Okolice Bluesa

Zaobserwowałem, że z tymi gitarami to jest genialna sprawa. To co jeden kocha w jakimś modelu, drugi nienawidzi. Za to np. 2 gości lubi jakiś model gitary ale widzi dla niego zupełnie inne rozwiązania. Dlatego paleta brzmień jest tak ogromna i wszyscy nie gramy jednego .

Prawdziwego muzyka poznasz nie po tym na czym gra, ale jak gra no.

No, ale nie popadajmy też w przesadę w drugą stronę. Oczywiście, że nie sam sprzęt gra, ale śmieszy mnie, kiedy zawodowcy mądrzą się, jak to nie ma żadnego znaczenia, na czym się gra, liczą się tylko umiejętności, ble, ble, ble - tylko jakoś tak dziwnie się składa, że żaden z tych mądrali nie gra na byle czym! Gdzie nie spojrzysz - full wypas sprzęciory! Nie oszukujmy się, pewnych rzeczy na gitarze "Defil" czy harmonijce "Melodia" (o ile jeszcze gdzieś te haszple znajdziesz) po prostu nie da się zagrać....

I tak w ogóle myslę, że tytuł tego wątku nie jest najlepszy. Raczej sformułowałbym go: "Gitara, która mi najbardziej odpowiada". Bo pewnie nie odkryję Ameryki, kiedy stwierdzę, że tak, jak nie ma "najlepszej harmonijki", tak pewnie i nie ma "najlepszej gitary", "najlepszego wzmacniacza", "najlepszego mikrofonu", itd., itp... Są tylko dobre i byle jakie, a wybór instrumentu spośród tych dobrych zależy od uprawianego stylu i indywidualnych upodobań. Ja np. gdybym miał takie możliwości finansowe, to bym sobie nakupił tyle harmonijek, żeby móc używać innej do gry akustycznej, innej do elektrycznej, innej do kawałków z przewagą akordów, a jeszcze innej innej do takich, gdzie gra się głównie dużo szybkich, pojedynczych dźwięków. I tak właśnie robią prawdziwi profesjonaliści. Widziałem kiedyś na filmie kolekcje gitar Claptona albo pokój-studio Niemena. Coś nieprawdopodobnego!

A jak coś jest uniwersalne, czyli do wszystkiego, to najczęściej okazuje się być do niczego!

Mnie zainteresowało to:
http://allegro.pl/item327050826_dimaver ... gitar.html

Ja swoja przygode z gitara zaczynalem od Defila rocznik 81' .Obecnie gram na elektrycznym squierze z ktorego pomimo wszelkim opinia jestem zadowolony ,a Defila uzywam do nauki gry technika slide ktora to ostatnio bardzo mnie zafascynowala.Jesli chodzi o marzenie to tylko:


Pozdrawiam!

pepe, możemy sobie podać grabe
też się zakochalem w ES335

Ja raczej nie mam swojego konkretnego typu, na pewno bym chciał kiedyś posiąść jakieś single-cone roundneck dobro z drewnianym korpusem... ale niestety poki co ta impreza jest zupełnie poza moim zasięgiem... :(

Za to jeśli chodzi o dobrość instrumentów... hmm. Może już tu o tym pisałem, ale miałem przyjemność parę razy grać na jednej rosyjskiej 40-letniej siedmiostrunówce... Ogólnie gitara wyglądała tak: gryf nachylony do pudła pod kątem przynajmniej 3-5 stopni, wysokość strun nad 12 progiem jakieś 1,5-2 cm, na czwartym progu stroiła o pół tonu za wysoko, od 13 progu progów nie ma, popękana, posklejana jakimśtam wikolem i poskręcana śrubami (!), po prostu według najnowszych norm unijnych pewnie nie można tego zaklasyfikować jako gitarę...

Ale... kiedy to wiosło położyć na kolanach i przejechać rurą po metalowych strunach... czysty miód po prostu, gitara sama gra a ręce tylko za nią podążają ;] Brzmienie jeszcze bardziej przesycone Bluesem niż to z nagrań Roberta Johnssona, takie mięsiste, rasowe... a że progi nie są potrzebne to i strojenie w wyższych pozycjach nie robi, a wysokość nad podstrunnicą nawet pomaga ;]

I nie wiem skąd się bierze to brzmienie, kiedy instrument to właściwie tylko struny i kawałek posklejanego pudła - to musi być MAGIA! ;]

więc najlepszość gitary nie musi być kwestią wydanych pieniędzy, czasem trzeba po prostu mieć szczęście żeby taką znaleźć ;] i umieć posłuchać historii, które ma do opowiedzenia...

Najlepsza gitara to ta na której właśnie grasz koncert ... !!!

Jeśli chodzi o gitarę marzeń to np. coś takiego:



A tak bardziej realnie to porządny (ale trochę tańszy od tego powyższego) akustyk Martina oraz oryginalny Gibson LP.