Okolice Bluesa

Występy konkursowe na małej scenie odbyły się pod znakiem fatalnego nagłośnienia (akustyka klatki schodowej) i... wysokiego poziomu muzycznego wszystkich wykonawców.

Jury wytypowało na dużą scenę Around The Blues ale tak naprawdę każda z ośmiu kapel była moim zdaniem warta tego wyróżnienia. Moje osobiste typy to:
--- Two Timer (znakomicie "zorganizowany" występ, świetna, niebanalna gra Wojtka Rudzińskiego na harmonijce),
--- Arek Zawiliński i Na Drodze (po prostu uwielbiam takie granie ),
--- Marek "Makaron" Motyka z udziałem Adama Jawienia na harmonijce (absolutny odlot, świetna współpraca muzyków; występ poza wszelkimi ocenami).

Dzięki "sprawnemu" działaniu "niezawodnej" PKP (dwie godziny w polu w oczekiwaniu na podmianę zepsutej lokomotywy) na część konkursową nie zdążyłem.
Around The Blues - jako zwycięzca małej sceny rozpoczął występy na dużej scenie. Mam dużo sympatii do tej formacji ale jakoś nie porwali. Było zbyt bojaźliwie. Może trema?
Heron Band - pierwszy raz na żywo ich słyszałem i spodobało mi się zwłaszcza Anna Heron - dość oryginalny głos odważnie dla jednych kontrowersyjnie dla drugich stosowany
Union of Blues - świetnie zabrzmieli na dużej scenie pomimo, że to trio akustyczne.
Dr Blues & Soul Re Vision - wcześniej widziałem ich na filmikach na YT i jakoś nie porwali ale na żywo było bardzo sympatycznie - tak "BBkingowo" (i to nie tylko przez Lucille w rękach Krzysztofa Rybarczyka). No i Joanna Dudkowska na basie! Miło posłuchać i popatrzeć.
Harmonijkowy Atak - jak zwykle rewelacyjni. Nie wiem jak to z nimi jest bo pan Janek Chojnacki trochę namotał. Zmienili nazwę na Harpcore czy nie? Jeżeli mnie ktoś by zapytał o zdanie w tym temacie to - jestem za.
The Reverend Peyton's Big Damn Band - świetny koncert - dokładnie to czego się po nich spodziewałem - dziarsko, skocznie, przaśnie ale bardzo sympatycznie.
Davina & The Vagabonds - odkrycie i rewelacja tegorocznej edycji. Pani ubrana stylowo jak w latach 40-50tych (nawet taka fikuśna siateczka na włosach), panowie elegancko w garniakach, skład nietypowy bo bez gitary (trąbka, puzon, kontrabas, gitara i piano oraz wokal). Muzyczna mieszanka lat 40-50tych, doprawiona obficie dixilandem, świetne granie, świetna zabawa.
Roomful of Blues - sekcja dęta precyzyjna jak skalpel neurochirurga. Niestety gitarzysta ledwie poprawny (na tle jego wielkich poprzedników Earl, Robilard wręcz słaby), wokalista niespecjalnie wybitny. Ogólnie leciutkie rozczarowanie.
Irek Dudek Big Band - fajnie zabrzmiały te wszystkie dęciaki (11?sztuk jak pamiętam). Miło posłuchać.
The Robert Cray Band - fajnie ale bez rewelacji. Nie jestem wielkim miłośnikiem Craya i o ile płyta "Nothing but love" była dużym krokiem w kierunku abym go polubił a tyle koncert raczej nie. Cała ta szopka przed rozpoczęciem koncertu, gwiazdorskie zapędy i zachciewajki Craya nie mają tu specjalnie znaczenia. Kiedy jako drugi czy trzy trzeci numer zagrali slow bluesa myślałem, że wyjdę - nudne, człapiące tempo. Potem było lepiej. Najlepiej wypadł w krótkich, piosenkach, bez długich solówek. Jego muzyczny temperament i ekspresja nie są kompatybilne z moim - ale to już mój "osobisty problem".
Eric Sardinas & Big Motor - zdecydowanie za dużo jazgotu. Mocno przesadzona ekspresja i głośność. Szkoda, bo ostatnia ich płyta była bardzo przyjemna.

Miło było osobiście spotkać wielu z was, forowiczów. Dla mnie osobiście jednym z najsympatyczniejszych momentów tegorocznej Rawy było spotkanie z Piotrem Baronem. Uścisnąłem mu dłoń i uciąłem miłą (jak dla mnie) pogawędkę - ekstremalnie sympatyczny z niego jegomość.
Moja "pielgrzymka" na Rawę zajęła mi 32 godziny w tym zdecydowana większość spędzona w pociągu ale w żaden sposób nie przesłoniło mi to tych wszystkich miłych chwil jakie dane mi było doświadczyć. Jedno wiem - warto było.

