Okolice Bluesa

Poszukałem na forum i nie znalazłem wątku poświęconego Darkowi Gorzelakowi vel Leo Whiskey. A szkoda. Po jego koncercie jaki miałem okazję wysłuchać przy okazji Polskiego Dnia Bluesa nabrałem pewności, że warto poświęcić mu miejsce w tym wątku.
Chyba każdy forowicz zwrócił uwagę na bardzo oryginalny i dowcipny język jakim posługuje się w swoich postach Leo Whiskey. I równie oryginalny i dowcipny jest on sam na scenie. Bardzo skromnie "uzbrojony" bo tylko niepozorna biała gitara i stareńki wielkości dwóch pudełek po butach wzmacniacz ale to w zupełności wystarczy aby zaczarować słuchaczy. Bo w takich kategoriach odebrałem jego koncert. W repertuarze w większości standardy (takiej wersji "Good Moorning Little School Girl" nie słyszałem dawno) ale jest też kilka własnych kompozycji oczywiście utrzymanych w stylistyce archaicznego, korzennego bluesa. Utwory przeplatane są dowcipnymi historyjkami opowiadanymi takim samym zachrypniętym głosem jakim śpiewa. Co ciekawe Darek poza sceną mówi bez żadnej chrypki a zapytany dlaczego tak robi podczas występu odpowiedział z rozbrajającą szczerością "żeby było zabawniej". No i było.

Dzięki karambol. Już dawno się Darkowi ta zakładka należała
http://www.youtube.com/watch?v=qyK7_vV3gXA

Rozmawiałem z Darkiem po koncercie m.in. o jego poprzednich wizytach w Białymstoku. Grał na Jesieni z Bluesem w 1983 w składzie zespołu Blue Haze a potem z Easy Rider. Taki fragmencik o pabianickim Blue Haze znalazłem w internecie (tekst pochodzi z 2003 roku) :
W takim miasteczku, gdzie na piątą chodzi się do roboty i nie kocha się długowłosych. Gdzie każdy punk to regularny idiota, a długowłosy to klient dzielnicowego" - tak o pabianickim zespole Blue Haze napisał Roman Kubiak w reportażu "Płomień we mgle", który wydrukował tygodnik Odgłosy. - Dokładnie 20 lat temu spotkałem się z Darkiem Gorzelakiem i zaczęliśmy razem grać. Próby odbywały się na świetlicy w "żarówce" - wspomina Krzysztof Młudzik. - Gorzelak narzucił czystą formę, jak znad delty Missisipi, wywodzącą się z samych korzeni bluesa.
No i tym "korzeniom" pozostał wierny do dzisiaj co łatwo można sprawdzić wybierając się na jego koncert.

Czuję się zaszczycony tą tutaj zakładką, dzięki. Zdaję sobie sprawę, że prawie nikt nie zna mojej bluesowej działalności, więc pozwolę sobie w kolejnych postach sam przybliżyc moją postać czytelnikom forum, jeśli można. Z czasem udokładnię też te kilka dat , o których wspomina wyżej Karambol. Zacznę tak- Talent wykonawczy odkryłem w sobie będąc dzieckiem. Na zdjęciu poniżej- moje wczesne próby śpiewacze; 1968. fot.Roman Piotrowski. P.S.sie dopiero zorientowalem, ze negatyw musi, ze odwrocony, bo tupecik mam na lewo zaczesany, a normalnie na prawo jes.

Moje wczesne przymiarki motocyklowe;1969-motocykl WFM

Dzękulski Marek-Browarek, również NAJLEPSZEGO! tak sie zabezpieczam troche, bo w ZUS-ie nie jestem, to jak mi przyjdzie za chlebem odwiedzać znajomych, to żeby mie nie przegnali, tak tu wazeluje. Pozdrowiska!

Tona serdeczności Leo i do miłego zagadania na dwie gitarki i szkło!