się innym. No i poległem. Dobrze, że udało mi się odsprzedać mój pierwszy wzmacniacz z tylko kilkudziesięciozłotową stratą - było ich na alledrogo jak nasrał, miałem fart, że akurat mój ktoś kupił.

[przemak2]

[Wojtek Młynarczyk]

Ok, spróbuję. Zaznaczam, że opieram się na praktyce, nie teorii. Przy czym z góry przepraszam, jeśli odniesiesz wrażenie, że nawiązuję do czegoś, czego wcale nie napisałeś. Ja nie chcę polemizować, chcę podzielić się swoją opinią - może komuś się to przyda. Podobnie, jak mnie bardzo pomogli inni, tu, na tym forum. Może w ten sposób "spłacę" swój dług wobec nich?

1. To prawda, że mikrofon wysokoporowywy wcześniej uzyskuje przesterowane brzmienie, ale też dużo wcześniej sprzęga. Więc większą głośność uzyskasz na zwykłym mikrofonie, niż na "harmonijkowym". Ale oczywiście brzmienie będzie inne - normalne bądź niewiele zniekształcone.

2. Zwykły mikrofon ciężko jest przesterować, a jeśli nawet trochę się uda, to wychodzi z tego jakieś charczenie, które niewiele ma wspólnego z "tym" soundem. Podobnie problematyczne będzie przesterowanie nawet wysokooporowego mikrofonu, ale podpiętego pod wzmacniacz o zbyt dużej mocy lub nieopowiedniej charakterystyce - po prostu wcześniej pojawi się sprzęganie, niż pożądany przester.

3. "Chicagowska puszka" powstaje nie w obudowie mikrofonu, a w przestrzeni naokoło niej, zamkniętej dłońmi harmonijkarza. Im większa i szczelniej zamknięta jest ta przestrzeń - tym brzmienie jest głębsze, pełniejsze, bardziej basowe. Obudowa mikrofonu pomaga tylko nadać uchwytowi odpowiedni kształt, ale to nie ona odpowiada za brzmienie.

4. Moim zdaniem ustalanie proporcji "co ważniejsze" nie ma sensu. Oba elementy: wzmacniacz i mikrofon są równie istotne (to, że najważniejsze wydobywa się "z ryja" /kopyrajt: Robert Lenert/, już ustaliliśmy) dla uzyskania tego charakterystycznego "chicagowskiego" brzmienia. A już najważniejsza jest WSPÓŁPRACA między nimi. Nie uzyskasz pożądanego efektu ani podłączając odpowiedni mikrofon pod nieodpowiedni (choćby nawet najlepszy) wzmacniacz, ani odwrotnie.

5. Wzmacniacz nie musi być fenderowski. Może być no name - ważne, żeby brzmiał. Tylko, że, niestety, większość gitarowych się nie nadaje, a specjalne pod harmonijkę zaczynają się od 2-3 tysięcy USD. Fendery są tak popularne, bo z reguły dobrze współpracują z harmonijką (choć, oczywiście, nie wszystkie). Ale te modele, które wymieniłem - tak. Bezwzględnie musi być lampowy. Tranzystor po prostu nie jest w stanie przenieść odpowiedniego pasma. Gdzieś w którymś z postów jest nawet dość dokładnie wytłumaczone, dlaczego tak się dzieje, ale jeśli chodzi o elektronikę, to jestem ciemny, jak tabaka w rogu, więc nie będę się mądrzył. Natomiast z doświadczenia potwierdzam, że tak jest.

Pozdrawiam

Wojtek

[maverick]

[przemak2]

[przemak2]

[Wojtek Młynarczyk]

[przemak2]

[maverick]