Publiczność, która zjawiła się (nadkomplet!) w piątkowy wieczór, 2 września 2016 r., w małej sali widowiskowej Kieleckiego Centrum Kultury, była świadkiem trzyczęściowego spektaklu, w którym główną rolę grała muzyka z okolic bluesa wykonywana akustycznie.
W pierwszej części wystąpili "gospodarze" czyli kielecka formacja 4acoustic z liderem Pawłem Wawrzeńczykiem, głównym organizatorem Festiwalu. Wykonywane przez nich utwory pochodziły z płyty 4acoustic wydanej w tym roku ale i z ubiegłorocznego wydawnictwa Inaczej, nagranego przez LIMIT Blues - czyli pierwotnego "elektrycznego" wcielenia tego składu. Bardzo dobre, żywe tempo występu, niebanalne teksty Pawła Wawrzeńczyka w jego równie niebanalnym wykonaniu, wysmakowane solówki "sekcji dętej" (Arek Rogalski na harmonijce i Czarek Niemiec na saksofonach), gitary akustycznej (Paul Dabliu) i pianina (Jarek Zarychta), podparte mistrzowskim groove'em akustycznej gitary basowej (Jarek Telka) i precyzyjną perkusją (Filip Hanszke) sprawiły, że publiczność rozgrzała się już w pierwszych minutach tego koncertu! Tymczasem najlepsze nastąpiło w końcówce: do grania z zespołem został zaproszony obecny na sali Władysław Komendarek, wirtuoz muzyki elektronicznej, postać niezwykle malownicza i ekscentryczna. Przyjęto go owacyjnie, żywiołową grę na keyboardzie nagradzając raz po raz entuzjastycznymi oklaskami i okrzykami.
Po krótkiej przerwie na scenie zainstalowali się trzej panowie ze Śląska: Grzegorz Achtelik (śpiew, gitara akustyczna), Szymon Borkowski (gitara akustyczna) i Jacek Szuła (harmonijka) - czyli Acustic Trio. Taki skład sugerował występ kameralny, spokojny, raczej pozbawiony żywszych reakcji publiczności... Niestety... Po pierwszych taktach z owych sugestii nie pozostał nawet popiół! Znakomity wokal Grzegorza, jego mistrzowskie, przejmujące interpretacje autorskich songów, bluesów i ballad powodowały absolutną ciszę na widowni - a potem burze oklasków! Do tego jeszcze piękna, stylowa gra Jacka na harmonijce i wirtuozerskie solówki Szymona... A w przerwach między utworami "bery i godki" śląskie wzbudzające salwy zdrowego śmiechu... Dramaturgia występu na najwyższym profesjonalnym poziomie!
Dla porządku dodam, że na repertuar składały się utwory z płyty Drzwi (2011) i kilka nowszych.
I wreszcie część trzecia. Tym razem po dłuższej nieco przerwie technicznej bo na scenie pojawiła się aż dziewięcioosobowa banda z krakowskiej ulicy ze swoim hersztem o ksywie Wiśnia - czyli Kraków Street Band. Ów Wiśnia to oczywiście Łukasz Wiśniewski - frontman śpiewający, grający na harmonijce i ukulele. Pozostali "bandyci" to: Piotr Grząślewicz (banjo, gitara), Marcin Hilarowicz (gitara), Tomasz Kruk (gitara dobro, banjo), Zbigniew Szwajdych (trąbka), Tomasz Drabik (saksofon), Piotr Żelasko (puzon), Miłosz Skwirut (kontrabas), Adam Partyka (perkusja). Zespół o niezwykłej genezie; składający się z niezwykle utalentowanych, profesjonalnych muzyków; grający niezwykle wybuchową mieszankę dixielandu, bluesa, soulu, bluegrassu... Jak zwykle rozbujali publiczność występem niezwykle energetycznym, pełnym radości muzykowania. Tą radością zarazili wszystkich, bez wyjątku, zebranych w małej sali KCK - stanowczo za małej, jak na taki koncert!
Dopełnieniem wyjątkowości tego trójkoncertu była osoba konferansjera. Funkcję tę sprawował kompetentnie, z właściwym sobie wdziękiem i poczuciem humoru Wojtek Stachurski, znany kielecki muzyk i animator kultury.
Reasumując, ten piątkowy wieczór w Kieleckim Centrum Kultury był jak... hitchcockowskie trzęsienie ziemi: potem, w sobotę i niedzielę, "napięcie narastało" aby zogniskować się na późnym niedzielnym wieczorze... Ale to już w innym wątku
