Tribute to Nalepa

[Michał]

tutaj informacje http://blues.media.pl/index.php/archives/269

[Czesiek]

Super płytka ,poswięcona wielkiej postaci bluesa w Polsce

[Perfect Stranger]

szkoda tylko, że jest to album jedno płytowy... Nalepa ma taki dorobek, że wybrać i zmieścić się na jednej płytce to nie tylko wielka trudność, ale i ogromna strata...

zaskakuje brak takiego utworu jak chociażby Co się stało kwiatom?

[Czesiek]

Nic straconego , z tego co wiem to dużo wczesniej powstał projekt o podobnej tematyce , i taka plyte rownież wydaje JJ Band i jego goście , jesli nie bedzie tego utworu t o znajdą sie nastepni nasladowcy spokojny jestem oto

[Góri]

W Hołdzie Tadeuszowi Nalepie

Dobrze, że powstają takie płyty. Wielu z muzyków, którzy wzięli udział w nagraniu tego krążka, było Nalepie taką płytę winnych. A że każdemu z nas może brakować na niej jakiejś konkretnej najbardziej ulubionej kompozycji Ojca Polskiego Bluesa, nie ma się co dziwić. Powstało ich przecież tak wiele.
Trzeci już chyba raz kręci się ta płyta w moim odtwarzaczu. I choć najchętniej słucham tych wszystkich pieśni jednak w oryginale, to z każdym kolejnym przesłuchaniem zyskuje ona moją sympatię. Mam też już kilka swoich ulubionych momentów tamtych sesji. Należą do nich bez wątpienia Nauczyłem Się Niewiary (Balcar/Styczyński), W Pochodzie Codzienności (Nowak), Piękno (Silski/Borysewicz), Pożegnalny Blues (Borysewicz), Dbaj o Miłość (Cichoński) czy wieńczący całość Czarno-Czarny Film (Jean Lubera/Nalepa Jr./Nie-bo).
Wychodzi na to, że podoba mi się już połowa z 13 utworów poświęconych Temu, przy muzyce Którego wielu z nas dorastało, bawiło, wzruszało i uczyło się jej piękna. Kompozycje tandemu autorskiego Nalepa/Loebl nie potrzebują już nas, by przetrwać próbę czasu. To my ich potrzebujemy, by „w pochodzie codzienności” nie dać się zwariować. Także dzięki tej płycie staje się to dużo łatwiejsze!

Sebastian Górski

[single malt]

Mówiło się zwykle,że Tadeusz Nalepa był wokalistą średnim, bo skala głosu niewielka, a w sumie ,to więcej melorecytacji niż normalnego śpiewu, itd, itp. A jednak słuchając tej płyty mam wrażenie,że niesłychanie trudno jest zastąpić TEN głos. Oczywiście to jest kwestia indywidualnego odbioru, ale dla mnie wiekszośc wokali na płycie jest co najwyżej taka sobie. Jakby brakło zdecydowania, czy kopiować oryginał, czy szukać własnej drogi.Kilka numerów brzmi dla mnie jakby wokal był dograny trochę na siłę do podkładów instrumentalnych. Bo instrumentalnie płyta wypada chyba lepiej choć jest to niewątpliwie Nalepa zrobiony na hard rockowo raczej. Niezależnie od moich uwag, to bardzo dobrze,że tego typu płyty pojawiają sie na rynku.Ciekawe jak zabrzmi materiał szykowany przez JJ Band?