Witam!
To tylko moje, nic nie znaczące, trzy grosze:

...jak to jest , że na tak znakomitej imprezie jest tak koszmarna akustyka? a raczej akustycy?
...jak to jest , że tak naprawdę dopiero od występu Irka Dudka mozna było wreszcie z przyjemnoscia słuchać, i słyszeć poszczególne instrumenty, bez dudniącego basu i wzbudzających się gitar?

Podobno o gustach sie nie dyskutuje, ale dla mnie z polskich wykonawców tylko Around the Blues i Harmonijkowy Atak obroniły honor polskich kapel. Pozostałe nie powinny wychodzić na scenę!

Wielebnemu Peytonowi akustycy sp.... cały koncert!
Davina, Roomul, Cray, Dudek -świetnie ale bez szału.
Sardinas-poprzednim razem bardzo mi się podobał, teraz nie dotrwałem do końca.
Poza tym RAWA jako całość -bomba!

ale to tylko moje nic nie znaczące zdanie...

szybciusieńko...........RAWA najlepsza od tej z Koko Taylor!
Atak harmonijkowy jest zawodowy! Mądrze poukładane w proporcjach, przy dużej nadwyżce talentu na metr kwadratowy sceny! - Dużo przyjemności z odbioru. JJ - chyba się trzeba przyzwyczaić (z przyjemnością), że to najlepszy obecnie bluesmuzyk w kraju.

The Reverend... - ktoś się spodziewał? Skład instrumentalny z kosmosu, a tu zespół - torpeda(!), a frontman gra (atakuje;D) z takim soczystym zapałem, że serce samo do tego lgnie. Nieszablonowość i spontaniczność to recepta na zło tego świata. Oni to wiedzą!!!........czy ktoś oprócz mnie ma wrażenie, że tara to instrument hipnotyzujący?...;D

Davina & The Vagabonds - świetne nowoorleańskie granie. Pani pełna wigoru, bardzo mocno ekspoloatowane dęciaki - to lubię!

Roomful of Blues - Nie ma co się rozpisywać - Pełna satysfakcja - dęci rządzą, gitary i klawiszy tyle co trzeba, sekcja punktualna i soczysta. Amerykańskie, bardzo profesjonalne granie.
Tam gdzieś ktoś wcześniej napisał, że wokal go nie porwał.....proponuję (grzecznie polemizując) podkształcić ucho....posłuchać trochę np. TOTO i wrócić do Roomful....ten śpiewak - moim zdaniem - na prawdę dał radę!!!


Irek Dudek (muzyk) ....- jakbym nie był na poprzednich trzystu trzydziestu dwóch rawach, to byłbym uszczęśliwiony tym występem po pachy......hmm.....i tyle
Osobno, za całokształt - kapelusik dla Irka dyrektora! Niech nam żyje sto lat!

The Robert Cray Band - ......lajkdys........no więc, kiedy okazało się, że będzie na rawie, to specjalnie go nie znałem, więc zacząłem poznawać. No i nie od razu mi zatrybił z gustem. Jakiś taki wycofany, jakby w defensywie ten jego blues. Dużo melodii w kompozycjach, mało dane po czarnych klawiszach, fusion i rock&roll'a praktycznie brak.....ale był to tylko chwilowy defekt mojej percepcji, pozginanej chyba przez maniakalne odsłuchiwanie Scofielda.
Na żywo Robert Cray i jego zespół mnie oczarował. Ile szczerości i emocji w tym fenderowym graniu i ile kunsztu i ciepła w śpiewie! Zespół, grający ekstremalnie selektywnie i subtelnie. Niebanalne kompozycje!!!
Chyba właśnie po to tam polazłem.
Żeby stanąć jak najbliżej źródła.


yo

...aha...Erick Sardinas.........również nie dałem rady,......widziałem poprzednio i bez żalu dałem spokój po pierwszym kawałku.......





