Okolice Bluesa

Co sądzicie o płytach Ronniego Earl'a? Czy je znacie? Jeśli nie (a myślę tak ponieważ nie znalazłem żadnych recenzji Jego płyt) to chcę poinformować Was, że warto posłuchać tej muzyki. Wspaniały gitarzysta blues - jazzowy, propozycja dla lubiących gitarowe improwizacje, hammondy i allmanowe, klimatyczne, jammowe granie. Piszę allmanowe, bo kiedy przeczytałem w "Twoim Bluesie" wywiad p. Ewy Matysik z Greggiem i jego definicję stylu ABB, od razu skojarzyłem to z muzyką Ronniego. Potwierdzeniem moich przypuszczeń jest np. płyta pt. " The Colour of Love" z dedykacją dla Dickey Betts'a, na której grają Gregg Allman (śpiewa i gra na B-3 w trzecim kawałku), Jaimoe oraz Marc Quinones. Niektóre nagrania z tej i innych płyt, które później wymieniam, spokojnie mogłyby znaleźć się w repertuarze Braci.Nie zawiedziecie się na płytach: "I Feel like Goin'on" oraz "Language of The Soul". Te płyty mam, nie wiem jak z resztą. Na koniec sam cymes: płyta nagrana wspólnie z Duke Robillardem pt. "The Duke Meets The Earl" - któryś tam cud świata, płyta dwóch gitarowych arcymistrzów, pełna gitarowych improwizacji na najwyższym poziomie. Zespół akompaniujący ( na tej i pozostałych płytach) klasa światowa, wymienię Bruce'a Katz'a na klawiszach. Polecam bo warto.

Niedawno zamówiłem w Stepie właśnie tę wspólna płytę Ronnie Earla i Duke'a Robillarda: The Duke meets the Earl. Też słyszałem, że rewelacja - na razie czekam, jak przyjdzie to się wypowiem

Na płycie gościnnie: Jimmy McGriff na hammondzie i Mighty Sam McClain na swoich strunach głosowych.

To prawda,znakomita płyta dwóch wirtuozów
Będzie pan zadowolooony

Trzeba przyznać,że ten Węgier ma talent w palcach.
Earl nagrał świetną płytę z Walterem Hortonem "Little Boy Blue", polecam wszystkim


Big Walter Horton & Ronnie Earl - Walter's Shuffle - z tej płyty
http://pl.youtube.com/watch?v=ZHxo3APxurI

**********

No właśnie. Można tam znaleźć również wspaniały Eddie's Gospel Groove: http://pl.youtube.com/watch?v=AvZvUPn6K ... re=related
Zobaczcie, posłuchajcie, bo warto!

Joe, początkowo Twój post, że Ronnie zmienił Twoje zycie odebrałem jako figurę retoryczną. Ale teraz kiedy kupiłem i posłuchałem 20 razy The Colour of Love doskonale Cię rozumiem. Gość jest niesamowity. Te wszystkie piękne nuty zdają się same spływać mu z palców. I ten rozmarzony, poetycki klimat. Rzeczywiście król bluesowo-jazzowego pogranicza. No ale nie zapominajmy o reszcie ekipy - Bruce Katz na Hammondzie jest fenomenalny. Na fali zachwytu TCoL kupiłem niedwano płytę Bruce Katz Band: Three feet off the ground i też robi swoje, choć to zdecydowanie mniej liryczna muzyka. Pozdrawiam

Całkiem przypadkiem trafiła do mnie płyta "Eye to eye" nagrana w składzie EARL,PERKINS,JONES,SMITH oraz B.Katz (AudioQuest,1996). Jazzowa to to nie jest, za to bluesa pod dostatkiem. Panowie dziadkowie graja i śpiewaja standardy a Ronie spina to wszystko swoja współczesna jednak gitarą. Może się podobać, choc to jednak specyficzna płyta Earla.

[quote="RafałS"]gitara Ronniego to strumień czystej i uduchowionej (a jest inna?) dobroci a całość to muzyka niebiańska. Jak słucham to sam się uduchawiam i obiecuję sobie, ze będę lepszym człowiekiem.

Moje słowa. Od czasu założenia tego wątku kupowałem wszystko co mogłem z muzyką Ronniego. Uwielbiam faceta. Zdecydowanie jednak wolę utwory instrumentalne i stwierdzenie to dotyczy również jego najnowszej płyty - co drugi utwór to arcydzieło. Wyjątkiem jest ta nagrana z Duke'm i jeden utwór z którejś wcześniejszej, w którym śpiewa Gregg Allman. Wolałbym, żeby dał sobie spokój z wokalistami. Niespecjalnie podoba mi się też dvd Hope Radio, dość dziwny pomysł na koncert, ale muzyka cudowna i niesamowita, fajnie popatrzeć jak oni to grają. Ogólnie, gość z nie z tej Ziemi.