Okolice Bluesa

autor: **Tomii** » października 29, 2009, 9:40 pm

Jurek nieopacznie przypomnial mi o istnieniu Pink Floyd i wlasnie ten kawalek zawsze mi sie jakos dziwnie przypomina:

autor: **Tomii** » października 29, 2009, 9:45 pm

Przypomnial mi sie jeszcze jeden tekst, ktory napisalem chyba w 2005 roku a tu na forum gdzies powinien sie platac ...

luna cmentarzy,
wiszaca jak koldra nad tymi,
ktorym zimno,
nad tymi co leza pod kamieniami,
blask lampionow,
plomienie swiec oddaja swe cieplo,
im - wszystkim,
co w sercu na zawsze zostana,
to nam,
jest dane rozdzielic zycie od smierci,
by nigdy,
nie wyrwal ich nikt z naszej pamieci,
wiec radosc,
jak spiew skowronkow o swicie,
niech gosci,
ze maja tam spokoj i drugie zycie.

autor: **Marek Kaczanowski** » października 29, 2009, 9:50 pm

Pink Floyd to jeden z tych NAJ.

Bardzo podobają mi się repliki vinyli Floydów i ....

autor: **Marek Kaczanowski** » października 29, 2009, 9:51 pm

Ładny tekst Tomku.

autor: **Marek Kaczanowski** » października 29, 2009, 9:53 pm

51

Idąc cmentarną aleją szukam ciebie, mój przyjacielu
Odszedłeś bo byłeś słaby jak suchy liść
Dziś możemy dotknąć się naszymi pustymi duszami
Obnażyć swe oszustwa i nasze wypalone sumienia

Już nikogo nie dręczą nasze mdłe spojrzenia
Dziś jesteśmy nareszcie sami w ten listopadowy wieczór

Idąc jesienna aleja szukam ciebie, mój przyjacielu
Chce być tylko z tobą przez kilka małych chwil
Pomóż mi przywołać tamte lata, ożywić śpiących ludzi
Pomóż mi pokonać smutek, który pozostał gdy nagle odszedłeś

Już nikogo nie dręczą nasze mdłe spojrzenia
Dziś jesteśmy nareszcie sami w ten listopadowy wieczór

TSA

autor: **Darekk66** » października 29, 2009, 10:00 pm

autor: **Tomii** » października 29, 2009, 10:01 pm

autor: **Marek Kaczanowski** » października 29, 2009, 10:04 pm

autor: **Marek Kaczanowski** » października 29, 2009, 10:04 pm

autor: **Darekk66** » października 29, 2009, 10:07 pm

autor: **Tomii** » października 29, 2009, 10:24 pm

autor: **JaRas** » października 30, 2009, 9:00 am

Jakiś zapracowany jestem :wink:

no to na początek
Obrazek

Ciekawe co Marek zapuści
za mną zaczyna łazić "The End"
tytuł krótki i do bólu na temat,

"Koniec"

To już jest koniec, najdroższa
To już jest koniec, jedyna
Koniec naszych rachub niespełnionych
Koniec tego, co trwa nieporuszone
Koniec

Nie umkniesz, ani nie zdziwisz się
Koniec
Już nigdy nie spojrzę w oczy twe

Zobacz, jak to będzie
Bezkresna wolność wszędzie
Więc skąd rozpaczy znak,
Że czyjejś dłoni brak
Że ziemia łez ma teraz smak

Gubię się w rzymskich katakumbach bólu
Szalonych dzieci słucham chóru
Szalonych dzieci słucham chóru
Czekając na letni deszcz
Za miastem niebezpiecznie jest
Jedź autostradą królów
W kopalni złota śmierć
Jedź na zachód najdroższa

Ujeźdź węża
Ujeźdź węża
Do jeziora
Do jeziora

Starożytne jezioro, najdroższa
Wąż jest długi
Na siedem mil
Dosiądź węża

Jest stary
A jego skóra jest zimna
Zachód jest najlepszy
Zachód jest najlepszy
Przyjedź tutaj, dokonamy reszty

Błękitny autobus wzywa nas
Błękitny autobus wzywa nas
Kierowco, dokąd wieziesz nas?

Morderca zbudził się przed świtem
Założył buty
Twarz przykrył maską ze starożytnej galerii
I przeszedł wzdłuż korytarza

Poszedł do pokoju gdzie mieszkała jego siostra
Potem złożył wizytę swemu bratu
I przeszedł wzdłuż korytarza

Podszedł do drzwi
I zajrzał do środka
"Ojcze?"
"Tak synu?"
"Chcę cię zabić"
"Mamo, chcę cię ..."