Dla mnie w bluesie

Hmmm...teraz ja.
Podobało mi się, że mogłem być na kolejnej Rawie!
Miło było zobaczyć przyjaciół na dużej scenie Rawa Blues Festival, Dr Blues & Soul Re Vision.
Bardzo podobały mi się dwa koncery: Davina and the Vagabonds i The Reverend's Peyton Big Damn Band ...Wielbny chyba nawet bardziej bo kupiłem nową płyte za pożyczone i nie żałuję, jest świetna!
Irek Dudek Big Band zaskoczenie dla mnie pozytywne, nie wszystkie Jego projekty do mnie trafiają, ten bardzo sie spodobał.
To że bedzie ładnie bujało na Roomful of Blues wiedziałem, ale nie że aż tak bardzo...super!
Nie zostałem na Eric Sardinas & Big Motor ...tak więc dla mnie zwięczenie 32 Rawy to koncert
Robert Cray Band spełnienie marzeń sprzed wielu, wielu lat...absolutnie wspaniały, niesamowity po prostu PIĘKNY !!!! Nie zagrał "the best of" ani zbyt wielu 'szybkich numerów' (słyszałem o to żale) ale ja jestem zachwycony, był mój ulubiony 'Smoking Gun' i na koniec bisa "wstrząsający" 'Time Makes Two'...trafił mnie prosto w serce, ukradł mi duszę! Koniec kropka.

Nie spodobało mi się nagłośnienie, telebim a w zasadzie jego brak, i to "zbiorowe żywienie"...
A śmieszyło i chyba jeszcze długo będzie, że nasza córeczka wzięta została za Davine ludzie byli mocno zdezorientowani...nawet poproszono Ją o autograf...

Sama miałam podejrzenie ,ze to może być ona

Ekskluzywna sesja - za kulisami Rawy Blues tylko na

http://www.wyspa.fm/news/17808/rawa-blu ... 6-10-2012/

ZAPRASZAMY

Rawa Blues Festival - Gwiazdy

http://www.wyspa.fm/news/17801/rawa-blu ... 012-cz1-3/

witam

moim skromnym zdaniem

nie widzialem malej sceny, duza scene ogladalem/sluchalem z "trybuny"

Fatalna akustyka - dudniaca sekcja rytmiczna rozwalala wszystko.

Around The Blues - mila niespodzianka, uwazam ze dali rade

Heron Band - pomylka, to nie ten festiwal - polaczenie dominy Barbie z Violetta Villas. Bez dalszych komentarzy...

Union of Blues - milo, lecz bez rewelacji

Dr Blues & Soul Re Vision - hmm, grajac taka muze super wazne jest rasowe brzmienie, ktorego raczej nie bylo, jeden denciak to za malo

Harmonijkowy Atak - fajnie, milo, swiezo ale malo bluesa

The Reverend Peyton's Big Damn Band - nie moje klimaty, odpuscilem

Davina & The Vagabonds - nie wiem, ale sadzac po wiekszosci entuzjestyznych komentarzy, chyba najbardziej poszkodownani przez akustykow. Kontrabas tak dudnil, ze jak dla mnie to byl przedziwny punk-dixieland, jakby to bylo improwizowane na miejscu...

Roomful of Blues - niestety z przyczyn prywatnych musialem wyjsc poza Spodek czego bardzo zaluje

Irek Dudek Big Band - w koncu wszystko brzmialo jak nalezy. Przypadek?

The Robert Cray Band - bylem pozytywnie zaskoczony, ze tak duzo gral na gitarze, super call-resposne. Wlasciwie to chcilem uslyszec i po to prztjechalem. Akustyka wydaje mi sie nie pozwolila pokazac potencjalu zespolu akompaniujacego. Hammondy byly taki nijakie, choc koncert jako calosc mogl sie wydac nudnawy. Ale generalnie OK.

Eric Sardinas & Big Motor - Sardynkarza odpuscilem majac na uwadze wczesniejsze doswiadczenia z Rawy. Hard rockowe klimaty mnie nie bawia nawet z dominuja gitara slide.

to co mowila Kora, dlaczego nie mozna normalnie wyjsc i wrocic do Spodka podczas imprezy??? Absurd. Kawa z ekspresu na jednym stoisku.

Troche malo bluesa na tej Rawie...

Cencor

Davina & The Vagabonds "I'd Rather Go Blind"

http://www.youtube.com/watch?v=zAGQ3KTqGwQ

To na pewno był bluesowy festiwal?

Ten konkurs internetowy słabo się sprawdził, skoro tak zaprezentował się zwycięzca na dużej scenie. Wydaje mi się że kilku wykonawców z małej sceny bardziej na to zasługiwało (moim zdaniem, na podstawie filmików z YT)

http://www.youtube.com/watch?v=11TL46CY ... ature=plcp

Heron Band - jak dla mnie"kwadratowa " porażka
(*kwadratowe - tak nazywam granie, gdy ktoś nie wie jak grać ,choć grać potrafi )

Słychać było,ze bluesa to oni ( zwłaszcza wokalistka) nie słuchają ....

Okropne . Jak dla mnie pomyłka .

__________________

Wcześniej jednak wzbudzili we mnie spore zainteresowanie , także rozumiem owe wyniki
Występ live, weryfikuje jednak wszystkie niedostatki , a tam wpadka za wpadką ...