[Czesiek]

, Dopiero teraz zdobyłem się na napisanie paru slow jak któryś raz nawet nie licze ... kręci się ta płyta w moim odtwarzaczu. I choć najchętniej słucham tych wszystkich pieśni jednak w oryginale, to z każdym kolejnym przesłuchaniem zyskuje ona moją sympatię. Mam też już kilka swoich ulubionych momentów tamtych sesji. Należą do nich bez wątpienia Nauczyłem Się Niewiary (Balcar/Styczyński),, Dbaj o Miłość (Cichoński) super, czy wieńczący całość Czarno-Czarny Film (Jean Lubera/Nalepa Jr./Nie-bo)Bardzo klimatyczna płytka

[F.H.Johnson]

Dla mnie bardzo fajne jest to,że jednak prawie wszyscy zdecydowali sie na zupełnie inne aranże.Mimo iż oryginał będzie zawsze niedościgniony,niektóre kawałki nabrały świeżości.Nieporozumieniem wokalnym wydaje mi się Kukiz."Takie moje miasto jest"i "Oni zaraz przyjdą tu",to dla mnie w jego wykonaniu profanacja i perwersja...Nie wiem czy to kwestia braku smaku muzycznego ,czy też brak pomysłu na aranż?.Jego obecność na płycie to chyba tylko kwestia dobrej znajomości z Jankiem Borysewiczem,producentem tej skad inąd dobrej płyty.

[tomekkonczak77]

Właśnie przed chwilą nabyłem płytkę. Słucha się fajnie, no to może parę słów:
"Nauczyłem Się Niewiary"-to taki "radiowy"numer,pieprzne solo Styki (on to potrafi ),nośne.
"W Pochodzie Codzienności"-Nowak śpiewa pod gitarę, zagrane rockowo z fajną solówką, natomiast "Kiedy Byłem Małym Chłopcem" mnie nie bierze-utwór już zagrany na wszelakie sposoby. Nowaka uważam za jednego z lepszych interpretatorów Nalepy.
"Co To Za Człowiek", "Biegniesz Tu" z M.Radulim na gitarze, zdecydowanie rockowo (zresztą nie odbiega wiele od oryginału z płyty "Absolutnie" tam również grał Raduli)
"Modlitwa"-numer pomnikowy ale w tej wersji "zarżnięty" przez Balcara, bez uczucia Nie pomogła solówka Styczyńskiego (też słyszałem lepsze)
"Pomaluj Moje Sny"-genialna kreacja Kozakiewicza, sposób jego artykulacji zawsze mnie powalał, no i Cugowski też super, można marudzić, że jest wtórny ale to kawał głosu
"Piękno"-fajny wokal Silskiego, rozimprowizowana, lekko jazzująca solówka Borysewicza
"Pożegnalny Blues" - Borysewicz w pełnej krasie, z "kaczuszką", ze śpiewem na ustach , jeden z moich faworytów
"Takie Moje Miasto" nie podoba mi się za cholerę, taka maniera Kukiza brrr!
"Dbaj O Miłość"-jeden z moich ulubionych numerów Nalepy. Cichoński gra tutaj tak leciutko-pięknie! Ta muzyka płynie
"Oni Zaraz Przyjdą Tu" to tak jak "Kiedy byłem małym chłopcem" to numer tak rozjeżdżony", że nie bierze już całkowicie - no i do tego Kukiz
"Czarno-Czarny Film"- co tu dużo pisać- po prostu świetne, taki odpoczynek po gitarowych kaskadach, klimatyczne
Płyta warta polecenia. Myślę, że Tadzio byłby dumny!

[StS]

Tata Tadzio byłby dumny, bo po jego kompozycje sięgają inni muzycy. Wątpię, czy byłby dumny z efektów ich pracy, zwłaszcza jako wokalistów. Po wysłuchaniu kolejnych nagrań z tej płyty Tata Tadzio mógłby powiedzieć ‘próbujcie dalej’, ale po wysłuchaniu ostatniego z nich powinien być zadowolony.
Jean Lubera w nagraniu „Czarno-czarny film” to ozdoba tego zestawu. Jej występ w ramach „Piotr Nalepa Breakout Tour” bardzo dobrze wspominam.
Najbliżej stylistyki Tadeusza Nalepy znalazł się chyba Andrzej Nowak – tu najbardziej słychać efekty współpracy tych muzyków.
Ciekaw jestem opinii o tych nagraniach autora zamieszczonej na okładce grafiki – może pod ich wpływem narysował instrument dla leworęcznego gitarzysty?