Chodź kochanie, spróbuj swej szansy
I spotkaj się ze mną
W tyle niebieskiego autobusu

To już koniec, moja przyjaciółko
Koniec moja jedyna, koniec
To boli puszczać cię wolno
Ale ty nigdy nie pójdziesz ze mną

Koniec śmiechu i niewinnych kłamstw
Koniec nocy, w których próbowaliśmy umrzeć

To już koniec...

niestety nie napisali tłumacza

autor: **neti71** » października 30, 2009, 9:03 am

Tekst napisany przez Magdę Czapińską, który niezmiennie zmusza mnie do zadumy.

"ZAMIAST"

Ty, Panie tyle czasu masz,
Mieszkanie w chmurach i błękice,
A ja na głowie mnóstwo spraw
I na to wszystko jedno życie.
A skoro wszystko lepiej wiesz,
Bo patrzysz na nas z lotu ptaka,
To powiedz czemu tak mi jest,
Że czasem tylko siąść i płakać.
Ja się nie skarżę na swój los,
Potulna jestem jak baranek
I tylko mam nadzieję że,
Że chyba wiesz co robić Panie?
Ile mam grzechów, któż to wie,
A do liczenia nie mam głowy,
Wszystkie darujesz mi i tak,
Nie jesteś przecież drobiazgowy.
Lecz czemu mnie do niebios bram,
Prowadzisz drogą taką krętą
I czemu wciąż doświadczasz tak,
Jak gdybyś chciał uczynić świętą.
To życie minie jak zły sen,
Jak tragifarsa, komediodramat,
A gdy się zbudzę, westchnę cóż,
To wszystko było chyba zamiast.
Lecz póki co w zamęcie trwam,
Licze na palcach lata szare
I tylko czasem przemknie myśl,
Przecież nie jestem tu za kare.
Dziś czuje się jak mrówka,
Gdy jakiś but tratuje jej mrowisko.
Czemu mi dałeś wiare w cud
A potem odebrałeś wszystko.
Nie chcę się skarżyć na swój los
Choć wiem, jak będzie jutro rano.
Tyle powiedzieć chciałam ci
Zamiast pacierza - na dobranoc

autor: **neti71** » października 30, 2009, 9:11 am

autor: **JaRas** » października 30, 2009, 9:19 am

autor: **Marek Kaczanowski** » października 30, 2009, 2:41 pm

autor: **Marek Kaczanowski** » października 30, 2009, 2:54 pm

autor: **JaRas** » października 30, 2009, 3:11 pm

autor: **JaRas** » października 30, 2009, 3:27 pm

autor: **Marek Kaczanowski** » października 30, 2009, 3:29 pm

autor: **Marek Kaczanowski** » października 30, 2009, 3:45 pm

"Epitafium (Pamięci Piotra)"
Jakie imię
nosi
ten
co
w półuśmiechu
myśli
w zaledwie rozpoczętej
pieśni
w półkroku drogi
przeciął
nić
uwitą
z miłości...

Czyim
kaprysom
w ofierze
zawlekliśmy ciebie
na stos pogrzebny
i w pejzażu cmentarnym
stoimy osłupieni
nad nowo wyciosanym
krzyżem
Świętemu prawu
świętych czynów
urąganiem
zwracam się
do ciebie
c y w i l i z a c j o
pełna pychy
opiekunko
co ty uczynisz
jakim narzędziem
wyrwiesz
ostrze bolesne
z serc
bijących
w żałobne dzwony
jak jeszcze długo
skrzypiący frazes
takie jest życie
jedynym będzie
usprawiedliwieniem
niedorzecznej
śmierci
CZŁOWIEKA

autor: **neti71** » października 30, 2009, 3:57 pm

autor: **JaRas** » października 30, 2009, 4:08 pm

autor: **baba yaga** » października 30, 2009, 10:53 pm

autor: **JaRas** » października 31, 2009, 1:15 am

autor: **Tomii** » października 31, 2009, 12:13 pm

Widze, ze zrobil sie maly kacik poezji :wink:

To tez staroc, pisana przy okazji wspominek o Rysku

Dzis nie mozesz z Nami byc,
juz nie słychac glosu z bajki,
jednak duchem jestes tu,
takim, jak dym z fajki.
Inne dzis spotkanie mam,
z przyjaciolmi przy muzyce,
wspominamy tego ktory,
bluesa kochal ponad zycie.
Byl to czlowiek wyjatkowy,
odszedl juz do nieba bram,
prosty, szczery i gotowy
zawsze bluesa spiewac nam.
W sercach naszych ciagle jest,
jego spiew, jego muzyka,
Rysku - slyszysz mnie ?
serce twoje juz nie tyka.
Zostawiles tylko w spadku,
proste teksty, zycia proze,
opowiesci jak ze snu,
dla nas ku przestrodze.
Teraz spiewasz z Aniolkami,
gdzies wysoko, bluesa barwy,
chmury tancza wraz z dzwiekami,
My na dole - wspominamy.