Po raz pierwszy, spotkałem się z "Blues Flowers" w roku 93 u mojego Przyjaciela Księdza Sławka Nowaka w Błaszkach. Sławek zorganizował wówczas koncert w którym zagrali "Easy Rider" i właśnie "Blues Flowers".
Kiedy Jaromi z Robertem i resztą ekipy weszli na scenę i zainaugurowali występ dość ekspresyjnymi dżwiękami, nagle uświadomiłem sobie, że oto na naszej rodzimej scenie bluesa, narodziła się nowa jakość jego przekazu.
I na pewno nie chodzi mi tu o zawiłości warsztatowe, a o sposób myślenia i odmienność od tego wszystkiego, co słyszałem na naszym podwórku do tej pory.
Wręcz zadziwiająca była lekkość z jaką "Blues Flowers" radzili sobie na scenie. Był klimat, był nastrój, było brzmienie, była barwa. A w tym wszystkim, coś nowego, coś nieuchwytnego co wyróżniało "Blues Flowers" od innych.
Nie miałem też żadnych wątpliwośći że jest dwóch leaderów, Robert Grześkowiak i Jaromi Drażewski.
Przez wiele kolejnych lat, spotykałem się z "Blues Flowers" na koncertach i festiwalach, zawsze podziwiając kunszt wykonania i dbałośc o każdy szczegół.
Traktując koncerty "Blues Flowers" w kategoriach wesołej zabawy, a przede wszystkim, satyrycznych tekstów, czasami po prostu nie zwracamy uwagi jak wielki potencjał ma ta Orkiestra, jacy wyjątkowi muzycy stoją na scenie, jak ożywczy potrafi być strumień precyzyjnie podanego rytmu. A przecież do tego, zgrabnie skrojone solówki, unisona i nieustanny metronom, a to nie wszystkim przychodzi z łatwością.
Z uporem manniaka od trzech dni słucham kompozycji "Pachotliwyj Żerebiec" z krążka "Spoko Wodza", gdzie Jaromi fantastycznie śpiewa po rosyjsku z wielkim uczuciem, cokolwiek to nie znaczy.
I przez te wszystkie lata odkąd mam ten krążek, zasłuchiwałem się w wyśmienitą interpretacje wokalną Jaromiego.
Teraz kiedy Jaromi ma być Gościem programu, wracam do całej twórczości solowej Jaromiego i z "Blues Flowers"
I znów po raz kolejny natknałem się na "Pachotliwyjnego Żerebca", tym razem jednak odkryłem coś jeszcze, odkryłem że sekcja gra tu ze znakiem jakości najwyższej.
Dzieje się tak za sprawą wirtuozerii każdego z muzyków i znakomitego brzmienia ich instrumentów. Jeżeli posłuchacie z uwagą, z pewnością nie pozostaniecie obojetni na te wysublimowane nutki.
A w tym numerze pojawia się jeszcze Bartek Szopiński na organach, który współreżyseruje dramaturgię wykonania, regulując płynnie zmiany napięć.
Dla mnie "Blues Flowers" to zgrany, doskonale rozumiejący się kwintet.
Panowie wyczuwaja się nieomal instynktownie, a efekt ich wspólnych poczynań, zawsze potrafi zapracować sobie na dobry wizerunek.
Uwielbiam też solową produkcję Jaromiego. Nie jest aż tak powszechnie znana, jak w przypadku "Blues Flowers", a wielka szkoda.
Ta (niektórzy powiedzą) niekonwencjonalna twórczość, naładowana jest do granic możliwości świetnymi pomysłami dżwiękowymi, wyjatkowymi tekstami.
Jednak zanim przystąpimy do sięgania ręką na prywatną półkę naszego poniedziałkowego Gościa, musimy wiedzieć że w przypadku Jaromiego, mamy do czynienia ze świadomą, założoną z góry stylistyką która nie zawsze, łatwa jest w przyswajaniu.
Ale kiedy już po kilku odsłuchaniach, wejdziemy w prywatny świat dżwięków Jaromiego, uwierzcie mi proszę, trudno go opuścić!
Mówimy - Jaromi! Pojawia się uśmiech na twarzy. Ale są też utwory które wprowadzają w zadumę. I myślę że ta strona nie jest Wam dostatecznie znana.
Dlatego w poniedziałek, postaram się przywołać i ten rodzaj muzykowania Jaromiego, a zapewniam, że to jeszcze wyższy poziom profesjonalizmu.
Ja wracam często do sztuki instrumentalnej z albumu "Experienced" zatytułowanej "Zamyślenie Nad Jeziorem Jamno".
Niby ot, bardzo dobrze zagrany kawałek, prawie długas. Ale po kilku odtworzeniach, nie sposób uwolnić się od tej wyjątkowej muzyki. Pdobnie sprawy maja się z kompozycją z tego samego longplaya "Ile Wiatru Mi Potrzeba" A tu w warstwie tekstowej, jawi się nam także zupełnie inny Jaromi, taki, jakiego nie wszyscy znacie no i w środku ta niesamowita partia fletu.
Bardzo chciałbym zagrać te dwa utwory na antenie. Może się uda...
Zapraszam Was Wszystkich w poniedziałek o 23:00 na spotkanie z Człowiekiem, na spotkanie z Muzykiem który jest autentyczny, jest bezpretensjonalny, serdeczny, ciepły, a przede wszystkim, nasycony swingiem, nasycony boogie, nasycony bluesem!!!
