Okolice Bluesa

Płyty CD kolekcjonuję od ponad 25. lat i mam ich ok. 500 (oryginalne CD) i kilkadziesiąt CD-R'ów (takich, które ktoś mi kiedyś podrzucił oraz, np. polskie koncerty Gov't Mule). Przechowuję je dobrze i tylko raz mnie spotkała niemiła niespodzianka. Kilkanaście lat temu szlag trafił oryginalny CD Free - ,,Heartbreaker" (pierwsze tłoczenie z serii Island Masters, dysk Made In France). Płyta zaczęła trzeszczeć i ją po prostu wyrzuciłem. Pozostałe płyty Free z tej samej serii, ale dyski tłoczone w UK, ciągle grają. Posiadają jakąś żółto-złotą powłokę, która ciemnieje, ale jak do tej pory nie ma to wpływu na odtwarzanie. Żadnego zgrywania i robienia zapasowych kopii u mnie nie będzie! Po co? Na łeb jeszcze mi nie padło, a do trumny i tak tego nie zabiorę. Zniszczą się to najwyżej kupię nowe (jeśli będą to jakieś ,,wiekopomne" tytuły).

Plyty CD, nawet te najlepiej tloczone, beda z czasem podlegac procesowi utleniania bo to jest material organiczny reagujacy rozpadem w zetknieciu sie z powietrzem. Zywotnosc plyty CD to ok. 50 lat a CDR to od 10 w dol. Znaczenie ma wlasciwie tylko przechowywanie, poniewaz nie da sie uchronic zapisu jesli dokonany zostal na nosniku gorszej kategorii.

Ciekawe od kiedy moje płyty CD zaczną się utleniać na większą skalę...

Nikt Ci tego nie powie, bo to zalezy od wielu czynnikow. Przede wszystkim plyty CDR powinny byc skladowane w oddzielnych pudelkach/kopertach aby uniknac zniszczen mechanicznych. To raz. Plyty powinno trzymac sie w pomieszczeniu ze wzglednie stala temperatura i wilgotnoscia (oczywsicie bez przesady-pokoj czasem wypada wywietrzyc ). To dwa. No i o chyba tyle, jesli idzie o warunki domowe. Zywotnbosc to min. ok 10 lat dla dobrych marek. Liczy sie tez jakosc wypalaraki - wiadomo, im lepszy laser, tym plyta lepiej wypalona (czyli trwalszy zapis). I tak jam wspomnialem juz wczesniej-lepiej zrzucic wszystko na min. 2 dyski twarde i wtedy ma sie jakotaka pewnosc, ze jak cos szlag rafi, to ma sie kopie zapasowa.

Tak naprawdę dzisiaj żywotność płyt CD czy nawet DVD waha się od... kilku miesięcy do kilku lat. I w tym wypadku płyta nawet sprawdzonego i uznanego producenta, takiego jak np. Verbatim, bardzo często może sprawić przykrą niespodziankę. Ja nie jestem zwolennikiem tego, żeby jedynym nośnikiem, na którym przechowujemy muzykę był CD-R. Trzeba się zabezpieczyć, i właściwie najrozsądniejszym i najbardziej opłacalnym nośnikiem optycznym są płyty BD-R, np. firmy Panasonic. Jedna taka płytka (25 GB) kosztuje około 9-10 zł, nagrywarka w granicach 300 zł, ale taka płyta jest odporna na upadek z wysokości, na wodę, i ma o wiele większą żywotność od zwykłej płyty CD.

Mozna i tak . Jednak zapis na dyskach back-upowych wydaje mi sie na dzien dzisiejszy najrozsadniejszym posunieciem.

bluesman1 pisze:Plyty CD, nawet te najlepiej tloczone, beda z czasem podlegac procesowi utleniania bo to jest material organiczny reagujacy rozpadem w zetknieciu sie z powietrzem. Zywotnosc plyty CD to ok. 50 lat a CDR to od 10 w dol. Znaczenie ma wlasciwie tylko przechowywanie, poniewaz nie da sie uchronic zapisu jesli dokonany zostal na nosniku gorszej kategorii.

Ogólnie rzecz biorąc zgadzam się, ale mam parę uwag co do przechowywania CDR. Otóż warto wiedzieć, że nośnik w CDR utlenia się głównie wskutek działania ciepła i promieni UV tak więc np. wożenie płyt w samochodzie pod tylną szybą jest dla nich zabójcze podobnie jak przechowywanie w pobliżu grzejników lub nawet gdy półka z płytami stoi w nasłonecznionym miejscu (oczywiście pudełko z poligrafią nieco redukuje dopływ światła) Dobrym sposobem na przechowywanie luźnych CDR są aluminiowe kuferki (oczywiście trzymane z dala od źródeł ciepła. Uszkodzenia mechaniczne, obustronne zarysowania, rozwarstwienie płyty to już inny problem bardziej namacalnie zależny od postępowania z płytami i ...producenta.

Z najstarszych moich CDR, (ok 15 lat) bez znaczenia czy z muzyką, czy danymi, działają prawie wszystkie. Do nagrywania używałem Verbatimów (ale tylko Crystal Azo), TDK, Maxel, JVC, Kodak -te działają bez zarzutu
Z Platinum zdarzyło mi się, że tuż po nagraniu odchodziła wierzchnia warstwa . W wypadku Phillipsa kilkakrotnie natrafiłem na uszkodzenia wartwy odbijającej (puste, przeźroczyste punkty, które powodowały zniekształcenia odtwarzania). Zdecydowanie nie warto nagrywać na bliżej nieznanych, tanich CDR. Warto raczej moim zdaniem zaopatrzyć się na zapas w dobry nośnik, też wyjdzie wówczas tanio.

Program EAC daje możliwość "podejrzenia" nośnika -w/w moje niezawodne to Type 6 (lub 7) Phtalocyanine: gold

Co do płyt CD, to pierwsze egzemplarze kupiłem w 1989 r. wszystkie (ponad 4000) działają. Niezależnie od wytwórni i miejsca tłoczenia. Z wyjątkiem pewnej płyty Maxa Roacha wydanej przez Jazz View, ale było to jakieś tanie wydanie kupione gdzieś w markecie za grosze.


Polecam ciekawy artykuł na ten temat:
https://www.cci-icc.gc.ca/publications/notes/19-1_e.pdf