Nowa płyta Gregga Allmana

[empela]

Co sądzicie o nowym wydawnictwie Gregga ?

[Rock-A-Billy]

Słabe, nudne, emeryckie granie...
Srogi zawód, przynajmniej jak dla mnie

Trochę na ten temat dyskutowaliśmy już tu:
http://blues.com.pl/viewtopic.php?t=17625

[single malt]

Słabe, nudne, emeryckie granie...

Jako przedstawiciel społeczności emerytów już zacieram ręce ! Wreszcie coś dla nas chłopaki!

[RafałS]

Słabe, nudne, emeryckie granie...

Jako przedstawiciel społeczności emerytów już zacieram ręce ! Wreszcie coś dla nas chłopaki!

Świetne.

[Robert007Lenert]

Jesli tak ma wygladac emerytura, to ja sobie zycze by wiekszosc mlodziakow na nia przeszla! Jestem przy 6 numerze z plyty i ciary po plecach ida jak trza!!! Oby tak dalej! Niby standardy, ale przenicowane po Allmanowemu.

[Robert007Lenert]

Kurcze, od polowy czyli jakos po 6 , moze 7 numerze cos siada, tak jakby zabraklo powietrza. Ale musze jeszcze posluchac , by wydac swoj subiektywny osad.

[Roj]

A mi ta płyta nawet wchodzi
Po pierwszym przesłuchaniu miałem ją ochotę włożyć do szuflady, w której trzymam papiery z trzeciego filara , ale się przemogłem i...
Według mojej oceny nic nie siada od siódmego numeru , a raczej się rozkręca , żeby w 9 , 10 i 11 numerze przybrać kształt jaki lubię .
"Tears, Tears, Tears" , "My Love Is Your Love" i "Checking On My Baby" to moje ulubione numery z tej płyty.

[Robert007Lenert]

Nie , nie ja troche marudze, bo znow fantastyczny artysta nagral cos co wszyscy znamy, Na 5 mozliwych gwiazdek i tak daje 4, ale szkoda mi, ze nie napisal numerow z mysla o tym albumie. Tak jak kilka lat temu zrobil Chris Rea na swoim gigantycznym, bodaj 130 numerow/ musze policzyc:) "Blue Guitar" Zreszta to przepiekne wydawnictwo 11 cd +dvd ciagle powala tak samo!!! No i te obrazy w albumie autorstwa Chrisa!!! Wszystkie inspirowane pieknem gitary. Cudo!!!

[Roj]

[...]Na 5 mozliwych gwiazdek i tak daje 4[..]

Co Ci szkodzi , daj pięć , nie bądź chitry

[Rakiet]

Nie , nie ja troche marudze, bo znow fantastyczny artysta nagral cos co wszyscy znamy, Na 5 mozliwych gwiazdek i tak daje 4, ale szkoda mi, ze nie napisal numerow z mysla o tym albumie. Tak jak kilka lat temu zrobil Chris Rea na swoim gigantycznym, bodaj 130 numerow/ musze policzyc:) "Blue Guitar" Zreszta to przepiekne wydawnictwo 11 cd +dvd ciagle powala tak samo!!! No i te obrazy w albumie autorstwa Chrisa!!! Wszystkie inspirowane pieknem gitary. Cudo!!!

to będzie nie w temacie, ale nie mogę się powstrzymać. ja też podziwiam chrisa za "blue gitar", no i za odwagę. mieć w sobie taką siłę, żeby zrezygnować z wygodnego śpiewania (myślę sobie, że musiały go męczyć te listwy przebojów itp. - chociaż oczywiście na slide zawsze grał genialnie, no i ten głos) i zrobić krok w nieznane!!
jednym zdaniem - czapki z głów przed chrisem!

[RafałS]

to będzie nie w temacie, ale nie mogę się powstrzymać. ja też podziwiam chrisa za "blue gitar", no i za odwagę. mieć w sobie taką siłę, żeby zrezygnować z wygodnego śpiewania (myślę sobie, że musiały go męczyć te listwy przebojów itp. - chociaż oczywiście na slide zawsze grał genialnie, no i ten głos) i zrobić krok w nieznane!!
jednym zdaniem - czapki z głów przed chrisem!

Widziałem kilka lat temu wywiad z Chrisem. Przeszedł ciężką chorobę, chyba też operację, otarł się o śmierć i postanowił, że skoro dostał od życia jeszcze trochę czasu, to poświęci go na muzykę, którą naprawdę kocha. Dokładnie tak mówił. Myślę, że z Greggiem (wątroba) mogło być podobnie.

[JaRas]

[...]Na 5 mozliwych gwiazdek i tak daje 4[..]

Co Ci szkodzi , daj pięć , nie bądź chitry

ja dam ,hm a mówią, że pyrusy chytre

[Rakiet]

powinniśmy być wdzięczni tym naszym przyjaciołom, że mają odwagę być sobą. wszyscy się starzeją, i wolę żeby np. dylan nagrał płytę nudną niż wytężał się sztucznie.

[Marciniasty]

Jest kilka powodów, dla których album ten powinien być uważany za bardzo ważny, o ile nie jeden z najważniejszych w ciągu kilku lat dla pewnej grupy forumowiczów. Czy jest? jakoś tego nie widać, więcej można poczytać o ósmej lidze.

To czy płyta się podoba, czy jest w swoim charakterze emerycka - to rzecz dyskusyjna. Moim zadaniem płyta jest dwoista. Pod kilkoma nawet względami. Z jednego punktu widzenia mamy tu pierwszy dowód na aktywność Allmana inną niż koncerty z Braćmi, ale jednocześnie 91% jest to powrót do klasyki gatunku.

Z innego znowuż punktu widzenia mamy tu, jak napisane było w zapowiedzi płyty kilka miesięcy temu, prywatną, ale szczęśliwie udostępnioną słuchaczom, podróż Gregga do lat dzieciństwa, kiedy to z Duanem przełamywał politykę Jima Crow i młodzi Allmanowie razem słuchali czarnych bluesmanów na żywo, w czasach kiedy niewielu miało na to odwagę. Zatem dobór kompozycji jest jak najbardziej subiektywny, a osoba zdająca sobie sprawę z tego faktu powinna przełknąć kilka słabszych utworów bez większego problemu. Ale... nie wszystko Gregg przedstawia jak to zostało stworzone przez autorów. Gregg zawsze zostawia coś swojego, zatem mamy do czynienia z pokłonem do namalowanych na nowo portretów wielkich bluesmanów.

A z kolejnej strony patrząc, pośród utworów tych, na których barkach Gregg i Duane budowali swoją legendę, jest utwór autorski (jak wiemy, z W. Haynesem jako współautorem). Po jednej stronie czarni bluesmani z przed lat, a po drugiej On - biały, współczesny. Dwa brzegi, ale rzeka pomiędzy nimi ta sama.


Słucham tej płyty z przyjemnością. Jest inna niż się spodziewałem. Może dlatego nie chcę jej tak prędko odkładać. A utwór "Just Another Rider" ... Jak ja bym chciał, aby była to zapowiedź chociaż krótkiej EPki the Allman Brothers Band... W tym utworze czuję ducha Braci, a głos Gregga jest najbliższy temu, co kojarzę z serii Instant Live, Jubileuszu 2009 czy Hittin' the Note...